இலங்கை ஜனநாயக சோசலிச குடியரசின் ஏழாவது ஜனாதிபதியாக ஸ்ரீ லங்கா பொது ஜன பெரமுன சார்பில் போட்டியிட்ட முன்னாள் பாதுகாப்புச் செயலாளர் கோத்தாபய ராஜபக்ஷ வெற்றி பெற்றிருக்கிறார். தன்னை எதிர்த்துப் போட்டியிட்ட புதிய ஜனநாயக முன்னணி வேட்பாளர் சஜித் பிரேமதாசவை விடவும் பதின்மூன்றரை இலட்சம் மேலதிக வாக்குகளால் அவர் வெற்றி பெற்றிருக்கிறார்.
இந்த தேர்தலில் எந்தவொரு வேட்பாளரும் முதல் சுற்றில் 50 வீத வாக்குகளைப் பெற்றுக் கொள்ளமாட்டார்கள் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்ட நிலையிலும் இரு பிரதான வேட்பாளர்களுக்குமிடையில் ஓரிரு இலட்ச வாக்குகளே வித்தியாசப்படும் என எதிர்வு கூறப்பட்ட நிலையிலுமே அனைவரையும் பிரமிக்கச் செய்யும் வகையில் கோத்தாபய ராஜபக்சவின் வெற்றி அமைந்துள்ளது.
உண்மையில் இந்த தேர்தல் முடிவு பல செய்திகளை இலங்கை மக்களுக்குச் சொல்ல முனைகிறது. முதலாவது தென்னிலங்கை சிங்கள மக்களின் விருப்பம் ஒரு புறமிருக்க வடக்கு கிழக்கு தமிழ் முஸ்லிம் சிறுபான்மை மக்களின் விருப்பம் இன்னொன்றாகவிருக்கின்றது என்பதே அந்த செய்தியாகும். அதாவது பெரும்பான்மையினரும் சிறுபான்மையினரும் துருவமயப்படுத்தப்பட்டுள்ளதை இது தெளிவாகக் காண்பிக்கிறது. இதற்கு கடந்த 30 வருட காலமாக நீடித்து வரும் இனப் பிரச்சினையும் யுத்தத்தின் பின்னர் எழுந்துள்ள மதவாத பிரசாரங்களும் வன்முறைகளுமே காரணமாகும்.
அத்துடன் இதுவரை காலமும் ஜனாதிபதியைத் தீர்மானிக்கும் சக்தியாக இருந்து வந்த சிறுபான்மையினரின் வாக்குப் பலம் இத் தேர்தலில் செல்லாக்காசாக்கப்பட்டுள்ளது. சிறுபான்மையினரின் தயவின்றியே எம்மால் ஆட்சியமைக்க முடியும் என்ற செய்தியை பொது ஜன பெரமுனவும் பெரும்பான்மை சிங்கள மக்களும் இத் தேர்தலில் சொல்லியுள்ளனர். இந்த செய்தியை விளங்கி சிறுபான்மைக் கட்சிகள் எந்தவிதமான நகர்வுகளை முன்னெடுக்கப் போகின்றன என்பதே தற்போது நம்முன்னுள்ள கேள்வியாகும்.
இந்த நாட்டில் பெரும்பான்மையினர் ஒரு திசையிலும் சிறுபான்மையினர் மற்றொரு திசையிலும் தான் பயணிக்க வேண்டுமா அல்லது இரு தரப்பினரும் இணைந்து நாட்டைக் கட்டியெழுப்புவதா என்ற கேள்விக்கு உடன் விடை காணப்பட வேண்டும். அந்த வகையில் இரு துருவங்களாகப் பிரிந்துள்ள மக்களை ஒன்றுபடுத்துகின்ற பெரும் பொறுப்பு புதிய ஜனாதிபதி மீது சுமத்தப்பட்டுள்ளது. தன் மீதான குற்றச்சாட்டுக்கள், சந்தேகங்களுக்கப்பால் முழு நாட்டு மக்களினதும் நம்பிக்கையை அவர் எப்படி வெல்லப் போகிறார் என்பதிலேயே இந்த நாட்டின் எதிர்காலமும் தங்கியுள்ளது.
புதிய ஜனாதிபதி இனப் பிரச்சினைக்கு நியாயமான தீர்வை வழங்கி தமிழ் மக்களின் மனதை வெற்றி கொள்ள வேண்டும். அதேபோன்று தனது கட்சி தொடர்பில் முஸ்லிம் மக்கள் கொண்டுள்ள அச்சத்தை நீக்கி நம்பிக்கையை கட்டியெழுப்ப வேண்டும்.
இந்தத் தேர்தல் பெறுபேறுகள் முஸ்லிம் சமூகத்தில் பெரும்பான்மையானோரின் விருப்பத்திற்கு மாற்றமாகவே அமைந்துள்ளன. எனினும் முஸ்லிம் சமூகத்திலிருந்து பரவலான வாக்குகள் கோத்தாபய ராஜபக் ஷவுக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ளதையும் மறுப்பதற்கில்லை. இந் நிலையில் முஸ்லிம் சமூகத்திற்கும் புதிய ஜனாதிபதிக்குமிடையிலான உறவு எவ்வாறு அமையும் என்பதை காலம்தான் தீர்மானிக்கப் போகிறது.
”எனக்கு வாக்களித்த மக்களுக்கு மட்டுமன்றி வாக்களிக்காத மக்களுக்கும் நான் சேவையாற்றுவேன். இன மத பேதங்களைப் புறந்தள்ளி இலங்கையராக முன்னோக்கிச் செல்வோம்” என புதிய ஜனாதிபதி நேற்றைய தினம் கருத்து வெளியிட்டிருந்தார். அந்த வகையில் தனது கூற்றை நிஜப்படுத்தும் வகையிலான செயற்றிட்டங்களை அவர் வகுத்துச் செயற்படுவார் என்ற நம்பிக்கை எமக்கிருக்கிறது.
மறுபுறம் முஸ்லிம் கட்சிகளும் முஸ்லிம் சிவில் தலைமைகளும் எவ்வாறு புதிய அரசாங்கத்துடன் இணக்கப்பாட்டைக் கட்டியெழுப்புவது என்பது குறித்துச் சிந்திக்கக் கடமைப்பட்டுள்ளனர். அரசியல் நிலைப்பாடுகள் எப்படியிருப்பினும் இந்த நாட்டில் சமாதானத்தையும் சகவாழ்வையும் கட்டியெழுப்புவதற்கான எமது தரப்பு பங்களிப்பை வழங்குவது குறித்து சிந்திக்க நாம் கடமைப்பட்டுள்ளோம்.
இந்தத் தேர்தல் பெரும்பான்மை மக்களும் சிறுபான்மை மக்களும் இரு துருவங்களாகியுள்ளனர் என்பதை நன்றாக வெ ளிப்படுத்தியுள்ள நிலையில் அந்த இடைவெ ளியைக் குறைப்பதற்கான பணியையே நாம் அனைவரும் இணைந்து முன்னெடுக்க வேண்டியுள்ளது. மாறாக இன்னுமின்னும் இடை வெளியை அதிகரிப்பது யாருக்குமே ஆரோக்கியமானதல்ல.-Vidivelli