விடுபட்டுப் போகக் கூடாத விஷயங்களும் விட்டுக் கொடுக்கவே கூடாத விவகாரங்களும் – 11

இஸ்லாமியக்கிலி (Islamophobia) இலங்கையில் சந்தைப்படுத்தப்படும் சர்வதேச தொழிற்றுறை

By vidivelli On Sep 30, 2019

“வரலாற்றின் இயக்கம் நின்று விட்டது. எதிர்முனைகளின் மோதல்தான் இயக்கத்தை (Dynamism) தீர்மானிக்கிறது. சோவியத் யூனியனின் உடைவுடன் அமெரிக்காவின் எதிர்முனை மழுங்கி விட்டது. ஆக வரலாற்றின் ஓட்டம் ஸதம்பித்து விட்டது”. (Francis Fukayama)

இந்த மேற்கோள் 21 ஆம் நூற்றாண்டின் அரசியல் செல்நெறியில் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. பிரான்ஸிஸ் புகயாமா ஒரு ஜப்பானிய அரசியல் சிந்தனையாளர். 1990 களின் தொடக்கத்தில் வொஷிங்டனில் இருந்து வெளியாகும் உலகப் புகழ்மிக்க “The Foreign Affairs” சஞ்கையில் புகயாமா எழுதிய வார்த்தைகளே இந்த மேற்கோள். “வரலாற்றின் முடிவும், இறுதி மனிதனின் தலைவிதியும்” (The end of History and the Destiny of the Last Man) எனும் அவரது நீண்ட அரசியல் கட்டுரையில் அவர் அடிக்கோடிட்டுக் காட்டியது.

இந்த நீண்ட கட்டுரை பின்னாட்களில் தனி நூலாக வெளிவந்தது. புகயாமாவின் நீண்ட அரசியல் பத்திக்கு மற்றொரு அரசியல் சிந்தனையாளரும் வெளியுறவுக் கொள்கை வகுப்பாளருமான சாமுவேல் பி.ஹன்டிங்டன் (Samual P. Huntington) என்பவர் ஒரு பதிலுரை வழங்கிக் கொண்டிருந்தார். ஹன்டிங்டனின் கட்டுரை நாகரிகங்களின் மோதலும் உலக ஒழுங்கை மீளமைத்தலும் (Clash of Civilization and remaking of The World Order) என்பதாக வெளியானது.

1990 களில் அமெரிக்க– ரஷ்ய அரசியல் வட்டாரங்களில் தீவிர விவாதத்திற்குட்பட்ட இக்கருத்தியல்கள் கடந்த கால் நூற்றாண்டின் சர்வதேச அரசியல் செல் நெறியில் செறிந்த செல்வாக்கைக் கொண்டுள்ளன. இன்று உலகம் முழுவதும் விவாதிக்கப்படும் இஸ்லாமிய வெறுப்புக் கைத்தொழிலின் (Islamophobia Industry) வேர்கள் ஹன்டிங்டனின் நாகரிக மோதல் கோட்பாட்டினுள் புதையுண்டுள்ளன. அரசியல் இஸ்லாத்திற்கும் மேலைய தீவிர வலதுசாரி அரசியல் மற்றும் அரசாங்கங்களுக்கும் இடையிலான மோதல் இன்று இஸ்லாமியக் கிலி என்ற ஒரு புதிய பரிமாணம் பெற்றுள்ளது. சிறுபான்மை முஸ்லிம் சமூகங்களுக்கு எதிராக எழுந்துள்ள இந்தப் பூதம் எங்கிருந்து கிளம்பியது? ஏன் கிளம்பியது? எனும் கேள்விகளுக்கு புவி – அரசியல் (Geo – Politics) மற்றும் அரசியல் – பொருளாதார (Political Economy) பின் புலங்களில் நாம் விடை காண வேண்டும். அது தான் இந்தப் பத்தியின் பிரதான நோக்கம்.

