தொடரும் ஊடகப் போர்

By vidivelli On Jun 20, 2019

எம்.எம்.ஏ.ஸமட்

எவ்வித தணிக்கையும் தடையுமின்றிக் கருத்தை ஆக்க, அறிய, வெளிப்படுத்த ஒருவருக்கு இருக்கும் சுதந்திரமே கருத்து வெளிப்பாட்டு சுதந்திரமாகும். கருத்து வெளிப்பாடு என்பது பேச்சுச் சுதந்திரம், ஊடக சுதந்திரம், சிந்தனை சுதந்திரம், சமய சுதந்திரம் போன்ற பல்வேறு சுதந்திரங்களுடன் இணைவாக முன்னிறுத்தப்படுகிறது.

ஒரு நபரின் கருத்தை மற்றுமொரு நபர் புரிந்துகொள்ள வேண்டுமாயின் அவர் அறிந்த, தெரிந்த மொழியில் அவரிடம் முன்வைக்கும்போதே அவரால் இலகுவில் புரிந்துகொள்ள முடிகிறது. ஏனெனில், மொழி ஒரு நாட்டினுடைய, தனி மனிதனுடைய வாழ்வின் முக்கிய அம்சமாக இருக்கிறது.

இந்நாடு அமைதியடையக் கூடாது என எண்ணுகின்ற அரசியல்வாதிகளும், கடும்போக்கு செயற்பாட்டாளர்களும் இந்நாட்டில் தொடர்ந்து ஏதோ ஒரு பிரச்சினை ஏற்பட்டுக் கொண்டிருக்க வேண்டும் அல்லது ஏற்படுத்த வேண்டுமென்ற மனப்பாங்கிலேயே உள்ளனர். இனவாத பருவகால நோயும் அதுவாக இருப்பதை அவதானிக்க முடிகிறது. கடும்போக்குவாதம் கொண்டவர்களின் செயற்பாடுகள், ஊக்கபபடுத்தல்கள் மற்றும் பரப்புரைகள் அதனை நிரூபிப்பதாக அமைகிறது.

கடந்த காலங்களில் அவ்வப்போது முஸ்லிம் எதிர்ப்பாளர்களினால் முன்வைக்கப்பட்டு வந்த குற்றச்சாட்டுக்களும் அது தொடர்பான பரப்புரைகளும் ஏப்ரல் 21 தாக்குதல்களின் பின்னர் வீரியம் பெற்றுள்ளதுடன் அவற்றை செயலுருப் பெறச் செய்வதற்கான நடவடிக்கைகள் தற்போது முன்னெடுக்கப்பட்டு வருவதை அவதானிக்க முடிகிறது. இத்தாக்குதல்களின் பின்னரான இந்த இருமாத காலப்பகுதியில் முஸ்லிம்கள் தொடர்பாக மேற்கொள்ளப்படுகின்ற இனவாதப் பரப்புரைகளுக்கு முஸ்லிம்களின் அரசியல், சமூக, சமய, வர்த்தகம் குறித்த பல்வேறு விடயங்கள் உள்ளடுக்கப்பட்டுள்ளதைக் காணமுடிகிறது.

இப்பரப்புரைகள் மற்றும் அவை தொடர்பான நடவடிக்கைகளினால் ஒட்டுமொத்த முஸ்லிம்களும் வெகுவாகப் பாதிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை மனிதாபிமானம் கொண்டவர்கள் உணர்ந்துள்ளதுடன், இப்பரப்புரைகளுக்கு எதிராகவும், நாட்டின் அமைதி, சகவாழ்வு, சமூகப் பிணைப்பு என்பவற்றுக்காகவும் குரல்கொடுத்துக் கொண்டிருப்பதையும் அவதானிக்க முடிகிறது.

