ஒரு சில முஸ்லிம் பெண்கள் முகத்தை மூடுவது இப்போது முக்கிய பேசுபொருளாக உள்ளது. பெண்கள் முகத்தை மூடுவது மார்க்கக் கடமை, அது முஸ்லிம்களது உரிமை, ஒருவர் விரும்பியவாறு உடையணிவது அவருக்குள்ள மனித உரிமை என சிலர் வாதிடுகின்றனர். ஜனநாயக நாட்டில் எமது குடையை எமக்கு விரும்பியவாறு சுழற்றுவதற்கு உரிமை உண்டு. ஆனால் அது அடுத்தவரின் முகத்தில் பட்டு காயங்களை ஏற்படுத்திவிடக்கூடாது. மனித உரிமைகள் சமூகப் பின்னணியிலிருந்து பார்க்கப்படுகின்றது. ஆகவே நாட்டில் உள்ள சட்டங்கள், அடுத்தவர்களின் உணர்வுகள் என்பவற்றைக் கருத்திற்கொண்டே மனித உரிமைகளுக்காக வாதிட வேண்டும். சிலர் நாட்டில் உள்ள சட்டங்கள், அடுத்த சமூகத்தின் உணர்வுகள் பற்றி கருத்தில் கொள்வதில்லை. அது மாத்திரமின்றி முஸ்லிம் மக்களை உணர்ச்சி வசப்படுத்தவும், முஸ்லிம் அரசியல்வாதிகளை தம்பக்கம் இழுத்துக் கொள்வதற்கும் பலமான முயற்சிகளை மேற்கொள்கின்றனர். இதற்கான ஒரு ஆரம்ப முயற்சியாக சென்ற சில வாரங்களுக்கு முன் தெஹிவளை பள்ளிவாசலில் ஒரு கூட்டம் நடைபெற்றது. இந்தக் கூட்டத்தில் முஸ்லிம் பாராளுமன்ற அங்கத்தவர்கள், அமைச்சர்கள், ஆளுநர்கள் கலந்து கொண்டனர். கூட்டத்தில் கலந்து கொள்ளாவிட்டால் தம்மீது பழி வந்து விடுமோ என்பதற்காக அவர்கள் கலந்து கொண்டார்களா அல்லது முகத்தை மூடுவது நமது உரிமை என்பதை வலியுறுத்துவதற்காக வருகை தந்தார்களா என்பது தெரியவில்லை. இக்கூட்டத்தில் ஆயிரக்கணக்கான முஸ்லிம் மக்களும் கலந்து கொண்டனர். இவர்கள் மே தின ஊர்வலங்களுக்கு வருபவர்கள் போல் உணர்ச்சியூட்டப்பட்டு வர வழைக்கப்பட்டார்களா அல்லது உண்மையை விளங்கிக்கொண்டுதான் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டார்களா என்பதை ஒரு பகுப்பாய்வு நடத்தித்தான் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
இப்போதைய சூழ்நிலையில் உணர்ச்சிகளை கக்கும் வீரபுருஷர்கள் நமக்குத் தேவையில்லை. அவர்கள் தமது நிகழ்ச்சி நிரல்களை நிறைவேற்றி தம்மை வளர்த்துக் கொள்ளும் முயற்சியில் சமூகத்தை பலிக்கடாவாக்க முயல்கின்றனர். இதற்காக ஏதும் ஒரு சிறுபிரச்சினை தோன்றும்போது அதனைப் பெரிதுபடுத்தி தானே முஸ்லிம்களின் தலைவன் என்ற பெயர் வாங்குவதற்காக முழக்கமிடுகின்றனர். இனங்களிடையே ஏற்பட்டுவரும் முறுகல் நிலையை ஜனாதிபதிக்கோ, பிரதமருக்கோ, அரசியல்வாதிகளுக்கோ முற்றாகத் தீர்க்க முடியாது. பெரும்பான்மை மக்கள் பொங்கி எழும்போது இவர்களால் என்ன செய்ய முடியும். அவர்கள் பெரும்பான்மை சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக இருப்பதால் நமக்குள்ள உணர்வுகளே அவர்களுக்கும் இருக்கும். இந்த உணர்வு இயற்கையானது, சர்வசாதாரணமானது.