இஸ்லாமியக் கிலி – பதப்பிரயோகம் குறித்து

‘Islamophobia’ என்பது 1918 ஆம் ஆண்டில் புழக்கத்திற்கு வந்த ஒரு சொல். இந்த பிரயோகத்தில் Islam என்ற சொல்லின் விகுதியாக Phobia என்ற ஆங்கிலச் சொல் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. போபியா என்றால் பயம், பீதி, அச்சம் எனும் கருத்தைத் தருகின்றது. ஆங்கிலத்திலுள்ள phobia என்ற சொல் கிரேக்க வேர்ச் சொல்லான Phobos என்பதிலிருந்தே பிறந்துள்ளது. கிரேக்க மொழியில் அதன் அர்த்தம் Horror அல்லது Terror என்பதாகும்.

ஆங்கிலத்தில் தமிழைப்போன்று “பயத்தை” குறிப்பதற்கு பல சமமான பதங்கள் உள்ளன. Fear, Afraid, Fright, Terror, Horror என்பன அவற்றுள் சில. Phobia என்று மேலே குறிப்பிட்ட அத்தனை சொற்களிலிருந்தும் வேறுபாடான ஒரு அர்த்தத்தைக் கொண்டது. மேலே கூறப்பட்ட சொற்கள் இயல்பான அறிவுபூர்வமான காரணத்துடன் கூடிய பயங்களைக் குறிப்பது. ஆனால் போபியா என்ற பதம் அத்தகையதல்ல. ஒரு பொருள் அல்லது நிகழ்ச்சி அல்லது ஒரு சூழ்நிலை குறித்து ஒருவரிடம் எழும் அறிவுபூர்வமற்ற (Irrational) அனாவசியமான, அளவுக்கதிகமான, எவ்வித காரண காரிய விதிக்கும் உட்படாத பயத்தையே இச்சொல் குறிக்கின்றது.

Phobia என்ற இச்சொல்லை ‘கிலி’ என்று பெயர்ப்பதே மிகவும் பொருத்தமானவை. ஏனெனில் பயம், அச்சம், திகில் போன்ற சொற்கள் இயற்கையான மனவெழுச்சிகளைக் குறித்து நிற்க, கிலி என்ற சொல்லே வேண்டாத அனாவசியமான அளவுக்கதிகமான பயத்தைக் குறிக்கின்றது. உளவியலின் தமிழ் சூழலில் Phobia என்பதற்கு சமான பதமாக ‘கிலி’ என்பதே கையாளப்படுகின்றது.

இங்கு ஒரு நீண்ட சொல்லியல் விளக்கமொன்றிற்குள் (Etimological Concern) கட்டுரையாளர் ஏன் செல்கிறார் என்பது வாசகர்களுக்கு ஒரு நெருடலை எற்படுத்தலாம். ஆயினும் சொற்களின் அரசியலைப் புரிந்துகொள்ள இந்த விளக்கம் தவிர்க்க முடியாதது என்பதை வாசகர்கள் பின்னால் புரிந்து கொள்வார்கள். Phobia என்பது உண்மையில் உளவியல் துறை சார்ந்த ஒரு சொல்லாகும்.

அசாதாரண உளவியலில் (Abnormal psychology) மனநிலை மாறாட்டங்களை வகைப்படுத்தியுள்ள அமெரிக்க உள மருத்துவக் கழகம் (APA) தனது வகையீட்டில் மனோ நிலைக்கோளாறுகளில் பதகளிப்பு (Anxiety) எனும் ஒரு வகை மனநிலை மாறாட்டத்தையும் இணைத்துள்ளது. அப்பதகளிப்பு மாறாட்டத்தின் ஒரு வகையே அசாதாரண, அறிவு பூர்வமற்ற பயம் (Phobia) ஆகும்.

