இலங்கை ஜனநாயக சோஷலிசக் குடியரசின் 8ஆவது ஜனாதிபதியைத் தீர்மானிக்கும் தேர்தல் இன்னும் சில நாட்களில் எதிர்நோக்கவுள்ள நிலையில், கள நிலைவரம் சூடுபிடித்து களைகட்டியுள்ளது.
தத்தமது தேர்தல் விஞ்ஞாபனங்களையும் பிரதான கட்சிகள் வெளியிட்ட நிலையில், பல்வேறுபட்ட கருத்தாடல்கள் எதிரும் புதிருமாக சமூக வலைதளங்களில் வைரலாகிக் கொண்டிருக்கின்றன.
இத்தருணத்தில் சிறுபான்மையினரின் வாக்குகள் பேசுபொருளாக பரிணமித்திருக்கின்றமை குறிப்பிடத்தக்க விடயமாகும். எனவே வாக்காளர்களாகிய நாம் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை புரிந்து எமது வாக்குகளை பயன்படுத்துவது, ஒரு தார்மீகக் கடமையாகும்.
தேர்தல் என்பது அரசியல் போராட்டத்திற்கான ஒரு பலமான சாதனம். சிறுபான்மையாக வாழும் இலங் கை முஸ்லிம்கள் தேர்தல் அரசியலில் போராடுவதற்கு ஷரீஆ அங்கீகாரம் வழங்கியுள்ளது.
நாட்டை கட்டியெழுப்பும் மகத்தான பணிக்கு வாக்குரிமை மூலம் எமது பங்களிப்பை வழங்குவதற்கு நாம் கடமைப்பட்டுள்ளோம். எனவே, வாக்குரிமை பற்றிய இஸ்லாத்தின் நிலைப்பாடு என்ன? போன்ற வினாக்களுக்கான மிகத் தெளிவான பதிலாக இவ்வாக்கம் அமைகின்றது.
ஷரீஆவின் பார்வையில் வாக்குரிமை
இஸ்லாமிய சட்டப்பரப்பில் வாக்குரிமை பற்றி இஸ்லாமிய சட்ட வல்லுநர்கள் பல ஆய்வுகளை மேற்கொண்டுள்ளனர். அவற்றின் சுருக்கத்தை “மஆரிபுல் குர்ஆன்” என்ற அல்குர்ஆன் விரிவுரையில் அதன் ஆசிரியர் முப்தி ஷபீ உஸ்மானி மிகத் தெளிவாக முன்வைக்கிறார். இஸ்லாமிய சட்டப்பரப்பில் வாக்களித்தல் என்பது 3 தலைப்புக்களின் கீழ் வகைப்படுத்தப்படுகின்றது.
- ஷஹாதத் (சாட்சி சொல்லல்)
- ஷபாஅத் (பரிந்துரைத்தல்)
- வகாலத் (பிரதிநிதித்துவப்படுத்தல்)
- சாட்சி சொல்லல்
பொதுவாக தேர்தலில் வாக்களிப்பது என்பதன் பொருள் சாட்சி சொல்வதாகும். நாட்டில் நடைபெறும் அனைத்து வகையான தேர்தல்களிலும் வேட்பாளர்களுக்கு வாக்களிப்பதென்பது குறித்த அபேட்சகரின் தகைமை, நேர்மை, நம்பகத்தன்மையில் அவர் மிகவும் பொருத்தமானவர் என்றும் சமூகத்தின் பிரதிநிதியாக அல்லது நாட்டின் தலைவராக வருவதற்குத் தகுதியானவர் என்றும் வாக்காளர் வழங்கும் சாட்சியாகும்.
இஸ்லாமிய சட்டப்பரப்பில் அதன் அந்தஸ்தை நோக்கும்போது, தேசத்தினதும் பொதுமக்களினதும் நலன்கள் தேர்தல்களில் தங்கியிருப்பதால் வாக்குரிமையுள்ள சகலரும் தகுதியான வேட்பாளருக்கு சாட்சி பகர்வது அல்லாஹ்விற்கு செய்ய வேண்டிய கடமை என்றே இஸ்லாமிய சட்ட வல்லுநர்கள் குறிப்பிடுவர்.