இனங்களிடையே ஏற்பட்டுள்ள வெறுப்புணர்வை நீக்குவதற்கு நல்லுறவை வளர்த்து நல்லெண்ணத்தை வளர்ப்பதே ஒரேவழி அதுவன்றி ஆயிரக்கணக்கான முஸ்லிம்களை கொழும்புக்கு அழைத்து வந்து வீராப்பு பேசுவது எம்மீதுள்ள வெறுப்பை மேலும் அதிகரித்து இன வைராக்கியத்தை இறுக்கமடையச் செய்யும். தெஹிவளை பள்ளிவாசலில் நடைபெற்ற கூட்டம் மறைமுகமாக இன உணர்வுகளை அதிகரித்துள்ளன என்பதே உண்மை. ஆகவே நிதானமாகச் சிந்திக்க வேண்டிய அரசியல்வாதிகள், முஸ்லிம் அறிஞர்கள், மௌலவிகள், அரசியல்வாதிகள் நமக்குத் . தேவைப்படுகின்றனர்.
‘ஆடைக் கலாசாரம்’பற்றி அகில இலங்கை ஜம்இய்யத்துல் உலமா, சிங்கள மொழியில் வெளியிட்டுள்ள கைநூலில் பின்வருமாறு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
“முஸ்லிம் பெண்கள் மணிக்கட்டுக்கு வெளியே உள்ள பகுதி, முகம் என்பன தவிர்ந்த ஏனைய பகுதிகளை மறைக்க வேண்டும் என்பது பெரும்பான்மையான முஸ்லிம் சட்ட நிபுணர்களின் கருத்து ஆனால் ஒரு சிலர் முகத்தையும் மறைக்க வேண்டும். எனக் கூறுகின்றனர். (பக்கம்20) ஆகவே ஜம்இயத்துல் உலமா சபை, பெரும்பான்மை அறிஞர்களின் கருத்துப்படி முகமூடி அணிய வேண்டிய கட்டாயம் இல்லை என்பதை ஊடகங்கள் மூலமும் கொத்பாக்கங்களிலும் அறிவித்திருந்தால் முகமூடும் பழக்கம் இலங்கையில் ஏற்பட்டிருக்காது.
ஜம்மியத்துல் உலமா இது பற்றி மௌனம் சாதித்தது ஏதோ ஒரு இயக்கத்தின் செயலுக்கு ஜம்இயத்துல் உலமாவின் முத்திரைகுத்தி இப்போது அதனை ஒரு உரிமைப் போராட்டமாக மாற்றியுள்ளது. அதே நேரம் முஸ்லிம் அரசியல்வாதிகளையும் சகல முஸ்லிம்களையும் இப்போராட்டத்தில் இணைத்துக் கொள்ளவும் முயல்கின்றனர். தெஹிவளை, முஹியத்தீன் ஜும்ஆப் பள்ளிவாசலில் நடைபெற்ற கூட்டத்தில் உரையாற்றிய ஒரு மௌலவி “பெண்கள் முடியுமான வரை தலை முக்காடுகளை கண்வரை தாழ்த்திக் கொள்ள வேண்டும். என்றே குர்ஆன் குறிப்பிடுவதாயும் இஜ்மாஃ, கியாஸைப் அடிப்படையிலே முகம் மூடுவது கட்டாயம் என்ற முடிவுக்கு வந்ததாயும் அவர் குறிப்பிட்டார். இங்கு இஜ்மாஃ, கியாஸ் என்பதை பயன்படுத்துவதன் நோக்கம் நிறைவேறவில்லை. தம்மால் வலிந்து அறிமுகம் செய்யப்பட்ட ஒரு செயலை தவிர்த்துக் கொள்ளாது, பிடிவாதமாக நின்று அதனை சரி கண்டு மக்களை பலிக்கடாவாக்கும் முயற்சிக்கு இஜ்மாஃ, கியாஸ் பயன்படுத்தப்பட்டது. நல்ல விளைவுகளைக் கருத்திற்கொண்டும், இலங்கையில் வாழும் சிறுபான்மை முஸ்லிம்களின் எதிர்காலம் குறித்தும் நல்ல முடிவுகளை எடுப்பதற்கு இஜ்மாஃ, கியாசைப் பிரயோகிப்பதே சாலச்சிறந்தது புத்தி சாதுர்யமானது.
