பாபர் மசூதி வழக்கும் வரலாறும்

By vidivelli On Nov 19, 2019

மிகவும் எதிர்பார்க்கப்பட்ட அயோத்தி நிலத்தகராறு வழக்கின் உச்ச நீதிமன்ற இறுதித் தீர்ப்பு நவம்பர் 9 சனிக்கிழமை அன்று வெளியானது. தலைமை நீதிபதி ரஞ்சன் கோகோய் தலைமையிலான ஐந்து பேரைக் கொண்ட நீதிபதிகள் குழு ஒருமித்த தீர்ப்பாக இதை வெளியிட்டுள்ளது. குறித்த தீர்ப்பை புரிந்து கொள்ள வழக்கின் பின்னணியையும் பாபர் மசூதியின் வரலாற்றுப் பக்கங்களையும் சற்று அலச நேர்கிறது.

வழக்கின் பின்னணி

சுமார் ஐந்நூறாண்டுகள் வரலாற்றைக் கொண்ட இஸ்லாமிய வழிபாட்டுத் தலமான பாபர் மசூதி இந்துக்களின் இராமர் கோவிலை இடித்துக் கட்டப்பட்டது என்றும் குறித்த மசூதி அமையப்பட்டுள்ள இடம் இராமர் பிறந்த இடம் என்றும் இதனால் மசூதி அமையப்பெற்ற நிலம் இந்துக்களுக்கு சொந்தமானது என்பது சில இந்து அமைப்புகளின் நம்பிக்கை. ஆனால் 500 ஆண்டுகள் வரலாற்றுடன் அங்கு மசூதி இருக்கிறது. இது இஸ்லாமியர்களுக்கு சொந்தமான நிலம் என்பது இஸ்லாமியர்களின் வாதம். இந்த நிலம் யாருக்கு சொந்தமானது என்பதே உச்ச நீதிமன்ற வழக்காகும். இந்தப் பின்னணியுடன் வரலாற்றினுள் செல்லலாம்.

பாபர் மசூதி கட்டப்படல்

மொகலாய பேரரசர் பாபரினது கட்டளையின் பெயரில் அவரது ஆளுநர் மீர் பாகியினால் 1528 களில் தற்போதைய உத்தரப் பிரதேச அயோத்தியாவின் மலைக்குன்றில் கட்டப்பட்ட பள்ளிவாசலே பாபர் மசூதியாகும். இவ்வரலாற்றை மசூதியின் முகப்பு வாயிலின் பாரசீக எழுத்துருக்கள் உறுதிப்படுத்துகின்றன. அதிலிருந்து சுமார் மூன்றரை நூற்றாண்டுகளாக மசூதி இயல்பாகவே செயற்பட்டு வந்தது.

வரலாற்றில் முதன்முறையாக 1857 இல் நவாப் ஆட்சி முடிந்து பிரித்தானியர் ஆட்சி தொடங்கியபோது, இராமர் பிறந்த இடம் அதுவெனக் கோரி வழிபாடுகள் செய்ய இந்துக்கள் விழைகின்றனர். பீடம் அமைத்து பூஜை செய்கின்றனர். இதனால் எழுந்த பிரச்சினைகளை தீர்க்க பிரித்தானிய அரசு தடுப்பு சுவரை எழுப்பியது. ஒரே வாயிலில் அருகருகே மசூதியும் பீடமும் தடுப்பு சுவரால் பிரிக்கப்பட்டு இயங்கி வந்தன. தொடர்ந்தும் இஸ்லாமிய வழிபாடுகளுக்கு இடையூறாக இந்துக்கள் நடந்துகொள்ள பல ரிட் மனுத்தாக்கல்களும் பிரித்தானிய அரசில் மேற்கொள்ளப்பட்டது.