இந்நாட்டில் சமாதானமும், அமைதியும், சமூக நல்லிணக்கமும் ஏற்படக் கூடாதென்ற சிந்தனை கடும்போக்குவாதிகள் மத்தியில் மேலோங்கியிருக்கிறது. அரசியல் மற்றும் தனிநபர் நிகழ்ச்சி நிரல்களின் பயன்களுக்காக முஸ்லிம்கள் நோகடிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை முஸ்லிம்களுக்கு எதிரான இந்த இனவாதப் பரப்புரைகள் புடம்போடப்படுகிறது. இவற்றுக்கு ஒருசில ஊடக தர்மம் இழந்த ஊடகங்கள் ஒத்துழைப்பு வழங்கிக் கொண்டிருப்பதைக் காணலாம்.

30 வருட காலம் இடம்பெற்ற யுத்தத்திற்கு முடிவுகட்டப்பட்டுள்ளதால் மாத்திரம் இந்நாட்டில் உண்மையான சமாதானம் ஏற்பட்டுவிட்டதாக அர்த்தம் கொள்ள முடியாது. அது எதிர்மறை சமாதானம் மாத்திரமேயாகும். நிலையான சமாதானத்தை அல்லது உடன்பாடான சமாதானத்தை இந்நாட்டில் அடைய வேண்டுமாயின், திருப்திகொள்ளத்தக்கதாக மக்களது பிரச்சினைகளைத் தீர்த்து தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்தல், சமூக இசைவினை ஏற்படுத்துதல், சமமின்மைகளை இயன்றவரை குறைத்தல், நிலையான மக்கள் பயன் பெறும் அபிவிருத்தி, மனித உரிமைகளுக்கும் சட்டவாட்சிக்கும் மதிப்பளித்தல், இணக்கத்தோடு இணைந்த ஜனநாயகமான அரசியல் நிலைப்பாடு, சமூகப் பிணைப்பு என்பன நாட்டில் ஏற்படுத்தப்பட வேண்டும்.

யுத்தம் நிறைவடைந்து ஒரு தசாப்தம் நிறைவடைந்துள்ள நிலையில் மேற்குறித்தவற்றை அடைவதற்காக முயற்சிகள் எடுக்கப்பட்ட போதிலும், இனவாதம் வெவ்வேறு உருவங்களில் அவற்றிற்கு எதிராக செயற்பட்டிருக்கிறது என்பதை கடந்தகால வரலாறுப் படிமங்கள் புலப்படுத்துகின்றன. ஆதிகாலத்தில் காட்டுமிராண்டிகளாக வாழ்ந்த மனிதர்களில் எழுந்த கட்டுப்பாடற்ற மனவெழுச்சிகள், வன்முறைகளுக்கு வழிவகுக்கும் அடிப்படை இயல்பூக்கங்கள் போன்று தற்போதைய சில மனிதர்களிடையேயும் காணப்படத்தான் செய்கிறது. அதனால்தான், அத்தகையவர்கள் கட்டுப்பாடாற்ற மனவெழுச்சிகளினால் உந்தப்பட்டு வன்முறைசார்ந்த, அமைதியைக் குழப்பக்கூடிய செயற்பாடுகளையும், கருத்துக்களையும் வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருப்பதை அவதானிக்க முடிகிறது.

அரசியல், வர்த்தகம், பிரபல்யம், விளம்பரம் சார்ந்த சுயரூபங்களை வேண்டி நிற்பவர்களினால் ஆதி மனிதர்களிடையே சுதந்திரமாகக் காணப்பட்ட அடிப்படை இயல்பூக்கள் நவீன யுகத்தில் காலத்திற்குக் காலம் வெளிப்படுத்தப்படுவதனால் இந்நாட்டில் இன்னுமே சமாதான கலாசார மிக்க சமூகத்தை உருவாக்க முடியாமல் உள்ளது. மனிதனை மனிதனாக மாற்றக் கூடிய ஆரோக்கியமான மனப்பாங்குகளை கட்டியெழுப்பக்கூடிய மனவெழுச்சிகளை முகாமைத்துவம் செய்தல், சகித்துக்கொள்ளல், பிறர் உணர்வை தான் பெறுதல், நன்றியுடைமை, பாராட்டுதல், வரவேற்றல், விட்டுக்கொடுத்தல், திறந்த புத்துணர்வான கலந்துரையாடல்களை மேற்கொள்ளல் போன்ற சமாதானக் கலாசாரத்திற்கான, நல்லிணக்கத்திற்கான, சமூகப் பிணைப்புக்கான பண்புகளை வளர்ப்பதற்கான செயற்றிட்டங்களை முன்னெடுக்கப்படுவது காலத்திற்குக காலம் முயற்சித்தாலும் அவை வெற்றியளிப்பதற்கு இனவாதப் பரப்புரைகள் தடைக்கல்லாக இருந்து வருவது வெளிப்படை.