மறுவகையில் இலங்கையில் இப்போதைய சூழலில் முகத்தை மூடுவது சாத்தியமா என்பது சிந்திக்க வேண்டிய ஒன்று. புலிகளின் காலத்தில் கூட நாம் முகமூடிச் சென்றோம். ஏன் இப்போது முகமூடுவது தடை செய்ய வேண்டும் எனச் சிலர் கேட்கின்றனர். புலிகள் வடக்கிலும் கிழக்கிலும் இராணுவத்துடன் நேருக்கு நேர் போரிட்டனர். தற்கொலைக் குண்டுதாரிகள் கூட கருப்பு உடையணிந்து முகமூடியவாறு குண்டுத் தாக்குதலில் ஈடுபடவில்லை. சாதாரண மக்கள் போன்ற உடையணிந்து சென்று பொது இடங்களில் குண்டுகளை வெடிக்கச் செய்தனர். அப்போது முஸ்லிம்கள் மீது எந்த சந்தேகமும் இருக்கவில்லை. அவர்கள் சமாதானத்தையும் சகவாழ்வையும் விரும்பும் சமூகமாக மதிக்கப்பட்டனர். ஓய்வுபெற்ற, பரீ்ட்சைகள் ஆணையாளர் ஒருவர் என்னிடம் பின்வருமாறு குறிப்பிட்டார். ‘முஸ்லிம் பெண்பிள்ளைகளை அதிகம் பரீட்சை மண்டபங்களில் சோதனைக்குட்படுத்த வேண்டாம். அவர்கள் அப்பாவிகள், நேர்மையானவர்கள் எனக் கூறுவாராம். இப்போது நிலைமை தலைகீழாக மாறியுள்ளது. இதற்கு தீவிரவாதிகளின் குண்டு வெடிப்பு மட்டும்தான் காரணமா? சென்ற பத்து/ இருபது வருடங்களுக்கு முன்பிருந்தே இந்த சந்தேகங்கள் வளர்ந்து வருகின்றன.
கருப்பு உடையும், முகமூடியும் தீவிரவாதிகள் அணியும் உடை என்பதை எல்லா மக்களும் ஊடகங்கள் மூலம் காண்கின்றனர். இலங்கையிலும் கொள்ளைக்காரர்கள், திருடர்கள், கொலைகாரர்கள் முகத்தை மூடிக்கொண்டே குற்றச் செயல்களில் ஈடுபடுகின்றனர். ஆகவே இலங்கையில் முகம் மூடுவதை அனுமதித்தால் குற்ற செயல்களில் ஈடுபடுவோரை அடையாளம் காணமுடியாது போகும். குண்டு வெடிப்பின் பின் குற்றவாளிகளை கண்டறிவதற்கு முஸ்லிம்கள் அரசுக்கு ஒத்துழைப்பு வழங்கியுள்ளனர் என பொலிஸ் ஊடகப் பேச்சாளர், இராணுவ தளபதி, பிரதமர் மற்றும் எதிர்க்கட்சி அரசியல்வாதிகள் குறிப்பிட்டுள்ளனர். பயங்கரவாதிகளின் உடல்களை இஸ்லாமிய முறைப்படி அடக்கம் செய்யக்கூடாது எனவும் ஜம்இயத்துல் உலமா அறிவித்தது. இந்த செயல்முறைகள் முஸ்லிம்கள் மீதிருந்த வெறுப்பை ஓரளவு குறைவடையச் செய்திருக்கும்.
பயங்கரவாதிகள் அனைவரும் இப்போது கைது செய்யப்படவில்லை என புலனாய்வு தகவல்கள் தெரிவித்துள்ளன. இன்னும் சிலர் கைது செய்யப்படுகின்றனர். குற்றமற்றவர்களும் சந்தேகத்தின் பெயரில் கைது செய்யப்பட்டு விடுதலை செய்யப்படுகின்றனர். குண்டு வெடிப்பில் உயிர் இழந்த ஓரிரு பயங்கரவாதிகளும் கருப்பு உடையணிந்து முகம் மூடியவாறு நடமாடியுள்ளதாகவும் தகவல்கள் கசிந்துள்ளன. ஆகவே முஸ்லிம் சமூகம் முகம் மூடுவதை அனுமதிக்குமாறு தற்போதைக்கு வலியுறுத்தாது பொறுமை காத்து, நாம் பாதுகாப்பு நோக்கங்களுக்காக அரசுக்கு வழங்கிய ஒத்துழைப்பை தொடர்ந்தும் வழங்கவேண்டும்.