நிர்மோஹி அகாரா அமைப்பின் வகிபாகம்

கருத்து வேறுபாடுகள் தொடர நிர்மோஹி அகாரா எனும் துறவிகள் குழுவின் அமைப்பு குறித்த இடத்தில் கோவில் அமைக்க 1883 இல் பைசாபாத் துணை ஆணையருக்கு விண்ணப்பிக்க அது நிராகரிக்கப்பட்டது. பீடம் அமைந்த இடமே இராமர் பிறந்த இடமென இவ்வமைப்பு ஆதாரங்கள் ஏதுமின்றிக் கோஷமிட்டது. அதை முன்னிறுத்தி 1885 இல் கோவில் கட்ட அனுமதி மறுத்தமைக்கு எதிராக வழக்கும் தொடுத்தது. மூன்றரை நூற்றாண்டுகளாக மசூதி இருந்து வருவதைக் காட்டி கோரிக்கை மறுக்கப்பட்டது. 1886 இல் இவர்கள் மேற்கொண்ட இரண்டாம் மனுவும் நிலவுரிமைக்கான எந்த ஆதாரங்களும் நிர்மோஹி அகாராவிடம் இல்லையெனத் தீர்ப்பளித்தது.

பாபர் மசூதி: இந்துத்துவா அரசியல்

இந்துத்துவா தனது அரசியலை அஹிம்சையின் தந்தையின் கொலையிலிருந்து துவங்கியது. இந்து மகா சபா உறுப்பினர் மஹந் திக்விஜய் நாத் திட்டம் தீட்ட கோட்சேவால் 1948 இல் மகாத்மா கொல்லப்பட்டார். இதற்காக சிறை சென்று திரும்பிய விஜய் நாத் இனது அடுத்த அரசியல் பொறியாக இராமர் கோவில் அமைந்தது.

சிறுபான்மைகளுக்கும் சமமான குரலாக ஒலித்த காந்தியைக் கொன்ற இந்துத்துவாக்கள், 1949 டிசம்பரில் பாபர் மசூதியினுள் அத்துமீறி உள்நுழைந்து இராமர், சீதை, இலட்சுமணன் சிலைகளை வைத்தனர். மசூதியின் சுவரெங்கும் ஆண் பெண் தெய்வ உருவங்களை வரைந்தனர். சிலை தானாக தோன்றியதாக கதை கூறினர்.

ஆனால் RSS அமைப்பினைச் சேர்ந்த மாவட்ட ஆட்சியர் நாயரின் இரகசிய உதவியோடு அபிரம்தாஸ் என்பவனும் இன்னும் சிலரும் இணைந்து மதிலேறி குதித்து இத்தகைய இழிசெயல் மேற்கொண்டமை தெரியவந்தது. மசூதியை களங்கம் செய்ததாக காவல்துறை மூலமே அவன்மீது வழக்கும் தொடுக்கப்பட்டது, பின் அது நீரில் எழுத்தானது.

பிரதமர் நேரு இதைக் கண்டித்தாலும் மாவட்ட ஆட்சியர் நாயர் நகர நீதிவான் குருதத் சிங் ஆகியோர் RSS அமைப்பைச் சேர்ந்த இந்துவாக்கள் என்பதால் குறித்த ஈனச்செயல் அரசியல் அரங்கேற்றம் கண்டது. RSS உடன் இதில் விஸ்வ ஹிந்து பரிஷத் (VHP) உம் கைகோர்த்தது. பள்ளியில் தொழ முஸ்லிம்கள் தடுக்கப்பட்டார்கள். மசூதி மூடி முத்திரையிடப்பட்டது.

தங்கள் உரிமைக்காக முஸ்லிம்கள் சார்பில் சன்னி வக்பு வாரியம் நீதிமன்றத்தை நாடியது. RSS இனவாதிகளே அங்கும் இருக்க சிலையை மசூதியில் இருந்து நீக்கவோ, வழிபாட்டைத் தடுக்கவோ நீதிமன்றம் தடுத்தது. 1986 இல் இந்துக்களுக்கு அதை திறக்க ஆவன செய்தது. அதே ஆண்டில் பாபர் மசூதி செயற்பாட்டுக்குழு நிறுவப்பட்டது.

கடவுளின் நண்பராக வழக்கில் மூன்றாம் தரப்பு

1989 இல் வழக்குகள் உத்தரப் பிரதேச உயர் நீதிமன்றத்துக்கு மாற்றப்பட, இந்துக்கள் கடவுள் எனக் கருதும் இராமரின் நெருங்கிய நண்பர் எனக்கூறி திரிலோக்நாத் பாண்டே வழக்கில் இணைந்தார். கடவுளின் நண்பராக ஒருவர் வழக்கில் இணைவது உலக வரலாற்றில் இதுவே ஒரே முறையாய் இருக்க வேண்டும். இத்தகைய அதிசயங்கள் இந்தியாவிலேயே சாத்தியமாகும்.