இவற்றை அரசியல்வாதிகள் மத்தியிலும் ஏனைய மரண இயல்பூக்கம் கொண்டவர்களிடத்திலும் ஏற்படுத்துவதில் ஊடகங்கள் பெரும்பங்காற்ற வேண்டியுள்ளது. ஆனால், அதற்கு மாறாகவே சில ஊடங்கள் செயற்பட்டுக்கொண்டிருப்பதாகக் கூறப்பட்டு வருகின்றன. ஊடகம் என்பது சக்திமிக்கது. மனிதனை மனிதனாக மாற்றவும், மிருகமாக மாற்றமும், ஆட்சியை ஏற்படுத்தவும் அவற்றை இல்லாமல் செய்யவும் ஊடத்தினால் முடியும். அந்தளவு சக்தி மிக்க ஒன்றான ஊடகத்தை இயக்குகின்ற ஊடக நிறுவனங்களுக்கு ஊடகத் தர்மத்தையும், ஊடக ஒழுக்கக் கோவையையும் கடைப்பிடித்து செயற்பட வேண்டிய பொறுப்பும் உள்ளது என்பது சுட்டிக்காட்டப்பட வேண்டியதாகும்.

விட்ட தவறும் படும் வேதனையும்

சனத்தொகை எண்ணிக்கை அடிப்படையில் உலகில் 59ஆவது இடத்தை இலங்கை வகிக்கிறது. நம் நாட்டில் ஏறக்குறைய 2 கோடியே 30 இலட்சம் மக்கள் வாழ்கின்றனர். இவர்களில் 74 வீதமானோர் தாய்மொழியாக சிங்களத்தையும் 18 வீதத்தினர் தாய் மொழியாகத் தமிழையும் 8 வீதமானோர் ஏனைய மொழிகளையும் பேசுகின்றனர். இருப்பினும், இலங்கையின் சனத்தொகை எண்ணிக்கையில் 14 வீதத்தினரே ஆங்கில மொழியைப் பேசுவதாக புள்ளிவிபரங்கள் குறிப்பிடுகின்றன. எனவே, இந்நாட்டில் வாழும் மக்களின் கருத்துக்கள் அதிகளவில் பகிர்ந்துகொள்ளப்படுவது சிங்கள மொழியிலும், தமிழ் மொழியிலும் என்பது புலப்படுகிறது.

ஒரு நாட்டில் ஒருவரின் அல்லது ஒரு சமூகத்தின் கருத்து வெளிப்பாட்டை எடுத்துச் செல்லும் ஓரலகாக ஊடகம் விளங்குகிறது. ஊடகம் என்பது ஒரு சுதந்திர நாட்டின் நான்கு தூண்களில் ஒன்று. ஏனைய மூன்றும் சட்டமன்றம், நிர்வாகம், நீதிமன்றம் என்பனவாகும். ஒரு ஜனநாயக நாட்டில் வாழும் ஒரு சமூகத்தின் அல்லது ஒரு இனத்தின் உரிமைகள் அதிகாரத் தரப்பினால் அல்லது மற்றுமொரு சமூகத்தினால் அல்லது அச்சமூகத்தைச் சார்ந்த ஒரு குழுவினால் மறுக்கப்படுகின்றபோது, மீறப்படுகின்றபோது அல்லது பறிக்கப்படுகின்றபோது அவை தொடர்பில் பாதிக்கப்படும் சமூகம் அல்லது இனம் தமது நிலைப்பாட்டை, தாம் பாதிக்கப்படும் விதத்தினை, எதிர்நோக்கும் விளைவுகளை ஊடகங்கள் வாயிலாக வெளிப்படுத்துவது பொதுவான நிலையாகும்.

