தமிழ் – சிங்களப் புத்தாண்டு முடிவுற்று ஒரு வாரகால விடுமுறையில் பெரு நாளைக் கொண்டாடிய மக்கள் ஒரு புறம், ஏனையவர்களான முஸ்லிம் ,கிறிஸ்தவ மக்களும் விடுமுறை காலம் முடிந்து மீண்டும் அன்றாட வேலைகளுக்கு ஆயத்தமாகும் வார இறுதி நாட்கள். அதிலும் கிறிஸ்தவ மக்களுக்கு அன்று ஈஸ்டர் பண்டிகை தினம். வழிபாடுகளும் கொண்டாட்டங்களும் என தேவாலயங்கள் பக்தர்களால் நிரம்பி வழிந்தன.
மூன்று தசாப்தங்கள் உள்நாட்டு யுத்தத்தில் இருந்து மீண்டு பத்து வருடங்களாகின்றன. பாதுகாப்பான சூழ்நிலைக்கு பழக்கப்பட்ட நாட்டு மக்கள் மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்து கொண்டிருந்த தருணம். உல்லாசப் பயணிகளும் பாதுகாப்பும் நம்பிக்கையும் நிறைந்த அழகிய இலங்கைத் தீவின் அத்தனை இடங்களிலும் அச்சமின்றி நடமாடிக் கொண்டிருந்த ஒரு அருமையான சூழல். நம் நாட்டு வருமானத்தில் கணிசமான ஒரு பங்கை வெளிநாட்டு உல்லாசப் பயணிகளின் வருகை தான் நிர்ணயித்துக் கொண்டிருந்தது. அத்தனை மகிழ்ச்சிகளையும் ஒரே நாளில் ஸ்தம்பிக்கச் செய்தது பயங்கரவாதம்.
எந்த ஒரு தீவிரவாதத் தாக்குதலாக இருந்தாலும் ஏதாவது ஒரு கோரிக்கை முன்வைக்கப்பட்டிருக்கும் . ஆனால் இந்தத் தாக்குதலின் நோக்கம் என்ன என்பது எவருக்கும் புரியாத புதிராக உள்ளது. வெறுமனே அப்பாவிகளின் உயிர்களைக் கொன்றதும் இலங்கையில் மற்ற மதங்களுடன் சுமுகமாக வாழ்ந்து வந்த முஸ்லிம் சமூகத்திற்கு அழியாத அவப்பெயரை ஏற்படுத்தியது மட்டுமே இந்தத் தாக்குதலின் பிரதிபலிப்பாக எம்மால் உணர முடிகிறது.
பல வருட உள்நாட்டு யுத்தத்தில் இருந்து மீண்டு வந்த மக்கள் மீண்டும் பீதியுடன் வாழ வேண்டிய துர்ப்பாக்கிய நிலை. இஸ்லாம் போதித்த மனித நேயத்தை மறந்து, இறை வேதமான திருமறையைத் தவறாகப் புரிந்து கொண்டவர்களின் தப்பான நடவடிக்கைகளால் ஒரு வார காலமாக முழு நாடும் மயான அமைதியில் அழுது கொண்டிருக்கிறது. இதயங்கள் உடைந்தும் உறைந்தும் போன ஒரு நிலையில் அடுத்த விநாடிகளை கேள்விக்குறிகளாக்கி வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம்.
“உங்களில் யார் மனிதர்களுக்கு இரக்கம் காட்டவில்லையோ அல்லாஹுத்தஆலா அவர் மீது இரக்கம் காட்டமாட்டான்” (நபி மொழி – ஸஹீஹுல் புஹாரி )
தீவிரவாதம், பயங்கரவாதம், இனக்கலவரம், வன்முறைகள், உள் நாட்டு வெளி நாட்டு யுத்தங்கள் என மனித குல அமைதியை சீர்குலைத்து நாசமாக்கும் செயல்கள் அதிகரித்துவிட்டன. ஒரு மனிதனுக்கு அவனது மதத்தை தேர்ந்தெடுப்பதும் அதனைப் பின்பற்றுவதும் அவனது அடிப்படை சுதந்திரம். அது அவனது மனித உரிமையும் கூட. ஆனால் எந்த ஒரு மனிதனுக்கும் இன்னொரு மதத்தை நிந்திக்கவோ, இழிவுபடுத்தவோ, இகழ்ந்து பேசவோ உரிமையில்லை. அதே போல் அப்பாவி மக்களின் உயிர்களைப் பறிக்கவும் எவருக்கும் எந்த அதிகாரமும் இல்லை. எந்த மதமானாலும் அதற்குரிய மதிப்பையும், மரியாதையையும் அளிக்க வேண்டியதே முஸ்லிம்களுக்கான பண்பு. இதை இஸ்லாம் புனித திருமறையிலும், நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களின் வாழ்க்கை முறையிலும் மிகத் தெளிவாகச் சுட்டிக் காட்டி இருக்கின்றன.