தேசத்தின் பொது நலனைக் கருத்திற்கொண்டு சிறுபான்மையாக வாழும் முஸ்லிம் குடிமகன் மிகப் பொருத்தமான, தகுதிவாய்ந்த ஒருவருக்கு வாக்களிப்பது அடியார்கள் அல்லாஹ்வுக்கு செய்யும் கடமையாகும் என்ற தரத்தில் வைத்தே நோக்கப்படும். காரணம், அல்குர்ஆனிலும் ஸுன்னாவிலும் இடம்பெற்றுள்ள ‘சாட்சி பகர்தல்’ என்ற வார்த்தையானது வாக்களித்தல் என்பதற்கு சமனானதாகும். அதாவது வாக்குரிமை என்பது சாட்சியமாகும். இந்தப் புரிதலில் இஸ்லாமிய சட்டத்துறை மற்றும் அரசியல்துறை அறிஞர்களிடம் கருத்தொற்றுமை நிலவுகிறது.
தேர்தல் காலங்களில் மக்களுக்கு வழங்கப்படும் வாக்காளர் அட்டை என்பது சாட்சி பகர்வதற்கான உத்தியோகபூர்வ அழைப்பாகும். ‘சாட்சி சொல்ல வேண்டியவர்கள் அழைப்பு விடுக்கப்பட்டால் மறுக்கக் கூடாது’ (பகரா:282) என அல்குர்ஆன் பணிக்கிறது. அவ்வாறே வாக்குரிமையை பகிஷ்கரிப்பதும் மறைப்பதும் குற்றமென்ற கருத்தை அல்குர்ஆன் மேலும் வலியுறுத்துகிறது. ‘சாட்சியத்தை நீங்கள் மறைக்கவும் வேண்டாம். எவரேனும் அதனை மறைத்தால் நிச்சயமாக அவருடைய உள்ளம் பாவத்திற்குள்ளாகி விடுகின்றது’ என அல்லாஹ் கூறுகிறான். (பகரா:283)
எனவே, வாக்குரிமையை பயன்படுத்துவது மிக முக்கிய விடயம் எனப் புலனாகின்றது.
- பரிந்துரைத்தல்
நாட்டில் நீதி, நியாயம் நிலைநாட்டப்படவும் ஐக்கியம், மறுமலர்ச்சி தளைத்தோங்கவும், மற்றும் நாட்டின் தேசிய நிர்மாணத்தை கட்டியெழுப்பக்கூடிய ஒருவரை தெரிவுசெய்து வாக்களிப்பதை ஷபாஅத் எனும் பரிந்துரைத்தல் என்ற கண்ணோட்டத்திலும் நோக்கலாம். இதனை அல்குர்ஆன் அங்கீகரிப்பது மட்டுமல்லாது வரவேற்கின்றது.
யார் சிறந்த முறையில் பரிந்துரைக்கிறாரோ அவருக்கு அதில் பங்குண்டு (நிஸா: 85) என அல்லாஹ் கூறுகிறான். சிறந்த பரிந்துரைப்பும், அதனால் ஏற்படக்கூடிய விளைவுகளின் நன்மைகளும் பரிந்துரைப்பவருக்கு சேருமென அல்குர்ஆன் சிலாகித்துப் பேசுகிறது.
அதுமட்டுமல்லாமல் சுன்னாவிலும் இதற்கு எடுத்துக்காட்டு உள்ளது. நீங்கள் பரிந்துரையுங்கள் அதற்கு கூலி கொடுக்கப்படுவீர்கள். என நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹிவஸல்லம் அவர்கள் கூறினார்கள்.