கடந்த காலங்களிலும் ஏப்ரல் 21 தாக்குதல்களின் பின்னரும் இந்நாட்டுப் பிரஜைகளான முஸ்லிம்கள் பல்வேறு நெருக்கடிகளை எதிர்கொள்கின்ற போதிலும், முறையற்ற குற்றச்சாட்டுக்கள் முன்வைக்கப்படுகின்ற போதிலும். .இக்குற்றச்சாட்டுக்கள் முனவைக்கப்படுகின்ற மொழியில் அக்குற்றச்சாட்டுக்களுக்கான சாணக்கியமான பதில்களை ஆதாரங்களுடன் முன்வைப்பதற்கு சுதந்திரமான ஊடகமொன்றை உருவாக்க முஸ்லிம் சமூகம் தவறிவிட்டது. இத்தவறின் வேதனை தற்போது அனுபவிக்கப்பட்டு வருகின்றது. இந்நாட்டின் சட்ட ஒழுங்கை மதிக்காது சட்டத்தைக் கையிலெடுத்து செயற்படுகின்றவர்களினால் புரியப்படுகின்ற அநியாயங்களை வெளிப்படுத்த ஆதாரங்கள் இருந்தும் அவற்றை வெளிப்படுத்த முடியாத ஊடக வரட்சி இன்று முஸ்லிம்களை வேதனையடையச் செய்துள்ளதைக் காண முடிகிறது.

இந்நாடு காலனித்துவ ஆட்சியின் கீழிருந்த காலகட்டத்தில் வாழ்ந்த முஸ்லிம்கள் எதிர்நோக்கிய சவால்களையும், நெருக்கடிகளையும் விடவும் சுதந்திரத்தின் பிற்பட்ட காலத்திலும் தற்போதும் எதிர்நோக்குகின்ற நெருக்கடிகளும் சவால்களும் அதிகம் என்றே சமூக ஆய்வாளர்கள் கூறுகிறார்கள்;.

1980களின் பிற்பட்ட காலத்தில் உருவான யுத்த சூழ்நிலைகளினால் நேரடியாகப் பாதிக்கப்பட்ட வடக்கு, கிழக்கு தமிழ் சமூகமும் நேரடியாகவும் மறைமுகமாகவும் பாதிப்புக்குள்ளான வடக்கு மற்றும் கிழக்கு வாழ் முஸ்லிம் சமூகமும் எதிர்கொண்ட விளைவுகளின் நிதர்சனங்களை இந்நாட்டில் பெரும்பான்மையாக வாழ்கின்ற சிங்கள மக்கள் முழுமையாக அறிந்திருக்க சந்தர்ப்பம் இருக்கவில்லை. அதுமாத்திரமின்றி, 2012 முதல் இன்று வரை முஸ்லிம்கள் தொடர்பாக பௌத்த – சிங்கள மக்கள் மத்தியில் கடும்போக்குவாதிகளினால் பலமாக முன்வைக்கப்பட்டு வரும் போலி பரப்புரைகளுக்கு இடைத்தடங்கலை ஏற்படுத்தி அவை போலிப்பரைப்புரைகள் என்ற பதில்களை முன்வைக்க முஸ்லிம் சமூகம் இன்னும் தமக்கான பலமுள்ள பல்மொழி ஊடகத் கட்டமைப்பைக் கட்டியெழுப்ப முயற்சிக்கவில்லை. இதனால் பலமான போலிப் பரப்புரைகளுக்கான பதிலுரைகள் பலவீனமாகவே காணப்படுகின்றன.