நாம் சமூகப் பிரச்சினைகள் தோன்றும் போது ஒரு பக்கத்தை மாத்திரம் பார்த்து நாம் செய்வதை சரிகாண முயலக்கூடாது. அடுத்த பக்கத்தையும் புரட்டிப் பார்க்க வேண்டும். வேறொரு கோணத்திலிருந்து பார்க்கும் போது முகம் மூடுவது பலபக்க விளைவுகளையும் கலாசார சீரழிவுகளையும் ஏற்படுத்தியுள்ளது. ஒரு முஸ்லிம் ஆசிரியர், ஏற்னவே திருமணமானவர். க.பொ.த. வகுப்பில் படிக்கும் ஒரு மாணவியை காதலித்தார். அவரது மனைவி ‘சல்வார்’ அணிந்து தலைக்கு ‘ஸ்கார்ப்’ கட்டும் பழக்கமுடையவர். திடீரென அவர் தனது மனைவிக்கு கருப்பு ஹிஜாப் அணிந்து முகத்தை மூடுமாறு கட்டளையிட்டார் .கணவனுக்கு பக்தி மேலீட்டால் ஞானம் பிறந்து விட்டதாக மகிழ்ச்சியடைந்த மனைவி முகத்தை மூடினாள். அவர் தனது முதல் மனைவியை மோட்டார் சைக்கிளில் வைத்துக் கொண்டு பயணம் செய்தார். இப்போது குறிப்பிட்ட ஆசிரியரின் மனைவி முகம் மூடுகிறார் என்பது ஊருக்கு உறுதியாகிவிட்டது. அதன் பின்தான் காதலித்த மாணவியின் முகத்தை மூடிக் கொண்டு தேவையான இடங்களுக்கு அழைத்துச் சென்றதாக ஊர் மக்கள் பேசிக் கொள்கின்றனர். நான் நேரடியாகக் கண்ட சம்பவம் அல்ல. ஆகவே தேவையானவர்கள் தகவலை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ளுங்கள். மற்றொரு சம்பவம் எனக்கு நேரடியாகத் தெரிந்த விடயம். என்னிடம் இலங்கையில் உள்ள தலைசிறந்த முஸ்லிம் பெண் சட்டத்தரணி பின்வருமாறு கூறினார். ‘ஒரு முஸ்லிம் தனவந்தர் என்னிடம் வந்து எனது மனைவியின் பெயருக்குள்ள சில சொத்துக்களை என் பெயருக்கு மாற்ற வேண்டியுள்ளது எனக் கூறினார். நான் அவரை அழைத்து வருமாறு கூறினேன். அவர் வரமாட்டார் முகம் மூடியவாறு வீட்டில்தான் இருப்பதாகக் கூறினார். நான் ஒரு பெண்ணாக இருப்பதால் நான் வீட்டுக்கு வந்து கையொப்பம் வாங்கலாமா எனக் கேட்டார். அவர் என்னை வீட்டுக்கு அழைத்துச் சென்றார். அங்கு முகத்தை மூடியவாறு ஒருவர் இருந்தார். ஆணோ/ பெண்ணோ தெரியாது) உயில் எழுத முன் அடையாளத்தை அறிந்து கொள்வதற்காக முகத்தை திறக்குமாறு கூறினேன். அவர் மறுத்தார். நான் உயில் எழுதாமல் திரும்பி விட்டேன். அவரின் உள்நோக்கம் எதுவோ அல்லாஹ் அறிவான். முகம் மூடுவதை கேலி செய்வதற்காக நான் இச் சம்பவங்களைக் குறிப்பிடவில்லை. புனிதமான ஒரு செயலை கேலிக்கு உள்ளாக்கும் ஒரு சில முஸ்லிம்கள் பற்றி விழிப்பாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே இச் சம்பவங்களைக் குறிப்பிட்டேன்.