RSS இன் தீவிர பக்தரான இவர் VHP அங்கத்தவராவார். அயோத்தியில் பாபர் மசூதியை இடித்து கோவில் கட்டுவோமெனக் கலகம் புரியும் குறித்த அமைப்புக்கள் தங்கும் VHP வளாகத்திலேயே இவர் தங்கினார். கடவுள் சார்பில் இவரே கையெழுத்திடுவார். கடவுளின் சிலை தனிநபராக கருதப்படுவதோடு கடவுள் தனக்கு ஒரு நண்பரையும் தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளலாம் என்பது இந்திய சட்டம்.

இங்கு எழும் கேள்வி கடவுளின் நண்பரை தீர்மானிக்கும் வரையறை தான் என்ன? ஏனெனில், இதற்காக மேலும் இருவரும் விண்ணப்பித்திருந்தனர்.

ஆனால், அதற்கு இவரே தெரிவு செய்யப்பட்டார். இது எந்த அடிப்படையில், அவர் ஒரு இந்துத்துவா என்பதாலா? சட்டம் இதற்கான எந்த வரையறையையும் வழங்கவில்லை.

1992 மசூதி இடிப்பு

வழக்குகள் தொடர்கின்றன. மத்திய அரசு பேச்சுவார்த்தை மூலம் தீர்வை எட்ட முயன்றாலும் இந்துத்துவா அமைப்புகள் தங்கள் சூழ்ச்சியைத் தொடர்ந்தன. RSS தம் கரசேவை எனும் தீவிரவாதத்தை தொடங்குவதாக அறிவித்தது. மாநில ஆட்சியில் இருந்த BJP இந்துத்துவாக்களும் கரம் கோர்த்தனர். VHP உடன் இணைந்து 1992 இல் பாபர் மசூதியை இடிப்பதற்கான திட்டத்தை தீட்டினார்கள்.

1992 டிசம்பர் 6 ஆம் திகதி VHP, BJP தலைவர்கள் சிலரும், அதன் தோழமை அமைப்புகளைச் சேர்ந்தவர்களும், கர சேவகர்கள் எனும் 150,000 RSS, BJP தொண்டர்களைக் கொண்ட ஒரு பேரணியை அந்த இடத்தில் ஏற்பாடு செய்து BJP தலைவர் அத்வானியின் ரத யாத்திரையுடன் அயோத்தி நகரிலிருந்த 16 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த பாபர் மசூதியை இடித்துத் தள்ளினர். RSS சார்பு மாநில அரசு என்பதால் காவற்றுறையும் அமைதி காத்தது; சேர்ந்தும் முஸ்லிம்களை தாக்கியது; கலவரம் மூண்டது; நாடெங்கிலும் 2000 பேர் உயிரிழந்தனர்.
இதை தற்செயலாக இடம்பெற்ற கலவரம் போல் சிலர் கருதினாலும் அது திட்டமிடப்பட்டு குறித்த தினத்தில் மசூதியை உடைப்பதற்காக ஒத்திகைகளும் பயிற்சிகளும் அதற்கு முன்பாகவே RSS மற்றும் BJP நிகழ்த்தியமை ஊடகவியலாளர் ப்ரவீன் ஜைன் மூலம் வெளிக்கொணரப்பட்டது. அதன்படி BJP இன் முக்கிய தலைவர்களை உள்ளடக்கிய RSS டிசம்பர் 4 ஆம் திகதியே கரசேவகர்களை ஒன்றுதிரட்டி அவர்களுக்கு கட்டிடம் உடைப்பதற்கான பயிற்சியை வழங்கி ஒத்திகை மேற்கொண்டார்கள்.