“இதன் காரணமாகவே, எவரொருவர் மற்றோர் ஆத்மாவின் கொலைக்குப் பிரதியாகவோ, அல்லது பூமியில் (உண்டாகும்) குழப்பத்தினை தடை செய்வதற்காகவோ தவிர, (அநியாயமாக மற்றொருவரை) கொலை செய்கிறாரோ அவர், மனிதர்கள் யாவரையும் கொலை செய்தவர் போலாவார் என்றும், எவர் அதனை (ஓர் ஆத்மாவை) வாழ வைக்கிறாரோ அவர், மனிதர்கள் யாவரையும் வாழ வைத்தவர் போலாவார் என்றும் , இஸ்ராயீலின் மக்களின் மீது நாம் விதியாக்கி விட்டோம். மேலும், நம்முடைய தூதர்கள் பலர் அவர்களிடம் , நிச்சயமாகத் தெளிவான அத்தாட்சிகளையும் கொண்டுவந்திருந்தார்கள். அப்பால் நிச்சயமாக அவர்களில் பெரும்பாலோர், இதற்குப் பின்னரும் வரம்பு கடந்தவர்களாகவே இருந்தனர். ” (சூரா மாயிதா வசனம் 32)
அறிவிலிகளாக வாழ்ந்த மக்களுக்கு நேர்வழி காட்டி அன்பைப் போதித்த மார்க்கம் இஸ்லாம். சாந்தியையும் சமாதானத்தையும் வலியுறுத்தி அமைதியாக வாழ வழிகாட்டித் தந்த அழகிய மார்க்கம் இஸ்லாம். ஓரிறைக் கொள்கையை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தாலும் பிற மதங்களையும் மனிதர்களையும் மதிக்கும் படி கற்றுத் தந்திருக்கிறது. பிற மனிதர்களது உரிமைகளைப் பேணி நடப்பதைப் பற்றி திருமறை வசனங்கள் ஊடாகவும் ஹதீஸ்கள் மூலமாகவும் அறிவுறுத்தி இருக்கிறது. இவ்வாறு எல்லாவற்றையும் அழகான முறையில் விரிவான விளக்கங்களுடன் போதித்திருந்தும் கூட இஸ்லாத்திற்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் அவப் பெயரை ஏற்படுத்தும் செயல்களை தீவிரவாதப் போக்குடைய சிலரோ அல்லது சில அமைப்புக்களோ செய்து விடுகின்றன.
இதனால் ஏற்படும் பின் விளைவுகளை அவர்கள் சிந்தித்தார்களா? அப்பாவி மக்களைக் கொன்று குவித்துவிட்டு அவர்களும் தற்கொலை செய்து கொண்டால், தீவிரவாதத்திற்கு எந்த வகையிலும் சம்பந்தமில்லாத எஞ்சியிருக்கும் அப்பாவி முஸ்லிம்கள் முகம் கொடுக்கப் போகும் பிரச்சினைகளை அவர்கள் அறிந்து தான் பயங்கரவாதத்தைக் கையில் எடுத்தார்களா? இஸ்லாம் அனுமதிக்காத அவர்களது பயங்கரவாதச் செயலை இறைவனோ அவனது தூதரோ (ஸல்) ஒரு போதும் ஏற்றுக் கொள்ளப் போவதில்லை என்பதைக் கூட உணராது அடுத்தவர் உயிரைப் பறிக்கவும், தமது உயிரை மாய்த்துக் கொள்ளவும் அவர்களுக்கு அதிகாரம் கொடுத்தது யார்? ஒரு சிறு பிரிவினரின் தீவிரவாதப் போக்கினால் மற்ற எல்லா முஸ்லிம்களும் பாதிக்கப்படுவது எந்த வகையில் நியாயம்? இவ்வாறு எமக்குள் எழும் அத்தனை கேள்விகளுக்கும் இனிவரும் காலம் தான் பதில் கூறுமா?