முஸ்லிம் சமூகம் ‘பர்தாவின்’ நோக்கத்தை இன்னும் தெளிவாக விளங்கிக் கொள்ளவில்லை. ‘ஆணும், பெண்ணும் தனது பார்வையைத் தாழ்த்திக் கொள்ளுமாறும்; ஆபாசத்தை அல்லது பாலுணர்வுகளைத் தூண்டும் ஆடைகளை ஆணும், பெண்ணும் அணியக் கூடாது என குர்ஆன் தெளிவாகக் குறிப்பிடுகிறது. கடந்த 60 வருடங்களுக்கு முன் பெண்கள் ‘துப்பட்டா’ அணிந்து நெட் துணியால் முகத்தை மூடியவாறே வெளியில் சென்றார்கள். அவர்கள் பயணம் செய்யும்போது வாகனத்தில் கண்ணாடிகளை சேலையால் மூடிவிடுவார்கள். பாதையில் தென்படும் காட்சிகளை அவர்களுக்கு பார்க்க முடியாது. பாதையோரங்களில் உள்ளோர் அவர்களைப் பார்க்கவும் முடியாது. இப்போது என்ன நடைபெறுகிறது. கறுப்பு அபாயா அணிந்து, முகத்தை மூடிக்கொண்டு வாகனங்களின் பக்கக் கண்ணாடிகளை திறந்தவாறு பாதையில் காணும் அனைத்தையும் ரசித்துக் கொண்டு செல்கின்றனர். கடற்கரை வழியே போகும்போது நீச்சலுடையுடன் உள்ள ஆண்களையும் பார்க்கின்றனர். அவர்கள் ஹோட்டல்களில் தங்கும்போது நீச்சல் தடாகங்களுக்கு பக்கத்தே இருந்து முகத்தை மூடியவாறு கதைத்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். மெக்டொனால்ட், கே.எப்.சி. மற்றும் உணவகங்களுக்குச் சென்று சாப்பிடுகின்றனர். மாலை நேரத்தில் காலி முகத்திடலுக்குச் சென்று அங்கு நடைபெறும் எல்லாக்காட்சிகளையும் கண்டு களிக்கின்றனர். எனது கருத்துக்களை சீரணிக்க முடியாது ஆத்திரமடைகின்ற சில முஸ்லிம் சகோதரர்களுக்கு தயவு செய்து நேரடியாகச் சென்று நிலைமையை கண்டறியுமாறு அன்போடு வேண்டிக் கொள்கிறேன்.
தர்கா நகரில் ஒரு முஸ்லிம் ஆசிரியை கற்பித்தார். அவர் வெள்ளை நிற சாரி அணிந்து வெள்ளை நிறப் பொப்லினால் ஹிஜாப் அணிந்து வருவார். முகம் மட்டும் திறந்திருக்கும். நான் 20 வருடங்களாக அவரை அவதானித்துள்ளேன். வெளியே செல்லும்போது வைபவங்களில் கலந்து கொள்ளும்போது எளிமையான அந்த வெள்ளுடையிலேயே செல்வார். உடையிலே ஆடம்பரமற்ற தன்மையும், நடத்தையிலே ஓர் அடக்கமும் காணப்பட்டது. இதைத்தான் நான் இஃலாசுடன் கூடிய ‘பர்தா’ என அழைக்கிறேன். அல்லாஹ்வின் பார்வை எப்படியிருந்ததோ அவனுக்கு மட்டும்தான் தெரியும்.
இக்காலத்தில் பெண்கள் அணியும் அபாயாக்கள் சுமார் 10,000/= முதல் 20,000/= பெறுமதியுடையவை. அது மினுமினுக்கும் எல்லோரது கவனத்தையும் ஈர்க்கும் சிலர் உடலோடு ஒட்டிய அபாயாக்களையும் அணிகின்றனர். நடக்கும்போது அவர்களது உடல் நலிவு, மெலிவுகள் நன்றாகத் தெரிகின்றன. இதனைப் பிற ஆண்கள் நன்றாக உற்றுப் பார்க்கின்றனர். முகத்தை மூடுவதால் மட்டும் அல்லாஹ்விடம் தப்ப முடியுமா? இன்னும் சிலர் முகத்தை மூடியவாறு கடைகள், சந்தைகளுக்குச் செல்கின்றனர். நடுத்தெருவில் தன்னந் தனியே நின்று கையடக்கத் தொலைபேசி மூலம் ‘ஆட்டாக்களை’ (முச்சக்கர வண்டிகளை) வரவழைத்து துணையின்றிப் பயணம் செய்கின்றனர். முகம் மூடவேண்டும் என உரிமைக் குரல் எழுப்பும் நாம் இந்தப் பின்னணிகள் பற்றி நன்கு கிரகித்துக் கொள்ளவேண்டும்.
