சம்மாந்துறை பொலிஸ் பிரிவிற்குட்பட்ட நிந்தவூர் பிரதேசத்தில், பிறந்து 10 மாதங்களேயான இரட்டைப் பெண் குழந்தைகள் தாயாரினாலேயே கத்தியால் கழுத்து வெட்டப்பட்டு கொல்லப்பட்டுள்ள பரிதாப சம்பவம் அனைவரையும் அதிர்ச்சியில் ஆழ்த்தியுள்ளது.
குறித்த தாய், சில வருடங்களாக மன நோயினால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த நிலையிலேயே இவ்வாறு தான் பெற்ற குழந்தைகளையே கழுத்தை அறுத்துப் படுகொலை செய்கின்ற நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டுள்ளதாக ஆரம்பக்கட்ட விசாரணைகளில் தெரிய வந்துள்ளது.
கடந்த 2015 ஆம் ஆண்டு தனக்கு ஆண் குழந்தையொன்று கிடைக்கப்பெற்று அந்த குழந்தை கடந்த வருடம் சலவை இயந்திரத்திற்குள் சிக்குண்டு உயிரிழந்த சம்பவத்திற்குப் பிறகே குறித்த தாய் மன நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்ததாகவும் தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன.
எதுவும் அறியாத பச்சிளம் பாலகர்களான இரட்டைப் பெண் குழந்தைகளுக்கு நேர்ந்த இந்த சம்பவம் ஜீரணிக்க முடியாததாக இருக்கின்ற அதேநேரம், தான் பெற்ற குழந்தைகளையே படுகொலை செய்யத் துணிந்த அந்தத் தாய் எந்தளவு தூரம் மன அழுத்தத்தினால் பாதிக்கப்பட்டிருந்திப்பார் என்பதையும் சிந்திக்கத் தூண்டுகிறது.
தான் இதற்கு முன்னர் பல தடவைகள் தற்கொலை செய்து கொள்ள முயற்சித்ததாகவும் அது வெற்றியளிக்காத நிலையிலேயே இறுதியாக குழந்தைகளை கொன்றுவிடத் தீர்மானித்ததாகவும் அவர் பொலிசாருக்கு வழங்கிய வாக்குமூலத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இலங்கையைப் பொறுத்தவரையில் மன அழுத்தம் என்பது அதிகரித்து வரும் கண்ணுக்குத் தெரியாத மிகப் பெரும் ஆபத்தாகும். உலக சுகாதார திணைக்களத்தின் தரவுகளின்படி இலங்கையில் 8 இலட்சம் பேர் இவ்வாறு மன அழுத்தத்தினால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். அதாவது எட்டுப் பேருக்கு ஒருவர் என்ற ரீதியில் இலங்கையர்கள் மன அழுத்தத்தினால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். எனினும் இவ்வாறு பாதிக்கப்பட்டோரில் 40 வீதத்தினர் மாத்திரமே தமது நோய்க்கான சிகிச்சையைப் பெற்றுக் கொள்கின்றனர். ஆண்களை விடப் பெண்களே அதிகம் மன நோயினால் பாதிக்கப்படுகின்றனர்.
மன அழுத்தத்தின் உச்சக்கட்டமே கொலை, தற்கொலை போன்ற நிலைகளுக்கு இட்டுச் செல்கிறது. இலங்கையில் வருடாந்தம் 3000 பேர் தற்கொலை செய்து கொள்வதாக சுகாதார அமைச்சின் தேசிய உள சுகாதார நிறுவனத்தின் பணிப்பாளர் டாக்டர் சித்ரமாலீ டி சில்வா குறிப்பிடுகிறார்.
இலங்கையைப் பொறுத்தவரையில் உள நோயினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு சிகிச்சையளிப்பதற்காக சகல அரசாங்க வைத்தியசாலைகளிலும் விசேட மன நல சுகாதார பிரிவுகள் நிறுவப்பட்டுள்ளன. அதற்கப்பால் சுமித்ராயோ, சாந்தி மார்க்கம், சமுத்தானா, மன நலத்துக்கான தேசிய கவுன்சில், தேவை நாடும் மகளிர் போன்ற அமைப்புகள் செயற்பட்டு வருகின்றன. இவற்றின் மூலமாகவும் மன நலக்குறைபாடுடையவர்கள் சிகிச்சைகளையும் வழிகாட்டல்களையும் பெற்றுக் கொள்ள முடியும்.
துரதிஷ்டவசமாக ஏதோனுமொரு விதத்தில் மன நோயினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களையும் ‘பைத்தியங்கள்’ என்று குடும்பத்தை விட்டும் சமூகத்தை விட்டும் ஒதுக்குகின்ற மனோநிலையே இலங்கையில் இன்னமும் நீடிக்கிறது. அவர்களது உண்மையான மனக்குறைகளை செவிமடுப்பதற்கோ அவர்களுக்குத் தேவையான சிகிச்சைகளைப் பெற்றுக் கொடுப்பதற்கோ நாம் தயாரில்லை. இந் நிலை தொடருமாயின் நிந்தவூரில் நடந்தது போன்ற சம்பவங்கள் மேலும் தொடரவே செய்யும்.
எனவேதான் இவ்வாறான சம்பவங்களுக்கு சமூகமும் பொறுப்புக் கூற வேண்டும். இலங்கையில் எட்டுப் பேரில் ஒருவர் மனநோயினால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள் என தரவுகள் கூறுகின்ற நிலையில் நிச்சயம் நமது குடும்பத்திலும் நமது சுற்றயல் பிரதேசங்களிலும் இவ்வாறான பலர் இருக்கத்தான் செய்வார்கள். அந்த வகையில் இவ்வாறான மன நல குறைபாடுடையவர்களை ஒதுக்காது, இனங்கண்டு அவர்களுக்கு சிகிச்சையளிக்கவும் வழிகாட்டல்களை வழங்கவும் நாம் முன்வர வேண்டும். நாம் மேலே சுட்டிக்காட்டிய வைத்தியசாலைகளும் தொண்டு நிறுவனங்களும் அதற்குத் தயாராகவிருக்கின்றன. நாம் செய்ய வேண்டியது அவர்களது சேவையை தேவையானவர்களுக்குப் பெற்றுக் கொடுப்பதேயாகும். இது தொடர்பில் நாம் அனைவரும் நம்மீதுள்ள பொறுப்பை உணர்ந்து செயற்பட வேண்டியது அவசியமாகும்.
vidivelli