பெரும்பான்மை சிங்கள சமூகத்தின் பெரும்பாலான மக்கள், நாட்டு நடப்புக்களையும் ஏனைய கருத்துக்களையும் விமர்சனங்களையும் இதர விடயங்களையும் அறிந்துகொள்வது சிங்கள மொழி ஊடகங்கள் வாயிலாக என்பது அறிந்த விடயமாகும். இந்நிலையில், ஒருசில ஊடகங்கள் எந்தளவு தூரத்திற்கு ஊடக தர்மத்தைப் பாதுகாத்து செய்தித் தொகுப்புக்களையும், நேர்காணல் நிகழ்ச்சிகளையும் நடாத்தி வருகின்றன என்பது அமைதியையும், சகவாழ்வையும், நேசித்து பயங்கரவாதத்திற்கும், தீவிரவாதத்திற்கும் எதிராகவும், நீதி நியாயத்திற்காகவும் குரல் கொடுத்து வருகின்றவர்கள் அறிந்ததொன்றாகும்.

பத்திரிகை, வானொலி, தொலக்காட்சிகளை பின்தள்ளி சமூகவலைத்தளங்கள் போலிப் பரப்புரைகளை மக்கள் மத்தியில் முன்கொண்டு செல்வதில் முதன்மை வகிக்கிறது. என்பதை ஏப்ரல் 21 தாக்குதல்களின் பின்னர் முக்கியமாக அவதானிக்கக் கூடியதாகவுள்ளது. சட்டத்தைக் கையிலெடுப்பதற்கு இந்தப் பரப்புரைகளுக்கு முகநூல் முதன்மைக் கருவியாககச் செயற்படுகிறது, இந்நிலைமைக்குக் காரணம், முஸ்லிம் மக்கள் பக்கம் காணப்படும் நியாயங்களையும், கருத்துக்களையும், போலிப் பரப்புரைகளுக்கும் எதிரான சாணக்கியமான பதிலுரைகளை சிங்கள மொழியில் பலமாக முன்வைக்க முடியாத ஊடக வரட்சி முஸ்லிம் சமூகத்தில் தொடர்ந்து காணப்படுவதாகும் என்பதைச் சுட்டிக்காட்ட வேண்டியுள்ளது.

பொய்க்குற்றச்சாட்டுக்களும் சாணக்கியமான பதில்களும்

இலங்கையில் ஊடகங்களின் எண்ணிக்கைகள் அதிகரித்துக்கொண்டு சென்றாலும், சென்றடைய வேண்டிய செய்திகளும் தகவல்களும் காலத்தின் தேவைக்கேற்பவும், சமூகங்களின் ஒற்றுமைக்கும், நல்லிணக்கத்துக்கும், முன்னேற்றத்திற்கும், அபிவிருத்திக்கும் ஏற்பவும், அவரவருக்குரித்தான விதத்தில் அவரவர் நிலைமைகளை வெளிப்படுத்தும் விதத்தில் சென்றடைகின்றனவா? இடம்பெறுகின்ற நிகழ்வுகள் அதனால் பாதிக்கப்படுகின்ற சமூகங்களின் நிலைமைகள் திரிபுபடுத்தப்படாமல் நிதர்சனமாக வெளிப்படுத்தப்படுகின்றனவா? என்ற கேள்விகளுக்கு மத்தியில் முஸ்லிம்கள் தொடர்பில் இத்தகைய ஊடகங்களினால் பிரசுரிக்கப்படும் செய்திகளும், கட்டுரைகளும், விமர்சனங்களும் மரத்தால் விழுந்தவனை மாடு மிதித்த நிலைமைக்குத் தள்ளியிருப்பதை உணர முடிகிறது.