மேலும் தொழில் முறையாக கட்டிடம் உடைப்பவர்களும் அதில் சேர்க்கப்பட்டிருந்தனர். இவற்றை படமெடுத்ததோடு லிபரன் கமிஷனிலும் ப்ரவீன் ஜைன் வாக்குமூலம் அளித்துள்ளார். ஒத்திகை முதல் முழுக் கலவரத்திலும் அவர் களத்தில் நின்று ஆதாரங்களை திரட்டினார். டிசம்பர் 6, நண்பகல் 12.15 மணியளவில் இந்துத்துவாவின் விஷமப் பிரசாரத்தில் வீழ்ந்து மசூதியை தரைமட்டமாக்கிய இந்துக்களை காணும்போது ஒரு இந்துவாக பிறந்ததை எண்ணி தானும் வெட்கித் தலைகுனிந்தேன் எனவும் அவர் மேலும் குறிப்பிட்டிருந்தார்.

இந்தளவு தீவிர திட்டம் தீட்டி இந்துத்துவா போக்கைத் தூண்டி இந்து -– முஸ்லிம்களுக்கிடையேயான பரஸ்பர உறவைக் குலைத்து அந்த இனவாதத் தீயில் குளிர் காய்வதே இவர்களது இலக்காக இருந்தது. அப்போது குடியரசுத் தலைவராக இருந்த சங்கர் தயாள் ஷர்மா, உத்தரப்பிரதேச அரசின் அனைத்து நிர்வாகப் பொறுப்புகளையும் ஏற்றுக் கொண்டு, மாநில சட்டப் பேரவையைக் கலைத்து உத்தரவிட்டார்.

சர்ச்சைக்குரிய 67.7 ஏக்கர் நிலத்தையும் 1993 இல் நிர்வாக உத்தரவின் மூலம் மத்திய அரசு கையகப்படுத்தியது. பாபர் மசூதி இடிப்பு சம்பவம் தொடர்பாக, பின்னர் அமைக்கப்பட்ட லிபரன் ஆணையம், BJP, VHP தலைவர்கள் பலர் உள்ளிட்ட 68 பேர் இதற்குக் காரணம் என்று கூறியது. அந்த வழக்கு இன்னும் நிலுவையில் உள்ளது. உச்ச நீதிமன்றம் இதை சட்டவிரோதம் என்றுள்ளதால் இதில் குற்றவாளிகள் இனியேனும் தண்டிக்கப்படுவார்களா என்ற கேள்வியும் எழுகிறது.

நீதி தேடி…

பாபர் மசூதி 1992 டிசம்பர் 6 ஆம் திகதி இடிக்கப்பட்டதன் பிறகு நிலத்துக்கு உரிமை கோரி அலகாபாத் உயர் நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடரப்பட்டது. அந்த வழக்கின் தீர்ப்பு 2010 செப்டம்பர் 30 இல் வழங்கப்பட்டது. அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றத்தின் மூன்று நீதிபதிகளைக் கொண்ட அமர்வு அளித்த தீர்ப்பின்படி, அயோத்தியில் சர்ச்சைக்குரிய 2.77 ஏக்கர் நிலம் மூன்று பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டு, மூன்றில் ஒரு பகுதி குழந்தை வடிவ இராமரான ராம் லல்லாவுக்கும், இன்னொரு மூன்றில் ஒரு பகுதி நிலம் சன்னி வக்பு வாரியத்துக்கும், மீதி மூன்றில் ஒரு பகுதி நிலம் நிர்மோஹி அகாரா எனும் துறவிகள் குழுவின் அமைப்புக்கும் வழங்கப்பட வேண்டும் என்று தீர்ப்பளிக்கப்பட்டது.

அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றத்தின் மூன்று நீதிபதிகளைக் கொண்ட அமர்வில் இடம் பெற்றிருந்த இரு நீதிபதிகள், இந்தியாவில் மொகலாய பேரரசை நிறுவிய பாபர் அந்த இடத்தில் கட்டிய கட்டடம், மசூதி அல்ல என்று கூறினர். ஏனெனில் அது “இஸ்லாமிய கோட்பாடுகளுக்கு முரணாக” இந்துக் கோவிலை இடித்துவிட்டு கட்டப்பட்டிருப்பதாகக் கூறினர். ஆனால், அமர்வில் இடம் பெற்றிருந்த ஒரு நீதிபதி அக்கருத்தை ஏற்கவில்லை. கோவில் எதுவும் இடிக்கப்படவில்லை என்றும், அத்திவாரத்தில் இருந்து அது மசூதியாகத் தான் கட்டப்பட்டுள்ளது என்றும் அவர் குறிப்பிட்டார்.