- பிரதிநிதித்துவப்படுத்தல்
தேர்தலில் வாக்களித்தல் என்பதற்கு பிரதிநிதியாக நின்று குரல் கொடுப்பவரை நியமித்தல் என்றும் சிலர் அர்த்தம் கொடுத்துள்ளனர். அதாவது வாக்காளர் தன் சார்பாக குரல் கொடுப்பதற்கும், உரிமைகளை பாதுகாப்பதற்கும் தேச நலன்களையும், மக்கள் நலன்களையும் அவதானிப்பதற்கும் ஒரு முகவரை அல்லது பிரதிநிதியை தெரிவு செய்கிறார் என்பது இதன் பொருள். இதுவும் வாக்குரிமை குறித்த சட்டபூர்வமான ஒரு பார்வையாகும்.
தேர்தலில் பங்கு கொள்வதற்கான ஷரீஆ ஆதாரங்கள்
சிறுபான்மையாக வாழும் முஸ்லிம்கள் தாம் வாழும் தேசத்தின் நலன்களை அடைந்து கொள்வதற்கும், தீமைகளை தவிர்ப்பதற்கும் தங்களது வாக்குரிமையைப் பயன்படுத்துவது வாஜிபாகுமென அறிஞர் அப்துல்கரீம் ஸைதான் குறிப்பிடுகிறார். ‘காபிரான அரசிடமிருந்து நலன்தரும் பகுதிவாரியான பயனை பெறுவதாகும்’ என்ற சட்ட விதியின் அடிப்படையில் அதற்கு அவர் ஆதாரம் காட்டுகிறார்.
இவ்வாதாரத்தை அவர் தெளிவுபடுத்திக் கூறும்போது ஸீராவிலிருந்து பல நிகழ்வுகளை உதாரணமாகக் குறிப்பிட்டுள்ளார். நபி (ஸல்) அவர்களும் நபித் தோழர்களும் எதிரிகளிடமிருந்து தங்களது உயிரைப் பாதுகாக்கும் வகையில் குறைஷிக் காபிர்களின் தலைவர்களிடமிருந்து பாதுகாப்பு உத்தரவாதத்தை பெற்ற பல சம்பவங்கள் ஸீராவில் உள்ளன. அதன் பொருள் செல்வாக்குள்ள, உயர் அந்துஸ்த்துள்ள குறைஷிக் காபிர் ஒருவர், இன்னாருக்கு நான் பாதுகாப்பு கொடுக்கிறேன் என்று அறிவித்தால் அவருடைய சமூகம், பாதுகாப்பு வழங்கப்பட்ட நபருக்கு முழுமையான உயிர் பாதுகாப்பு கொடுக்கவேண்டும்.
அந்தப் பாதுகாப்பு அறிவிப்பு ஒரு உடன்படிக்கையாகவே அன்று கருதப்பட்டது. அப்படிப் பாதுகாப்பு கொடுக்கப்பட்டவருக்கு யாரும் எத்தகைய தீங்கும் செய்யமுடியாது. யாராவது அதனை மீறி பாதுகாப்பு வழங்கப்பட்டவருக்கு தீங்கு செய்தால் அது உடன்படிக்கையை முறித்ததாகவே கருதப்பட்டது. அதற்காக அந்த கோத்திரமே போர் செய்ய களமிறங்கிவிடும்.
அன்று ஜாஹிலிய்யா கால மரபிலிருந்த இந்தப் பாதுகாப்பு முறைமையை இறை தூதர் முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களும் அவரது தோழர்களும் தேவையானபோது தமது பாதுகாப்பிற்காகப் பயன்படுத்தினர். அது ஈமானை பாதிக்கும் ஒரு விடயமாக நோக்கப்படவில்லை. மாறாக, உலக விவகாரத்தில் பரஸ்பர ஒத்துழைப்பை பயன்படுத்தியதாகவே கருதப்பட்டது. உலகவாழ்வில் தேச நலன்களை அடைவதில் ஒரு வழிமுறையாகவே அதனை நாம் காண்கின்றோம்.