அத்துடன், ஒரு சமூகத்தை அல்லது சமூகங்களின் ஒற்றுமையைப் பாதிக்காதவிதத்திலும் சம்பவங்களைத் திரிபுபடுத்தாத விதத்திலும் இனமுறுகலை தோற்றுவிக்காத வகையிலும் ஊடக தர்மத்தோடு ஊடகச் செய்திகள் வெளிவருவதற்கு முக்கியத்துவம் வழங்கப்படுகின்றதா என்றால் அதற்கான பொதுவான பதில் இல்லை என்பதேயாகும்.

யுத்தமுடிவின் பின்னரான இந்நாட்டின் அமைதிச் சூழ்நிலையில் அமைதியைக் குலைப்பதற்காக பெரும்பான்மை சமூகத்தின் மத்தியிலிருந்து அச்சமூகத்தைப் பாதுகாப்பதாகக் கூறிக்கொண்டு, அச்சமூகத்தை நல்வழிப்படுத்துகின்ற பணியைப் புரியவேண்டியவர்கள் மத வன்முறையாளர்களாக மாறி இந்நாட்டில் வாழ்கின்ற சிறுபான்மை சமூகமான முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக முஸ்லிம்களின் வாழ்விடம், சமய, சமூக பண்பாட்டு, கலை, கலாசார, உணவு, உடை, திருநாட்கள் என சகல நடவடிக்கைகளிலும் மூக்கை நுழைத்து, அவற்றிற்கு எதிராக செயற்பட்டுக்கொண்டிருப்பதை தமிழ் பேசும் சமூகத்தின் மத்தியிலிருந்து வெளிவரும் அச்சு ஊடகங்கள் அவ்வப்போது வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருக்கின்றன.

ஆனால், எச்சமூகத்தில் உள்ளவர்களிடையே முஸ்லிம்கள் தொடர்பான யதார்த்தமான் செய்திகள் சென்றடைய வேண்டும் என்ற இலக்கு உள்ளதோ அந்த இலக்கை அடைவதற்கான முயற்சிகள் இதுவரை முஸ்லிம் சமூகத்தால் முழுமையாக முன்னெடுக்கப்படவில்லை. இந்நிலையில், பெரும்பான்மை சமூகத்திலுள்ள பெரும்பாலான மக்களால் அங்கீகரிக்கப்படாத கடும்போக்கு எண்ணங்களைக் கொண்ட அமைப்புக்களினதும், அவ்வமைப்புக்களின் பிரதிநிதிகளினதும் நடவடிக்கைகள் குறித்து முஸ்லிம் சமூகத்திலுள்ளவர்களினால் முன்வைக்கப்படுகின்ற கருத்துக்களும், நியாயங்களும் வேண்டி நிற்கும் தீர்வுகளும் சிங்கள மொழிமூல ஊடகத்தினூடாக சிங்கள மக்களிடையே சென்றடைவதற்கான வழிகள் குறிப்பிட்டுச் சொல்லத்தக்க வகையில் இன்னும் ஏற்படுத்தப்படவில்லை.

ஆனால், முஸ்லிம்கள் தொடர்பாக முன்வைக்கப்பட்டு வருகின்றன போலிப் பரப்புரைகளுக்கு பலமான முறையில் சாணக்கியமாக பதிலுரைக்க வேண்டிய பொறுப்பு சிங்கள மொழியில் பரிச்சயமுள்ளவர்களின் தார்மீகப் பொறுப்பாகவுள்ளது. அந்தப் பொறுப்பை தற்போது ஸ்ரீலங்கா முஸ்லிம் காங்கிரஸ் தலைவர் ரவூப் ஹக்கீம் உட்பட முஸ்லிம் சமூகத்திலுள்ள ஒருசில விரல்விட்டு எண்ணக் கூடியவர்கள் சாணக்கியமாக முன்னெடுத்து வருகிறார்கள். ஆனால், நாவடக்கமற்ற சிலர் தங்களது பக்குவப்படாத வார்த்தை ஜாலங்களினால் நாளுக்கு நாள் முஸ்லிம்கள் தொடர்பான குற்றச்சாட்டுக்களை அதிகரிக்கச் செய்கின்றன. மூளைக்கும் முண்ணானுக்கும் தொடர்பில்லாமல் ஊடகங்களுக்கு முன்னால் நின்றும், பொதுத் தளங்களிலும் முன்வைக்கப்படுகின்ற கருத்துக்கள், அறிக்கைகள் ஒட்டுமொத்த முஸ்லிம்களையும் மென்மேலும் நெருக்கடிக்குள் தள்ளிக் கொண்டிருப்பதை காணமுடிகிறது. அத்துடன், போலிப்பரப்புரைகளுக்கு சாணக்கியமாகப் பதிலளித்து வருகின்றவர்களையும் பலமாகப் பதிலளிக்க செய்ய முடியாது கேள்விக் கணைகளுக்குள்ளாக்கிக் கொண்டிருக்கின்றன.