இது எந்தளவு பாரதூரமான பாவச் செயல் என்பதையும் இதனால் இலங்கை வாழ் முஸ்லிம்களுக்கு எந்தளவு அபகீர்த்தியையும் தீராத களங்கத்தையும் ஏற்படுத்தும் என்பதையும் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் சிந்தித்துப் பார்த்தார்களா? தீவிரவாதப் போக்குடைய அவர்களின் இவ்வாறான ஈனச் செயல்களால் எதனை சாதிக்க நினைக்கின்றனர்? “தீவிரவாதம் ” என்ற வார்த்தைக்கு இஸ்லாத்தில் இடமில்லை. தீவிரவாதத்தை இஸ்லாம் கடுமையாக எதிர்ப்பதுடன், நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களின் வாழ்விலோ அல்லது புனித திருக் குர்ஆனிலோ எந்த ஒரு இடத்திலும் தீவிரவாதத்திற்கு ஆதரவாக எந்த ஒரு ஆதாரமும் இருந்ததில்லை.
2019 ஏப்ரல் 21. அமைதியாக சமாதானமாக வாழும் ஒரு சமூகம் என சகோதர இனத்தவர்கள் முஸ்லிம்களின் மீது இதுவரை வைத்திருந்த நம்பிக்கையில் இடி விழுந்த நாள் அது. நாட்டுப்பற்று மிக்கவர்களாக நெஞ்சை நிமிர்த்திப் பெருமையாக வாழ்ந்து வந்த முஸ்லிம்களுக்கு தலை குனிவை ஏற்படுத்திய வேதனைக்குரிய நாளும் அது தான்.
நாடளாவிய ரீதியில் மொத்தம் எட்டு இடங்களில் குண்டு வெடிப்புக்கள் நடந்தன. 359 அப்பாவி மக்களின் உயிர்களைக் காவு கொண்டதுடன் ஏறத்தாழ 500 பேர்கள் பலத்த காயங்களுடன் வைத்தியசாலைகளில் சிகிச்சை பெற்று வருகின்றனர்.
சடலங்களின் இறுதிக் கிரியைகள் செவ்வாய்க்கிழமையிலிருந்து தொடர்ந்து நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கின்றன. உறவுகளை இழந்து தவிக்கும் குடும்பத்தவர்களும், பெற்றோரைப் பறி கொடுத்த பிள்ளைகளும், பிள்ளைகளைப் பறிகொடுத்த பெற்றோர்களும், சகோதர உறவுகளின் கதறல்களும் உள்ளங்களை உருக வைக்கின்றன. உயிரைத் தொட்டுச் செல்லும் அழு குரல்களைக் கேட்க முடியாமல் ஊடக செய்திகளையும் காணொலிகளையும் பார்த்து நெஞ்சு வெடித்துச் சிதறிவிடுவதைப் போன்ற உணர்வு மட்டுமே ஏற்படுகின்றது.
தினமும் இறப்புக்களின் எண்ணிக்கை கூடிக் கொண்டு வரும் சோகத்தை ஜீரணிக்க முடியாமல், அமைதியையும் சமாதானத்தையும் விரும்பும் மக்கள் ஒருபுறம். முழு முஸ்லிம் சமூகத்தின் மீதும் வெறுப்புணர்வுடன், மன்னிக்கவே முடியாத மன நிலையில் இருக்கும் மக்கள் இன்னொரு புறம். முஸ்லிம்கள் மீது இலங்கை வாழ் முஸ்லிமல்லாதவர்கள் வைத்திருந்த அத்தனை நம்பிக்கைகளையும் தவிடு பொடியாக்கிவிட்டது இச் சம்பவம். பல தசாப்தங்களாகப் பாதுகாத்து வந்த நன்மதிப்பும் குண்டுகளோடு சேர்ந்து வெடித்துச் சிதறிவிட்டது. இதிலிருந்து நம் சமூகம் மீள்வது எத்தகைய கடினமானதென போகப் போகத் தான் தெரியப் போகிறது.