முஸ்லிம்களுக்கு மிகநெருக்கமான ஒரு வைத்திய நிபுணர் டாக்டர் சரத் காமினி டி சில்வா. இவர் கடந்த 50 வருடங்களாக வைத்தியம் செய்கிறார். அவரிடம் வைத்திய ஆலோசனை பெறுவோர்கள் அதிகமானோர் முஸ்லிம்கள். அவர் சென்ற வருடம் முஸ்லிம் நண்பர்களுக்கு ஒரு மின்னஞ்சல் அனுப்பியிருந்தார். அதில் பின்வருமாறு குறிப்பிட்டிருந்தார்.
”முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக வன்செயல்கள் தூண்டிவிடப்பட்ட போதெல்லாம் நாம் அதற்கு எதிராக குரல் கொடுத்தோம். சிங்கள மக்கள் எல்லோரும் இனவாதிகள் அல்ல. அவர்கள் முஸ்லிம்கள் மீது அனுதாபம் காட்டுகின்றனர். நாம் முஸ்லிம்களுடன் நெருங்கி வாழ விரும்புகிறோம். ஆனால் முஸ்லிம்கள் எங்களை விட்டு தூரமாகிச் செல்கின்றனர். தனித்துவம் என்ற பெயரில் தனியே வாழ்வதற்கு முற்படுகின்றனர். இலங்கை முஸ்லிம்களுக்குரிய பாரம்பரிய கலாசாரத்தை விட்டு அராபிய கலாசாரத்தை நாட்டில் புகுத்த முயற்சிக்கின்றனர். இது சிங்கள மக்கள் மத்தியில் அச்சத்தையும் சந்தேகத்தையும் ஏற்படுத்தியுள்ளன. இந்த அச்சத்தாலும் சந்தேகத்தாலும் ஏற்பட்டு வரும் வெறுப்புணர்வுகளை மாற்றுவதற்கு முஸ்லிம்கள் தம்மை மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும். அதுவன்றி இனவாதிளை கண்டிப்பதால் அல்லது பாராளுமன்றத்தில் இனவாத எதிர்ப்பு சட்டங்களைக் கொண்டு வருவதால் அவர்களிடம் வளரும் வெறுப்புணர்வை நீக்க முடியாது. ஜெனிவாவில் முஸ்லிம்களின் உரிமைக்காக குரல் எழுப்புவதன் மூலமும் இது சாத்தியமாகாது. அது முஸ்லிம் மக்களுக்கு நாட்டைப் பற்றிய நல்லெண்ணம் இல்லை என்ற அபிப்பிராயத்தை ஏற்படுத்தும். ஆகவே முஸ்லிம்களுக்குள்ள ஒரே வழி,பெரும்பான்மை சமூகத்தின் வெறுப்புணர்வை நீக்கும். வகையில் தமது நடத்தைக் கோலங்களை, செயற்பாடுகளை மாற்றியமைப்பதாகும். இல்லாவிடில் முஸ்லிம்கள் மீது அனுதாபம் காட்டும் படித்த சிங்கள மக்களும் அவர்களிடமிருந்து தூரமாகிவிடுவர்”.