நபிகளார் (ஸல்) அவர்கள் தாயிப் நகரத்திலிருந்து மக்காவிற்கு திரும்பியபோது முஷ்ரிகான முத்இம் பின் அதியின் பாதுகாப்புடனேயே தாயகம் திரும்பினார்கள். அப்போது அபூபக்கர் (ரழி) அவர்கள் போன்ற பல தோழர்கள் மக்காவில் இருந்தும்கூட அவர்களை இறை தூதர் (ஸல்) அவர்கள் நாடவில்லை. காரணம் நபிகளார் சுதந்திரமாக மக்கா திரும்ப முடியாதளவிற்கு எதிர்ப்பும் கொலை அச்சுறுத்தலும் அவர்களுக்கு இருந்தன. எனவே உயிர் பாதுகாப்பு பெறாமல் மக்காவினுள் நுழைவது அழிவை தன் கையால் தேடிக்கொண்டதாகவே அமையுமென்று கருதியே அன்றிருந்த பாதுகாப்பு மரபை நபிகளார் தனக்கு சார்பாகப் பயன்படுத்த முனைந்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் தனக்குப் பாதுகாப்பு வழங்குமாறு கேட்டு முஷ்ரிகான முத்இம் பின் அதியிடம் தூதனுப்பினார்கள். அதற்கு முத்இம் சம்மதம் தெரிவித்தார்.
பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் முத்இமின் இல்லத்தில் அன்றைய இரவைக் கழித்துவிட்டு அடுத்த நாள் காலையில் அவரும் இன்னும் அவரது ஏழு பிள்ளைகளுமாக உருவப்பட்ட வாள்களுடன் மக்காவில் நுழைந்தார்கள். அப்போது குறைஷித் தலைவன் அபூஸுப்யான் (அந்த சமயம் இஸ்லாத்தின் பரம எதிரியாக இருந்தவர்) எதிரிலே வந்து நீர் முஹம்மதின் பின்னால் அவரைத் தொடர்ந்து வருவது ஏன்? அவருக்கு நீர் பாதுகாப்பு வழங்கியுள்ளீரா எனக் கேட்டார். ஆம், நான் சும்மா வரவில்லை. முஹம்மதுக்கு பாதுகாப்பு கொடுத்துள்ளேன் என முத்இம் பதில் கொடுத்தார். அப்படியாயின் உனது பொறுப்பிலுள்ள உடன்படிக்கையை நீர் முறிக்கத் தேவையில்லை எனக் கூறி அந்த பாதுகாப்பை தலைவர் அபூஸுப்யானும் அங்கீகரித்தார். இதுபோன்ற ஏராளமான நம்பகமான நிகழ்வுகளை ஸீராவில் அதிகமாகவே காணமுடியும்.
இவை சிறுபான்மையாக வாழும் முஸ்லிம்களின் அரசியல் பிரச்சினைகளை கையாள்வதற்கான வழிகாட்டல்களாகும். அநீதி நிலவும் அரசாங்கத்தில் தேர்தல் என்பது தீமையை குறைப்பதற்கான அல்லது நாட்டு நலனில் பங்களிப்பதற்கான அல்லது சத்தியத்தை பரப்புரைப்பதற்கான சிறந்த வழிமுறையாகும். சர்வாதிகாரிகளின் கொடுமைகளை எதிர்ப்பதற்கான சாத்வீகமான அரசியல் போராட்ட சாதனமே தேர்தல் அரசியலாகும். மேற்குறித்த சம்பவம் இறை தூதர் (ஸல்) அவர்கள் உலக அரசியல் நலன்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு ஒரு காபிரின் பாதுகாப்பை வேண்டுவது தவறல்ல என்பதையே சுட்டுகிறது.