காலங்கள் மாறி இன்று இஸ்லாத்தினுள் புதுப்புது இயக்கங்கள் மலிந்து விட்டன. ஒற்றுமையாக இருந்த குடும்பங்கள் இயக்கங்களால் துண்டாடப்பட்டன. ஒரே வீட்டுக்குள் இரண்டு மூன்று இயக்கங்கள். நற்காரியங்களிலும் வணக்க வழிபாடுகளிலும் கூட சந்தேகங்களை உருவாக்கி பிரிவினைகளைத் தோற்றுவித்தனர். 1400 வருடங்களுக்கு முன் அழகான முறையில் பூரணப்படுத்தப்பட்ட புனித இஸ்லாத்தில் புதிதாகக் குறைகளைத் தேடி கண்டு பிடித்துப் பிளவுகளை ஏற்படுத்திவிட்டனர். பக்குவமாகக் கற்றறிந்து பேணுதலாக வாழ்ந்த அந்தக் கால சன்மார்க்க அறிஞர்களைப் போலன்றி புதுப்புது மார்க்க அறிஞர்களும் இன்று மலிந்து விட்டனர் .
இலங்கை முஸ்லிம்கள் எப்போதும் அமைதியை விரும்புபவர்கள். நாட்டுப் பற்றுடன் வாழ்பவர்கள். ஒருசில தீவிரவாத இயக்கங்களின் இஸ்லாத்திற்குப் புறம்பான போக்கு அத்தனை முஸ்லிம்களும் பாதிக்கும் நிலையை உருவாக்கிவிட்டதின்று. குர்ஆன், ஹதீஸ்களைக் கூறிக் கூறியே அவற்றுக்கு மாற்றமாக நடக்கின்றனர். இவ்வாறான புதிய இயக்கங்கள் இதுவரை சாதித்தது தான் என்ன?
இது முஸ்லிம்கள் சிறுபான்மையாக வாழும் நாடு. இவ்வாறான நாடுகளில் வாழும் முறைகளை இஸ்லாம் அழகாகக் காட்டித் தந்திருக்கிறது. நூறு வீத முஸ்லிம்கள் வாழும் நாட்டில் வாழ்வதைப் போல சிறுபான்மையாக வாழும் நாடுகளில் வாழ முடியாது. அந்தந்த நாட்டுச் சட்டங்களை மதித்து வாழ்வதும் நபிகள் நாயகம் காட்டித் தந்த இஸ்லாம் தான். இந்த அடிப்படை விடயங்களைக் கூட அறியாமல் சிலர் செய்யும் காரியங்களால் தான் பிரச்சினைகள் உருவாகின்றன. பிற மதத்தவர் எவ்வாறு வாழ்கின்றனர் என்பதை விட பல்லின மக்கள் வாழும் ஒரு நாட்டில் ஒரு இஸ்லாமியனாக நாம் எவ்வாறு வாழ்கிறோம் என்பதில் தான் இறைவனின் திருப் பொருத்தம் இருக்கிறது .
இன்று இலங்கை வாழ் முஸ்லிம்களுக்கு ஏற்பட்டிருக்கும் களங்கமும், தீவிரவாத முத்திரையும் அகற்றப்படுமா? இந் நாட்டில் சுதந்திரமாக சகோதர இனங்களுடன் ஒற்றுமையாக முன்பு போல இனியும் நாம் வாழ முடியுமா? அப்படியானால் நாம்தான் மாற வேண்டும். இஸ்லாம் காட்டித் தந்த சக இனங்களோடு வாழும் முறையை முதலில் முஸ்லிம்கள் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். விலக்கப்பட்ட கடுமையான பாவங்களான வட்டி, விபசாரம், போதைவஸ்துப் பாவனை என்பன முஸ்லிம்களின் அன்றாட வாழ்க்கையில் கலந்திருப்பதில் இருந்து விடுபட வேண்டும். சக மனிதர்களின் நம்பிக்கைக்கு மாறு செய்யாதவர்கள் என்று, நாம் இழந்த நன்மதிப்பை மீண்டும் பெற வேண்டும். வியாபாரத்திலும் பொது வாழ்க்கையிலும் ஹலாலான முறையிலும் சக மனிதருக்கு தீங்கிழைக்காத மனிதர்களாகவும் வாழ வேண்டும். மதம் என்ற பெயரில் தீவிரப் போக்கை விட்டு சாந்தியான முறையில் வாழ்ந்து காட்ட வேண்டும். இயக்க ரீதியான பிரிவினைகளை விட்டு விலகி நாம் அனைவரும் ஒற்றுமையான சமூகம் என்பதை பிறருக்கு உணர்த்த வேண்டும்.
கல்ஹின்னை
பஹ்மி ஹலீம்தீன்
vidivelli