திறந்த வெளிக்கிலி (Agoraphobia), சமூகக்கிலி (Socialphobia), நீர்க்கிலி (Hydrophobia), இருள்கிலி (Darkphobic) என மனிதர்களுக்கு ஏற்படும் உளநிலை மாறாட்டம் நூற்றுக்கணக்கில் உள்ளன. ஒரு பொருள் அல்லது செயல் அல்லது சூழ்நிலைக்கு எந்தக் காரணமும் இல்லாமல் கிலி கொள்வதையே இம்மாறாட்டம் (Disorder) குறித்து நிற்கின்றது. இந்தப் பின்புலத்தில் இஸ்லாம் குறித்தும் முஸ்லிம்கள் குறித்தும் உலகளவில் ஒரு வெறுப்பை அல்லது ஒரு கிலியை ஏற்படுத்துவதே Islamophobia எனலாம். மக்களின் உள்ளங்களில் இஸ்லாம் குறித்த ஒரு பய உணர்வை திட்டமிட்டு வளர்ப்பதையே இச்சொற்பிரயோகம் குறிக்கின்றது.

“முஸ்லிம்களுக்கும் இஸ்லாத்திற்கும் எதிரான ஒரு வெறுப்பையோ பயத்தையோ, பாகுபாட்டையோ உருவாக்குவதையே அல்லது உருவாகுவதே இஸ்லாமியக்கிலி” எனப் பொதுவாக வரையறுக்கப்படுகின்றது. (Islamophobia is the fear, Hatred of or Prejudice against Islam or Muslims) மேலைய அச்சு ஊடகங்களிலும் இலத்திரனியல் ஊடகங்களிலும் சமநிலையான ஊடகவியலாளர்கள் சிலர் இதற்கு சமமான வேறு சில பதங்களையும் பயன்படுத்துகின்றனர். முஸ்லிம் எதிர் (Anti–Muslim), சகிப்பின்மை (intolerence), பாகுபாடு/ முற்சாய்வு (Prejudice), முஸ்லிம் விரோதப் பகைமை (Anti–Muslim Bigotry), முஸ்லிம் வெறுப்பு (Hetred of Muslims), இஸ்லாமிய விரோதம் (Anti–Islamism), முஸ்லிம்கள் பற்றிய கிலி (Muslimo phobia), இஸ்லாத்தை தரக்குறை,வாகச் சித்திரித்தல் (Demonization of Islam) என இஸ்லாமோ போபியாவுக்கு சமமான பல பதங்களை சிலர் கையாள்கின்றனர். ஆனால் Islamophobia வே மிகப் பரவலாகப் பயன்படுத்தப்படும் பதமாகும்.

Islamophobia வின் அரசியல் பின்புலம்

இச்சொல்லை முதலில் பயன்படுத்தியவர் அல்ஜீரியாவின் அரசியல் சிந்தனையாளர் சுலைமான் பின் இப்றாஹீம். அவர் 1918 இல் Islamophobia என்ற பிரான்சு/ பிரெஞ்சு சொல்லைத் தனது கட்டுரையொன்றில் கையாண்டார். Robia Richardson அதனை ஆங்கிலத்தில் பெயர்த்தபோது Feeling inimical to Islam எனப் பெயர்த்தார். 1910 களில் இச்சொல் இன்னும் பலரால் பயன்படுத்தப்பட்டது. பெல்ஜியம் நாட்டைச் சேர்ந்த கீழைத்தேயவாதி Henri Lammens என்பவர் இஸ்லாம் குறித்து வெளியிட்ட அத்துமீறிய குரோத உணர்வை விமர்சிப்பதற்கே சுலைமான் இச்சொல்லைப் பயன்படுத்தினார்.