ஒருவேளை தேர்தல் நெருங்குவதால் முஸ்லிம் அரசியல்வாதிகளுக்கு அழுத்தம் கொடுத்து ‘முகத்திரை’ இடுவதற்கு அனுமதி பெறலாம். இது தற்காலிகமானது. ‘முகத்திரை’. அனுமதி பற்றி இலங்கையில் உள்ள நான்கு பிரதான பெரும்பான்மை கட்சிகளும் ஒரே நிலைப்பாட்டில் உள்ளன. ஆகவே நாட்டில் சம்பூரணமாக பயங்கரவாதம் ஒழிக்கப்படும் வரை இது சாத்தியமாகாது. பயங்கரவாதம் என்பது தனியே முஸ்லிம் தீவிரவாதிகளால் மட்டுமின்றி போதைப்பொருள் கடத்துவோர், பாதாள உலக கோஷ்டியினர் அல்லது வேறு சில இனக்குழுக்களால் தோற்றுவிக்கப்படலாம். அல்லது சர்வதேசங்களின் சதி முயற்சிகளால் தோன்றலாம். இவை அனைத்தும் இல்லாத ஒரு சூழ்நிலை நாட்டில் தோன்றுமா? அதுவரை ‘முகத்திரை’ அணிவது கேள்விக்குரிய விடயமாகவே இருக்கும். இந்த யதார்த்தத்தை முஸ்லிம்கள் புரிந்து கொள்ளவேண்டும். மறுபுறம் மனித உரிமை என்ற ரீதியில் நீதிமன்றம் சென்று முகத்திரை அணிவதற்கு அனுமதிபெறலாம். இந்த நடவடிக்கைகள் எதுவும் பெரும்பான்மை சமூகத்தின் உள்ளத்தை வெல்வதற்கு உதவாது. நீதிமன்ற அனுமதி பெற்று முகத்திரை அணிந்து அரச காரியாலயங்களுக்கு சென்றால் பெரும்பான்மை சமூகத்தை சேர்ந்தோர் எழும்பி வெளிநடப்பு செய்தால் நமக்கு என்ன செய்ய முடியும். இலங்கை போன்று முஸ்லிம்கள் சிறுபான்மையாக உள்ள ஒரு நாட்டில் அதுவும் பயங்கரவாதம் ஊடுருவியுள்ள ஒரு நாட்டில், முகத்திரை அணிவது தொடர்பாக ஏகோபித்த ஒரு அபிப்பிராயம் மார்க்க அறிஞர்களிடையே இல்லாத சூழ்நிலையில் ஏதோ நாங்கள் முகம்மூடிப் பழகி விட்டோம். என்பதற் காக அதனை ஒரு உரிமையாகக் கருதி போராட்டம் நடத்துவது நீண்ட காலத்தில் நல்ல விளைவுகளைத் தரமாட்டாது.
‘அவசரகாலச் சட்டத்தின் கீழ் முகத்திரை’ தடை செய்யப்பட்டபோது, உலமாக்கள் கொத்பாக்களில் முஸ்லிம்களுக்கு இது பற்றி எந்த விளக்கத்தையும் கொடுக்காது, முகத்திரை இடுவது எமது உரிமை, தடை தற்காலிகமானது, அதற்கு எதிராக நாம் போராடுவோம் என மக்களை உணர்ச்சி வயப்படுத்தினார்களே தவிர முஸ்லிம்கள் சட்டத்தை மதித்து முகத்திரை அணிவதை தவிர்த்துக் கொள்ளவேண்டும் என்ற அறிவியல் ரீதியில் விளக்கம் கொடுக்கவில்லை.
அதேபோன்று அவசரகாலச் சட்டம் நீக்கப்பட்ட பின் பயங்கரவாத தடை சட்டத்தின் கீழ் முகத்திரை அணிவதற்கு அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளதா? என்ற எந்த தெளிவும் இல்லாதபோது ஒரு சில பிடிவாதம் பிடித்தவர்கள் முஸ்லிம் பெண்களுக்கு ‘முகத்திரை’ அணியுமாறு அறிவுறுத்தினர். இதன் விளைவாகவே பல முகத்திரை அணிந்த பெண்கள் பொலிஸாராலும் இராணுவத்தாலும் கைது செய்யப்பட்டார்கள். ஆகவே இப்போது ‘ஜம்மியத்துல் உலமா’ பொறுமையைக் கையாண்டு நாட்டின் நிலைமைகளை கருத்தில் கொண்டு முகத்திரை அணிவதை தவிர்ந்து கொள்ளுமாறு வேண்டுகோள் விடுத்துள்ளது. இது காலம் கடந்த ஞானம். எதனையும் செய்ய முன் சிந்திக்க வேண்டும்.
இதற்கு முஸ்லிம் அறிஞர்களின் ஆலோசனைகள் அவசியம். இனியாவது சிந்தித்து செயல்படுவோமாக. ஒரு சமூகம் தனது நிலையை அறிந்து திருந்திக் கொள்ளாதவரை அல்லாஹ் அந்த சமூகத்துக்கு உதவி செய்யமாட்டான்.
(அல்குர்ஆன்)
பேராசிரியர் ஏ.ஜி. ஹுஸைன் இஸ்மாயில்
vidivelli