உச்ச நீதிமன்றத்தில்

உயர் நீதிமன்ற தீர்ப்பில் அதிருப்தியுற்ற ராம் லல்லா, நிகோரி அகாரா, சன்னி வக்பு வாரியம் ஆகிய மூன்று தரப்பும் 2011 இல் உச்ச நீதிமன்றத்தில் மேன்முறையீடு செய்தன. இதை விசாரிக்க தலைமை நீதிபதி ரஞ்சன் கோகோய் தலைமையிலான ஐந்து பேரைக் கொண்ட அரசியல் சாசன அமர்வு அமைக்கப்பட்டது. கோகோய் தவிர SA பாப்டே, சந்திரசவுட், அசோக் பூஷன், SA நஷீர் ஆகிய நீதிபதிகள் இதில் அடங்குவர்.

தலைமை நீதிபதி கோகோய் எதிர்வரும் நவம்பர் 17 இல் ஓய்வு பெற உள்ள நிலையில் அதன் முன்பாக தீர்ப்பு அளிக்கப்படும் என எதிர்பார்க்கப்பட்டது. அவ்வாறே நவம்பர் 9 சனிக்கிழமை வழக்கின் தீர்ப்பும் அறிவிக்கப்பட்டது. தீர்ப்பின் சில முக்கிய அம்சங்களாக,

1992 இல் பாபர் மசூதி இடிக்கப்பட்ட செயல் உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பை மீறிய சட்ட விரோத செயல்.

அயோத்தியில் ராமர் பிறந்ததாக இந்து சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன. இந்துக்கள் நம்புகின்றனர்.

பாபர் மசூதியின் கீழ் தொல்பொருள் ஆய்வில் கண்டறியப்பட்ட கட்டடப் பாகங்கள் இஸ்லாமிய கட்டமைப்பில் இல்லை.

இராமர் கோவிலை இடித்து பள்ளிவாசல் கட்டினார்கள் என்பதற்கு ஆதாரமில்லை. ஆனால் 1528 முதல் மசூதி அங்கிருந்து வந்துள்ளது.

நிலத்தின் உரிமையை நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் முடிவு செய்ய முடியாது.

சர்ச்சைக்குரிய நிலத்தில் இந்துக்கள் கோவிலை அமைக்கலாம். இராமர் கோவிலை கட்ட மத்திய அரசு மூன்று மாதத்தினுள் புதிய அறக்கட்டளை நிறுவ வேண்டும்.

முஸ்லிம்களுக்கு அயோத்தியாவில் 5 ஏக்கர் நிலம் மசூதி அமைக்க மத்திய அரசு, மாநில அரசு வழங்க வேண்டும்.

இவ்வாறாக 1045 பக்க தீர்ப்பின் சில முக்கிய அம்சங்கள் அமைகின்றன.

தீர்ப்பின் மீதான பார்வைகள்

தொல்பொருள் ஆய்வுகளில் இஸ்லாமிய கட்டமைப்பு சாராத சில செதுக்கல்கள் மற்றும் தூண் அமைப்புக்கள் இருந்தமை கண்டறியப்பட்டது. இது 1990 இல் கே.கே. முஹம்மதின் அறிக்கையில் வெளியிடப்பட்டது. மசூதிக்கு கீழாக பத்தாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த சில தூண் சிதைவுகள் இராமர் கோவில் சிதைவாக இருக்கலாம் என அகழ்வாராய்ச்சியாளர்கள் கருதினர். ஆனால் அதற்கான ஆதாரங்கள் இல்லை. அனுமானங்களை மட்டும் வைத்து உறுதியாக கூறமுடியாது, அக்காலப் பகுதியில் எவ்வித கோவிலும் கட்டப்படவில்லை என வரலாற்றாசிரியர்கள் அது இராமர் கோவில் என்பதனை மறுத்தனர். மேலும் குறித்த சிதைவுகள் சமணர்கள், பௌத்தர்கள், வழிபடும் தளமாகவோ அரண்மனையாகவோ இருக்கலாம். எந்த ஆதாரத்தை வைத்து இராமர் கோவில் என்பது எனக் கேள்வி எழுப்பினர்.