“ஒரு வார்த்தை தனது வாய்க்குள் இருக்கும் வரைக்கும்தான் நமக்குச் சொந்தம் அது வெளியில் வந்தால் எல்லோருக்கும் சொந்தம்” என்ற தத்துவத்தை மறந்து கூறப்படுகின்ற கருத்துக்களும் பதில்களும் மென்மேலும் குற்றச்சாட்டுக்களை அடுக்கிக் கொண்டு செல்வதற்கு பாதை வெட்டியிருக்கிறது என்பதை “தெரிவுக்குழுவிலிருந்து ஹக்கீம் விலக வேணடும்” என்ற அழுத்தத்தை பொதுஜன பெரமுன வலியுறுத்தியிருப்பது நல்ல உதாரணமாகும்.

கடும்போக்கு சிந்தனைகளைக் கொண்ட இனவாதிகளினால் முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக மேற்கொள்ளப்படுகின்ற எதிர்ப்பு குற்றச்சாட்டுக்கள் மற்றும் போலிப்பிரசார நடவடிக்கைகளுக்கு எதிராக முஸ்லிம் சமூகத்திலிருந்து உரிய பதில்கள் சாணக்கியமாக அவர்களது மொழியில் அளிக்கப்படுவது அவசியமாகும். ஏப்ரல் 21இன் பின்னர் வரலாறு காணாத நெருக்கடிகளையும் குற்றச்சாட்டுக்களையும் முஸ்லிம்கள் சுமந்துகொண்டிருக்கிறார்கள் என்பது உலகறிந்த விடயம்.

இச்சூழலில், பதவிகளுக்கு முன்னுரிமை வழங்காது முஸ்லிம்களின் வாழ்வையும், வாழ்வுரிமையையும் பாதுகாப்பற்கு முன்னுரிமை வழங்கி அதற்காக எத்தகைய நடவடிக்கைகளை எடுக்க வேண்டுமோ அத்தகைய நடவடிக்கைகளை எடுக்க ஒன்றுபட்டு உழைப்பது எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு தார்மீகப் பொறுப்பாகவுள்ளதோ அந்தளவு தார்மீகப் பொறுப்பு, முஸ்லிம்கள் தொடர்பில் முன்வைக்கப்பட்டு வருகின்ற குற்றச்சாட்டுக்கள், போலிப் பிரசார நடவடிக்கைகள் என்பவற்றுக்கு புத்திசாதுர்யமாகவும், சாணக்கியமாகவும் பதிலளிக்க வேண்டியதும் தார்மீகப் பொறுப்பாகவும், இந்தப்பொறுப்பு நிறைவேற்றப்படுகின்றபோதுதான் ஒட்டுமொத்த முஸ்லிம்களும் இந்நாட்டின் எதிரிகள் என பெரும்பான்மை மக்களை நம்ப வைக்கும் முயற்சிகள் தோற்றகடிக்கப்படும். அதுமாத்திரமின்றி, நடுநிலைச் சிந்தனையாளர்கள் மத்தியிலாவது முஸ்லிம்கள் தொடர்பிலான நேர்மறை சிந்தனையை உருவாக்க முடியும் என்பது நிதர்சனமாகும்.
-Vidivelli