சுலைமானுக்குப் பின்னர் Alain Quelien எனும் பிரான்ஸிய குடியேற்றக் கொள்கை அதிகாரி இப்பதத்தை அவரது கலாநிதி ஆய்வுக் கட்டுரையில் கையாண்டார். மேலைய உலகில் குறிப்பாக அமெரிக்க, பிரான்ஸிய புலமை வட்டாரங்களில் இஸ்லாம் மற்றும் முஸ்லிம்கள் குறித்த விம்பம் அல்லது படிமம் (Image) எப்படியுள்ளது என்பதை எலைன் தனது ஆய்வுக்கட்டுரையில் பின்வருமாறு எழுதுகிறார்.

“சிலரைப் பொறுத்தவரை முஸ்லிம் என்பவன் திருத்த முடியாத, கிறிஸ்தவர்களின் எதிரியாவான். ஐரோப்பாவினதும் எதிரி ஆவான். இஸ்லாம் நாகரிகமடையாத, காட்டுமிராண்டித்தனமானது. அது ஒரு கெட்ட விசுவாசக் கோட்பாடாகும். வன்முறையும் கொடூரமும் அதன் உள்ளடக்கமாகும்.”

ஐரோப்பிய, அமெரிக்க ஊடகப் பரப்பிலும் புலமை வட்டாரத்திலும் இந்தப் பதத்தைக் கையாண்டவர்கள் வலது சாரி அரசியல்வாதிகளது இஸ்லாத்திற்கெதிரானதும் முஸ்லிம்களுக்கெதிரானதுமான மேற்போந்த பிரசாரங்களைக் குறிக்கவே இச்சொல்லைப் பயன்படுத்தினர். முஸ்லிம் விரோத மனப்பான்மையையும் குரோதத்தையும் திட்டமிட்டு வலதுசாரிகளும் வெள்ளை இனவாதிகளும் பரப்புவதையே நடுநிலை அவதானிகள் இஸ்லாமிய கிலி (Islamo phobia) என்ற சொல்லின் மூலம் குறித்தார்கள்.

உலக சனத்தொகையில் 34 சதவீதமானோர் முஸ்லிம்கள். 748 கோடி உலக மக்களில் சுமார் 200 கோடிப் பேர் முஸ்லிம்கள். ஆக 500 கோடி முஸ்லிம் அல்லாதவர்களின் நனவிலி மனதில் (Unconsciesness Mind) முஸ்லிமைப்பற்றியும் இஸ்லாத்தைப்பற்றியும் பதிக்கப்படும் வெறுப்பும் வேண்டத்தகாத கிலியும் தான் இஸ்லாமோ போபியா என தாரிக் ரமழான் குறிப்பிடுகிறார்.

இஸ்லாமியக் கிலி இஸ்லாம் மற்றும் முஸ்லிம்கள் குறித்த அறியாமையின் வெளிப்பாடல்ல. மாறாக, அரசியல் நோக்கத்திற்காகப் பயன்படுத்தப்படும் ஒன்றாகவே அது உள்ளதென்கிறார் ரமழான். முஸ்லிம்கள் சிறுபான்மையாக வாழும் அனைத்து நாடுகளிலும்போல் முஸ்லிம் விரோதப் பிரசாரங்களும் இஸ்லாம் குறித்த அச்சமூட்டல்களும் பல்வேறு வழிகளில் திட்டமிட்ட வகையில் முன்னெடுக்கப்படுகின்றன. இன்று Islamophobia ஒரு கற்கைப் புலமாக (Acadamic Course) மாறிவருகின்றது. ஒக்ஸ்போர்ட் அகராதி 1924 லேயே இந்தச் சொல்லை தன்னில் இணைத்தது.