இதனைத்தான் அறிஞர் அப்துல் கரீம் ஸைதான், ’காபிரான அரசிடமிருந்து நலன்தரும் பகுதிவாரியான பயனை பெறுவது ஆகும்’ என்ற சட்டவிதியின் அடிப்படையில் தெளிவுபடுத்தியுள்ளார்.
இந்தப் பின்புலத்தில் தேர்தல்களின் போது தகுதியான, மிதவாத சிந்தனைப் போக்கு கொண்ட அல்லது தீமைகளை குறைப்பதற்கு உதவுவார் என்று கருதப்படும் ஒருவருக்கு ஆதரவாக வாக்குரிமையைப் பயன்படுத்துவது கட்டாயக் கடமை எனவும் நியாயமான காரணமின்றி வாக்களிக்காமல் ஒதுங்குவது குற்றம் எனவும் பேரறிஞர் முஹம்மத் அஹ்மத் ராஷித் வலியுறுத்திக் கூறியுள்ளார். இலங்கை போன்ற பௌத்த நாடுகளில் வாழும் சிறுபான்மை முஸ்லிம்களுக்கும் இந்த பத்வா செல்லுபடியாகும் என அவர் மேலும் உறுதிப்படுத்தி குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இதே கருத்தை இஸ்லாமிய அறிஞர்களான அப்துல் கரீம் ஸைதான், அப்துல் ரகுமான் அல்-பர், அறிஞர் ஸலாஹ் ஸுல்தான், கலாநிதி யூஸுப் கர்ளாவி போன்ற பல அறிஞர்களும் வலியுறுத்தியுள்ளனர்.
அவ்வாறே பல நாடுகளில் உள்ள உலமா சபை தீர்மானங்களும் வாக்குரிமையை பயன்படுத்துவது சிறுபான்மை முஸ்லிம்களுக்கு கடமை என்று தெரிவித்துள்ளன. எனவே சிறுபான்மையாக வாழும் முஸ்லிம்கள், அங்கு வாழும் முஸ்லிம்களதும் தேசத்தினதும் நலன்களை முன்னுரிமைப்படுத்தி தேர்தல் காலங்களில் தமது வாக்குப் பலத்தை பயன்படுத்துவது ஷரீஆவின் பார்வையில் கட்டாயமாகும்.
ஊழல் நிறைந்த அரசில் வாக்குரிமைக்கு என்ன பெறுமானம்!
நாட்டு நலன் கருதி நாம் வாக்களித்து என்ன பயன்? அங்கு ழுழுக்க முழுக்க ஊழலும் மோசடியும் தானே நடைபெறுகிறது. இப்படி இருக்கும் போது ஓட்டுப் போட்டால் என்ன போடா விட்டால் என்ன என்று சலிப்புடன் ஒதுங்குபவர்களும் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். ஒருவேளை அவர்கள் எண்ணுவது போல் தேர்தல் ஊழல், மோசடி நிறைந்த நிலையில் அமையும் என்றிருந்தாலும் வாக்குரிமையை பயன்படுத்துவது கடமை என்றே இஸ்லாமிய சட்டத்துறை அறிஞர்கள் விளக்கியுள்ளார்கள். காரணம் அநியாயங்களுக்கு முன்னால் எடுக்கவேண்டிய நிலைப்பாடு குறித்து ஸுன்னாவின் வழிகாட்டல் கடமையை நிறைவேற்றுமாறே பணிக்கிறது. ‘உனது கடமையை நிறைவேற்று, உனது உரிமையை அல்லாஹ்விடம் கேள்’ என நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியுள்ளார்கள். (புகாரி, முஸ்லிம்)
எனவே, எமது பொறுப்பிலுள்ள வாக்குப் பலத்தை பிரயோகிப்பது ஓர் அடிப்படைக் கடமை. முதலில் அதனை நிறைவேற்றுவோம். பின்னர் அநியாயத்திற்கு எதிராக வல்ல அல்லாஹ்விடம் முறையிடுவோம். இதுதான் சுன்னா காட்டித்தரும் வழிமுறை என மேற்கூறிய ஹதீஸ் எமக்கு கூறுகிறது. அநீதிக்கு எதிராகப் போராடுகின்ற அதே சமயம் தேர்தலின்போது பொருத்தமான ஒருவரை தெரிவு செய்வதற்கு வாக்களிப்பதும் முதன்மைப்படுத்தப்பட வேண்டிய ஒரு கடமையாகும்.
