- வை. எல். எஸ். ஹமீட்
மாகாணசபைகளுக்கு பொலிஸ் அதிகாரம்
முதலாம், இரண்டாம் பாகங்களில் புதிய நகல்யாப்பில் முழுமையான சமஷ்டி பிரேரிக்கப்பட்டிருக்கிறது,. அதாவது, மாகாணசபைகளுக்கு வழங்கப்பட்ட அதிகாரங்களில் மத்திய அரசு சுயமாகத் தலையிட முடியாதென்றும் மாகாணங்களுக்கு வழங்கப்பட்ட அதிகாரங்களில் ஏதாவது திருத்தம் செய்யவேண்டுமானால் 2/3 ஆல் சர்வஜன வாக்கெடுப்பும் வேண்டும்.
அவை தொடர்பாக மத்திய அரசு ஏதாவது சட்டமாக்க விரும்பினால் அனைத்து மாகாணசபைகளும் சம்மதிக்க வேண்டும். ஒரு மாகாணசபை சம்மதிக்காவிட்டாலும் 2/3 ஆல் சர்வஜனவாக்கெடுப்பும் வேண்டும். அவ்வாறு சர்வஜன வாக்கெடுப்பும் நடாத்தி சட்டமாக்கினாலும் அதன்பின் அதேவிடயம் தொடர்பாக மாகாணசபை ஒரு சட்டம் கொண்டுவந்தால் அந்த மாகாணத்தில் மாகாணசபையின் சட்டம்தான் செல்லுபடியாகும். மத்திய அரசின் சட்டமல்ல; என்பதைப் பார்த்தோம்.
அதாவது, புதிய நகல்யாப்பில் மாகாண சபைகளுக்கு வழங்கப் பிரேரிக்கப்பட்டுள்ள அதிகாரங்களின் முன்னால் சர்வஜன வாக்கெடுப்பே பெறுமதியற்றதாகின்றது. மக்கள் ஆணைக்கே மதிப்பில்லை என்கின்ற அளவு சமஷ்டி அதிகாரம் அதாவது, 100% மேலான சமஷ்டி அதிகாரம் வழங்கப்படப் பிரேரிக்கப்பட்டிருக்கின்றது. மறுவார்த்தையில் கூறுவதாக இருந்தால் மத்திய அரசாங்கம் என்னவென்றும் கேட்கமுடியாத ஒன்பது அரசாங்கங்கள் உருவாகப்போகின்றன.
இந்தியாவில்கூட முழுமையான சமஷ்டி இல்லை. இதன்பொருள் தமிழ்மக்கள் ஒரு அரசாங்கத்தினால்கூட (மத்திய அரசாங்கம்) தாங்கள் ஆளப்படுவதற்கு தயாரில்லை; தங்களைத் தாங்களே ஆளவேண்டும் என்றுகேட்கின்றார்கள். அவர்களைத் திருப்திப்படுத்துவதற்காக அதிகாரம் கொடுப்பதன் விளைவாக முஸ்லிம்கள் எட்டு, மிகவும் பலம்வாய்ந்த மத்திய அரசின் கட்டுப்பாட்டிற்கப்பால் சுதந்திரமாக செயற்படக்கூடிய அரசாங்கங்களின்கீழ் ஆளப்படப் போகின்றார்கள். (கிழக்கு தொடர்பாக பின்னர் வருகின்றேன்)
ஒரேயொரு அரசாங்கத்தின்கீழ் (மத்திய அரசாங்கம்) அதுவும் நமது பலமான முட்டுக்களில் தங்கியிருக்கின்ற அரசாங்கத்தின்கீழேயே எங்களுக்கு ஆயிரம் பிரச்சினைகள்.