உலகின் முன்னணிப் பல்கலைக்கழகங்கள் எனக் கருதப்படும் கேம்பிறிட்ஜ், ஒக்ஸ்போர்ட், நியூயோர்க், சோபோன், மொனாஷ் என்பவற்றில் Islamophobia கலாநிதி கற்கைப்புல ஆய்வுக் கருப்பொருளாக மாறியுள்ளது. கல்விப்புலங்களில் இது விரிவாக விவாதிக்கப்படுகின்றது. ஆனால் அரசியல் களத்தில் உலகம் முழுவதும் முஸ்லிம் சிறுபான்மை மக்கள் இந்தப் பெரும் சவாலை எதிர்நோக்கியுள்ளனர். காஷ்மீர், மியன்மார், இலங்கை உள்ளிட்ட லண்டன், பாரிஸ் வழியாக நியுயோர்க், டொரன்ரோ வரை பூகோள மயப்பட்ட ஒரு விரிந்த வலையமைப்புடன் Islamophobia இன்று முன்னெடுக்கப்படுகின்றது.

Islamophobia வை பலரும் பல்வேறு வரைவிலக்கணங்களின் ஊடே விளக்கியுள்ளனர். மேலை நாடுகளில் வாழும் சிறுபான்மை முஸ்லிம்களுக்கெதிராக வலதுசாரி அரசியல்வாதிகள் கட்டமைக்கும் இனவாதமே (Racism) இஸ்லாமியக் கிலி என்கிறார் கலாநிதி தாரிக் ரமழான்.

Gabriel Maranci எனும் பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர் இஸ்லாமோ போபியா என்பது கலாசார பன்மைத்துவம் குறித்த போபியா எனவும் ஐரோப்பாவில் இஸ்லாம் ஏற்படுத்திவரும் தாக்கம் பற்றிய ஒரு எதிர்முகமான படிமம் எனவும் அதனை வரையறுக்கிறார்.

சான் பிரான்ஸிஸ்கோ பல்கலைக்கழக இனத்துவ ஆய்வு மையத்தின் பேராசிரியர் றபாப் இப்றாஹிம் அப்துல் ஹாதியின் கருத்தில் “இஸ்லாமோ போபியா நிறுவனமயப்பட்ட கட்டமைப்பினைக் கொண்ட சிறப்பாக வடிவமைக்கப்பட்ட முஸ்லிம்களுக்கெதிரான போராகும். முஸ்லிம், முஸ்லிம் விவகாரத்தைப் பேசுபவன், முஸ்லிம் உரிமைக்காகக் குரல் கொடுப்பவன் என்போரை அது திட்டமிட்டே இலக்கு வைக்கிறது. அது திட்டமிட்ட இனவாதம் மற்றும் இனவாதப் பாகுபாடு” என்கிறார்.

நவீன இஸ்லாமிய வெறுப்பும் கிலியும் ஐரோப்பிய கிறிஸ்தவர்கள், முஸ்லிம்களுக்கெதிராக கொண்டிருந்த வரலாற்று குரோத மனப்பாங்குடன் பிணைந்துள்ளது என்கிறார் Tomez Mastnak எனும் ஐரோப்பிய ஆய்வறிவாளர். அவரது வார்த்தையிலேயே சொல்வதாயின் Modern Islamophobia originated from historical Trajectory, Stemming from anti –- Muslim Sentiment held by European Christianity)

Islamophobia என்பது (Xenophobia)விற்கு சமமானது என்பது வேறு சில ஆய்வாளர்களின் கருத்து. செனபோபியா என்பது பிற நாட்டு மக்கள் மீதான வெறுப்பு அல்லது அவர்கள் குறித்து கட்டமைக்கப்படும் பீதி எனப் பொருள்படுகின்றது. உள்நாட்டு மக்கள் வெளிநாட்டவர்கள் இடம்பெயரும்போது அல்லது அகதிகளாக குடியேறும்போது அவர்கள் தொடர்பில் அரசுகளாலும் உள்ளூர் வலதுசாரிக் கட்சிகளாலும் ஒரு செயற்கையான பயப்பீதி மக்கள் மத்தியில் உருவாக்கப்படுகின்றது.