மேலும் நிலவுரிமை வழக்கில் தொல்லியல் பொருட்கள் எப்படி உறுதியான ஆதாரம் ஆக முடியும்? அவ்வாறு ஆகுமெனின் தமிழகத்தில் காஞ்சிபுரம் மாவட்டத்தில் உள்ள ஏகம்பரநாதர் கோவில் பௌத்த சிற்பம் எடுக்கப்பட்டது; பௌத்த கல்வெட்டும் உண்டு; பழனி முருகன் கோவிலில் சமண சமய தீர்த்தங்கரர் சிலை; கேரள கொடுங்கலூர் கோவிலில் பௌத்த சமய தாரா தேவி அல்லது ஜேஷ்ட தேவி எடுக்கப்பட்டது, எனவே இவற்றின் நிலவுரிமையும் சமணர்களுக்கும் பௌத்தர்களுக்கும் வழங்கப்படுமா? என்றெல்லாம் பல கேள்விகளை தீர்ப்பு எழுப்பியுள்ளன.

ஆனால் இந்த ஆய்வும் அங்கிருந்த கட்டடம் உடைக்கப்பட்டு மசூதி கட்டப்பட்டதையோ, அது இராமர் கோவில் என்பதையோ உறுதிப்படுத்தவில்லை. இதை நீதிமன்ற தீர்ப்பும் ஏற்றுள்ளது. அங்கிருந்த புராதன அரண்மனை சிதைவுகளில் இருந்து மசூதியை மீர் பாகி பூரணப்படுத்தி இருக்க வேண்டும், அல்லது புனரமைப்பு செய்திருக்க வேண்டும் என்றே கருத முடிகிறது. எனவே மூன்றரை நூற்றாண்டுகளாக இருந்து வந்த மசூதி மீது நிலவுரிமை உள்ள நிலையில், 12 இலட்சம் வருடங்களுக்கு முன் பிறந்ததாக கருதும் இராமரின் பிறப்பிடத்தை எந்த அறிவியல் ஆதாரத்தின் அடிப்படையில் உறுதி செய்வது என தீர்ப்பு விமர்சிக்கப்படுகிறது. வெறும் நம்பிக்கை அடிப்படையில் அது இராமர் கோவிலுக்கு சொந்தமானது என நீதிமன்றம் முடிவுக்கு வரமுடியாது என்பது இத்தகையோர் வாதமாகும்.

மேலும் தீர்ப்பானது பாபர் மசூதி இடிப்பு சட்டவிரோதமானது என்று கருதுவதால், பாபர் மசூதி இடிபட முன் இந்த வழக்கு பரிசீலிக்கப்பட்டு இருப்பின் தீர்ப்பு எத்தகையதாக அமைந்திருக்கும் என்ற வாதத்தையும் இது கிளப்பியுள்ளது. அதே வேளை BJP, VHP அமைப்பினர் இத்தீர்ப்பை நீதியான தீர்ப்பாக கருதுகின்றனர். இன்னும் சிலர் தீர்ப்பு எத்தகையதெனினும் தீர்ப்புக்கு கட்டுப்படுவது தார்மீக பொறுப்பு என அமைதியை விரும்புகின்றனர்.

மேலும் நிலவுரிமை தொடர்பான வழக்கில் கோவில் கட்ட அறக்கட்டளை நிறுவும் தீர்ப்பு நீதிமன்றத்துக்கு அப்பாற்பட்டது என்று, தங்களது வரலாற்றுக்காக, தங்கள் மீது பூசப்பட்ட அவதூறுக்காக, உரிமை கோரி ஜனநாயகமாக போராடிய முஸ்லிம்களுக்கு பள்ளி கட்ட வேறு நிலம் வழங்குவதாக அவர்களது புராதன வரலாற்றை அங்கு நிர்மூலமாக்குவது அதிருப்திக்கு உரியது எனவும் தீர்ப்பு தொடர்பில் விமர்சித்து வருகின்றனர்.