அளுத்கமயில் அடிக்கிறார்கள், திகனயில் அடிக்கிறார்கள், கிந்தோட்டையில் அடிக்கிறார்கள். உழ்ஹிய்யா கொடுப்பதில் குழப்பம் விளைவிக்கிறார்கள். ஹலால் உண்பதற்கே பிரச்சினை. முஸ்லிம்கள் அறியாத்தனமாக ஏதாவது தூபியில் நின்று படம் எடுத்து ஒரு வருடத்தின்பின் அது முகநூலில் பதிவேற்றப்பட்டாலும் சட்டம் பாய்கிறது. ஆனால் அவர்களும் ஏறுகிறார்கள். படம் எடுக்கிறார்கள். அவை முகநூல்களில் உலாவருகிறது. அதன்பிரதி சம்பந்தப்பட்ட அமைச்சருக்கும் அனுப்பிவைக்கப்படுகின்றன. ஆனால் சட்டம் அங்கு செயற்படுவதில்லை. முஸ்லிம்கள் ஏறியபோது ஆக்ரோஷமாக பேசிய அமைச்சர் இங்கு வாய்திறக்க மாட்டார். இவ்வாறு பிரச்சினை, பிரச்சினை என்று பிரச்சினைப்பட்டியல் நீள்கின்றது.
தீர்வுப்பட்டியல் பூச்சியத்திலேயே இருக்கிறது. நமக்கு 21 பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள். அவர்களுக்குள் சக்திவாய்ந்த அமைச்சர்கள், ராஜாங்க அமைச்சர்கள், பிரதியமைச்சர்கள்; இவற்றிற்குமேல் எங்களுக்குத் தேசியத்தலைவர்களே இருக்கிறார்கள். ஆனாலும் ஒரு அரசாங்கத்தின் கீழேயே இது நமது நிலை.
இந்த சூழ்நிலையில்தான் அவர்கள் ஒரு அரசாங்கத்தாலேயே ஆளப்படத்தயாரில்லாதபோது நம்மை மேலும் எட்டு அரசாங்கங்கள் ஆளவேண்டும் என்கிறார்கள். இந்தப் பின்னணியில்தான் மாகாணங்களுக்கான பொலிஸ் அதிகாரம் ஆராயப்படவேண்டும்.
பொலிஸ் சேவை இதன் பிரதான அம்சங்கள்
இரு பிரிவு
- ஸ்ரீலங்கா தேசிய பொலிஸ்
- ஸ்ரீலங்கா மாகாண பொலிஸ் (ஷரத்து- 254)
சட்டம், ஒழுங்கு சீர்குலைதல்
சட்டம் ஒழுங்கு சீர்குலைந்துள்ள ஒரு சூழ்நிலையில் மாகாண பொலிஸால் அதனை கையாளக் கூடியதென்று முதலமைச்சர் கருதும் பட்சத்தில் மத்திய பொலிசாரின் உதவியை நாடலாம். அவ்வாறான சந்தர்ப்பங்களில் பொலிஸ்மா அதிபர் மேலதிக பொலிசாரை அனுப்பிவைக்க வேண்டும். (ஷரத்து – 286)
இங்கு புரிந்துகொள்ள வேண்டியது: அவ்வாறு மேலதிகமாக அனுப்பப்படும் பொலிஸாரும் மாகாண நிர்வாகத்தின் கட்டுப்பாட்டிலேயே செயற்படுவர்.
முதலமைச்சர் எப்போது மேலதிக பொலிசாரைக் கோருவார்? மாகாணப் பொலிசாரினால் நிலைமையைக் கையாள முடியாதென அவர் கருதும்போது. நிலைமையைக் கையாளமுடிய சூழ்நிலை எவ்வாறு எழும்? அங்கு பாரிய சொத்திழப்புக்கள் ஏற்படவேண்டும்; சிலவேளை உயிரிழப்புக்கள்; இவ்வாறான சூழ்நிலையின் பின்னர்தான் “கையாள முடியாத சூழ்நிலை” என்ற முடிவுக்கு வரலாம்.
அதாவது, மேலதிக பொலிசார் வருவதற்கு “பாரிய இழப்புக்களை” முஸ்லிம்கள்/ சிறுபான்மைகள் சந்திக்க வேண்டும். வருகின்ற பொலிஸாரும் மாகாண அரசின்கீழ்தான் செயற்படுவார்கள்.
பொலிசார் உறுதிப்படுத்துவார்களா?