அமெரிக்க தேர்தல் பிரசாரத்தின்போது இன்றைய ஜனாதிபதி டொனால்ட் ட்ரம்ப் கைக்கொண்ட அரசியல் உத்திகளில் ஒன்று Xenophobia. தென் அமெரிக்க மக்கள் குறிப்பாக மெக்ஸிகோ நாட்டவர்கள் எல்லைப்புறமாக அமெரிக்காவினுள் புலம்பெயர்வது அமெரிக்கப் பொருளாதாரத்தையும் நிலப்பிரச்சினையையும் மென்மேலும் கூர்மைப்படுத்தும் எனவும் அதனால் அவர்களது ஊடுருவலை தடுத்து நிறுத்த வேண்டும் எனவும் அவர் பிரசாரம் செய்தார். தற்போது அந்த செயற்திட்டத்தை அமுலாக்கும் வேலையில் கடும் விமர்சனங்களுக்கு மத்தியிலும் அவர் ஈடுபட்டு வருகிறார்.

அமெரிக்க – மெக்ஸிக்கோ எல்லைச் சுவர் 1600Km ஐ கட்டி முடிக்க 10,000 வேலையாட்களும் 10 ஆண்டுகளும் 5.7 பில்லிய அமெரிக்க டொலர்களும் செலவாகும் என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. முதற்கட்டமாக 370Km ஐ கட்டி முடிக்கத் தீர்மானிக்கப்பட்டுள்ளது. நவீன உலக வரலாற்றில் இத்தகைய நகைப்புக்கிடமான பைத்தியக்காரத்தனம் மேற்குக் கரையிலும் அமெரிக்காவிலும் அரங்கேறிவருகின்றது. இது அப்பட்டமான இனவாதம் மட்டுமன்றி அகதிகள் குறித்த சர்வதேச உடன்படிக்கைகளை மீறும் நடவடிக்கையாகும்.

Islamophobia வின் பரவல் மற்றும் அது வேகமாக சந்தைப்படுத்தப்படுவதை நோக்கும்போது சிறுபான்மை முஸ்லிம்களுக்கு மட்டுமே அது எதிரானது எனும் கருத்தை ஏற்க முடியாதுள்ளது என்கிறார் ஸீனத் கொஸர்.

ஏனெனில், அது அறபு இஸ்லாமிய நாடுகளில் நிலவும் மன்னராட்சி மற்றும் மதச் சார்பற்ற இராணுவ அதிகாரபீடங்களுக்குப் பதிலீடாக உருவாகி வரும் ஜனநாயக எழுச்சிக்கு எதிராகவும் திருப்பப்பட்டுள்ளது என்கிறார் அவர். அறபு முஸ்லிம் நாடுகளில் தாராளவாத ஜனநாயகம் (liberal Democracy) தோற்றம் பெறுவதை மேலைய அரசுகளும் அவற்றின் கையிலுள்ள ஊடகங்களும் ஏன் அச்சுறுத்தலாகக் காண்பிக்க முயல்கின்றன? இது மிக சீரியஸாகப் பார்க்கப்பட வேண்டிய ஒரு கோணமாகும்.

இஸ்லாம் பௌதீக அதீத நம்பிக்கையுடனும் (Meta – Physics) – இறைவன், மறுமை, சுவர்க்கம்/ நரகம் தொடர்பான என்ற ஒரே காரணத்திற்காக அதனை மத்திய கால கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு நிகராக்கி மத்திய காலாத்தில் நிலவிய தெய்வீக ஆட்சி முறை (Theocracy) யையே ஊக்குவிக்கிறார்கள் என்பதை ஒத்த ஒரு கருத்தியலை Islamophobia ஊடாக இத்தகையோர் கட்டமைக்க விழைகின்றனர். இது சிவில் அரச முறையும் ஜனநாயகப் பெறுமானங்களும் அறபு முஸ்லிம் உலகில் தோன்றுவதற்கு பெரும் தடையாகவுள்ளன என்பதுதான் கௌஸர் போன்றோரின் வாதமாகும். (Islamophobia is a phobia of a new Geo – Political force) என்பதே அவரது கருத்து.