உச்சநீதிமன்ற தீர்ப்பு சட்டத்தின் அடிப்படையிலோ ஆதாரங்களின் அடிப்படையிலோ அளிக்கப்பட்டதாகத் தெரியவில்லை, சட்ட ஒழுங்கையும் சமூக நல்லிணக்கத்தையும் கருத்தில் கொண்டு அளிக்கப்பட்ட சமரசத் தீர்ப்பாகவே தெரிகிறது எனவும் விமர்சனங்கள் எழுந்த வண்ணம் உள்ளன. அதேவேளை, உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பை மதித்து அமைதி காத்து குழப்பங்களை விளைவிக்காது இந்திய முஸ்லிம்கள் தமது கண்ணியத்தை வெளிப்படுத்தியுள்ளனர்.

ஆனாலும் தீர்ப்புக்கு முன்னரே இராமர் கோவில் கட்ட தயார் நிலையில் இருந்த விஸ்வ ஹிந்து பரிஷத் அமைப்பின் செயற்பாடும், இந்த பாபர் மசூதி மட்டுமல்ல இது போன்று 3000 பள்ளிவாயல்கள் தகர்க்கப்பட வேண்டும் என்பதான எச்சரிக்கையை தொலைக்காட்சி விவாதம் ஒன்றில் முன்வைக்கும் BJP இன் உறுப்பினர் ஒருவரின் இனவாதப் பேச்சும் மிகுந்த சர்ச்சைக்குள்ளாகியது.
சமரசத்தை விரும்பும் மக்களுக்கு மத்தியில் இந்துத்துவா இனவாதத் தீயையே தொடர்ந்தும் BJP உம் அதன் தாயமைப்பு RSS மற்றும் VHP போன்ற இந்துத்துவா அமைப்புகள் பரப்புவதையே இது காட்டுகிறது. தீர்ப்பை கொண்டாடுவது கூடாது என நீதிமன்றம் உத்தரவு பிறப்பித்திருந்த போதும் தீர்ப்பின் பின் நீதிமன்ற வளாகத்திலேயே ஜெய் சிறீ ராம் கோஷங்களை இட்டு கூச்சலிட்டமையும் பலரையும் அதிருப்திக்கு உள்ளாக்கியது.

பாபர் மசூதி எனும் ஐந்நூறாண்டு வரலாற்று சின்னம் அங்கிருந்து நீக்கப்பட்டாலும் இந்துக் கோவிலை இடித்து மசூதி கட்டப்பட்டது எனும் குற்றச்சாட்டு தகர்க்கப்பட்டு, மசூதியை சட்ட விரோதமாக இடித்து தான் சட்ட பூர்வமாக இராமர் கோவில் கட்டப்படப் போகிறது என்று வரலாறு பதிவாகவுள்ளமை குறிப்பிடத்தக்கது.

ஆதாரமற்ற இராமர் கோவிலுக்கு நம்பிக்கை அடிப்படையில் அனுமதியும், ஆதார பூர்வமாக ஐந்நூறாண்டுகளாய் மசூதியாக நிற்கும் தளம் நீக்கப்படுமாறும் இத்தீர்ப்பில் உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பு வழங்கிவிட்டது.

ஆனால் நீதியை வழங்கியதா என்பது கேள்விக்குறியே?! காஷ்மீர் சிறப்புரிமை நீக்கம், பாபர் மசூதி நீக்கம் என தொடர்ந்தும் சிறுபான்மையினர் மீதான தனது மேலாதிக்கத்தை செலுத்த விழையும் BJP அரசு, இத்தீர்ப்பை மேற்கோள் காட்டி இன்னும் எத்தனை நம்பிக்கைகளுக்காக எத்தனை ஆதாரங்களை அழிக்கவுள்ளன என பொறுத்திருந்தே பார்க்க முடியும்.

எது எவ்வாறாயினும் உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பை மதித்து இஸ்லாமியர்கள் நிலைநாட்டிய பொறுமை வர வேற்கத்தக்கது. இதே பொறுமை, இத்தீர்ப்பு இந்துக்களுக்கு எதிராக முஸ்லிம்களுக்கு ஆதரவாக அமைந்திருந்தால் இந்துத்துவாக்களிடம் எதிர்பார்க்கப்பட முடியுமா என்பது சந்தேகமே?-Vidivelli

முஹம்மது ஸப்ஷாத்,
ஓட்டமாவடி