மாற்றத்திற்கான சாத்வீகப் போராட்டத்தின் ஓர் ஆயுதமே வாக்குரிமை. மோசடி என்ற காரணம் காட்டி அந்தக் கடமையை பாழ்படுத்தக்கூடாது. தீமையைத் தடுப்பதற்கு அடுத்த தரப்பின் ஒப்புதல் தேவையில்லை. கடமையை செய்தால் அல்லாஹ்விடம் கூலிகிடைக்கும். வாக்குரிமையை விட்டுக் கொடுப்பது என்பது மோசடிக்கு நாம் உடந்தையாக இருக்கிறோம் என்பதே அர்த்தம். சாட்சி சொல்லாமல் மௌனம் காப்பதானது நடக்கின்ற அநீதிகளை அங்கீகரிப்பது என்றே பொருள். மேலும் சரியோ பிழையோ நீ விரும்பியதை செய்வதற்கு நான் பூரண ஆதரவு என்று கூறுவதாக அது அமைந்துவிடும். எனவேதான் எந்நிலையிலும் வாக்குரிமையை பயன்படுத்துவது கடமை என்றும் அலட்சியமாக விடுவது பாவம் என்றும் கூறுகின்றோம்.
அத்துடன் நாட்டிலுள்ள தேர்தல் ஒழுங்குகள் மற்றும் சட்ட திட்டங்களை பேணுவது ஆண்கள் பெண்கள் இருபாலாருக்கும் பொதுவானதே. எனவே ஒரு வாக்காளர் அவருக்குரிய ஒழுங்குகளைப் பேணி நடப்பது குடிமகன் என்ற வகையில் கடமையாகும். வாக்களித்தல் ஒரு சாட்சியாகும். சாட்சியாளர் தான் யாரென அடையாளம் காண்பதற்குத் தடையாக இருக்கக் கூடாது என்பது ஷரீஆ அங்கீகரிக்கும் அடிப்படை விதியாகும். எனவே, குறிப்பாக நமது சகோதரிகள் வாக்காளர்களுக்குரிய ஒழுங்குகளை மீறாமல் நடந்து கொள்வதும் தேசநலன் சார்ந்த கடமை என்பதை புரிந்து நடக்க வேண்டும். கடமையொன்றை நிறைவேற்றும் ஒரு நல்ல பிரஜை ஒருபோதும் வீணான பிரச்சினைகளுக்கு வித்திடமாட்டான்.
தாய்நாட்டின் குற்றச் செயல்களை ஒழித்து நீதி, நேர்மை, இனங்களுக்கிடையிலான சௌஜன்யம், சமாதானம், பொருளாதார சுபீட்சம் போன்றவற்றை உருவாக்குவதற்கு அதிகபட்சம் இவர் உழைப்பார் என்று கருதும் ஒரு வேட்பாளருக்கு மட்டுமே நாம் வாக்களிக்க வேண்டும். அந்த வாக்கு நாட்டின் பெருந் தீமையொன்றை ஒழிப்பதற்காக நீங்கள் செய்யும் உதவியாகும். தூய எண்ணத்துடன் அது நடந்தால் கூலி நிச்சயம். எனவே இறைவனிடம் பிரார்த்திப்பதோடு,எமது வாக்கு பலத்தின் மூலம் தலைசிறந்த தலைவரை தெரிவு செய்வோம்.-Vidivelli
- அரபாத் ஸைபுல்லாஹ் (ஹக்கானி) திஹாரிய