இலங்கையில் எந்தவொரு இனக்கலவரமும் பொலிசாரால் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட வரலாறில்லை. மாறாக, பொலிசாரால் இனக்கலவரம் முற்றியதுதான் வரலாறாகும். அது 1979இலிருந்து 1983இல் உச்சம்தொட்ட தமிழருக்கெதிரான இனக்கலவரமாக இருந்தாலும் சரிதான். 1982 காலி- முஸ்லிம்களுக்கெதிரான கலவரமும்தான், அளுத்கம, திகனபோன்ற இனக்கலவரங்களும்தான்.
இக்கலவரவரங்கள் ஈற்றில் முப்படைகளின் துணையுடன்தான் தாமதித்தாயினும் கட்டுப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. அதேபோன்றுதான் இப்பிரதேசங்களில் அவ்வப்போது சிறிய சிறிய சம்பவங்கள் ஏற்பட்டு பதற்றநிலை தோன்றும்போதெல்லாம் முன்னெச்சரிக்கையாக முப்படையினரில் ஏதோவொரு பிரிவினரை கடமையில் ஈடுபடுத்தித்தான் நிலைமை பாதுகாக்கப்படுகின்றது.
இந்நிலையில் தேசிய பொலிசாரைக்கூட முதலமைச்சர் கோரினால்தான் அனுப்பமுடியும் என்ற நிலையில் முப்படையினரை அனுப்பமுடியுமா?
இந்திய அனுபவம்
இந்தியாவில் முழுமையான சமஷ்டி இல்லை என மேலே பார்த்தோம். இந்தியாவில் மேற்குவங்க மாநிலத்தின் முதலமைச்சர் மம்தா பானர்ஜி ஆளும் பி.ஜே.பிஇற்கு எதிரானவர். சில மாதங்களுக்குமுன் பி.ஜே.பியின் தலைவர் அமித்ஷா தலைமையில் பல மாநிலங்களில் இரத யாத்திரை சென்றார்கள். அவர்கள் மேற்குவங்கத்திலும் செல்லத் திட்டமிட்டார்கள். முதலமைச்சர் மம்தா அனுமதி மறுத்துவிட்டார். இறுதியில் இந்திய மத்திய ஆளுங்கட்சியின் தலைவருக்கே ரத யாத்திரை செல்ல முடியவில்லை. முதலமைச்சரின் அதிகாரம் இது. மட்டுமல்ல,
இந்தியாவின் மிகப்பெரிய மாநிலம் உத்தரபிரதேசம். அதன் முதலமைச்சர் யோகி ஆதித்யநாத் இரண்டொரு மாதங்களுக்குமுன் மேற்குவங்கத்திற்கு வரவிருந்தபொழுது அவரது ஹெலிகொப்டர் இறங்குவதற்கு மம்தா பானர்ஜி அனுமதி மறுத்துவிட்டார். இறுதியில் அவரால் வரமுடியவில்லை.
அதே மேற்குவங்க மாநிலத்தில் பாரிய ஊழல் நிகழ்ந்திருப்பதாக மத்திய புலனாய்வு நிறுவனமான CBI உச்ச நீதிமன்ற உத்தரவின் பேரில் விசாரணை நடாத்திக் கொண்டிருக்கின்றது. கடந்த இரண்டு வாரங்களுக்குமுன் கொல்கட்டா பொலிஸ் ஆணையாளரை கைதுசெய்வதற்காக சுமார் 40, CBI அதிகாரிகள் கொல்கட்டா வந்திருந்தார்கள். இந்த CBI நேரடியாக பிரதமர் நரேந்திர மோடியின்கீழ் இயங்குகின்ற மிகவும் அதிகாரமிக்க ஒரு நிறுவனமாகும்.
அந்த அதிகாரிகள் பொலிஸ் ஆணையாளரின் அலுவலகத்திற்குள் நுழைந்தபோது அனைவரும் கைது செய்யப்பட்டார்கள். பொலிஸ் அதிகாரம் மாநிலத்திற்கு வழங்கப்படுகின்றபோது நடப்பவைகளைப் பாருங்கள்.
தமிழ்நாடு
முன்னாள் முதலமைச்சர் ஜெயலலிதா முதல் தடவை முதலமைச்சராக வந்து அடுத்த தடவை கருணாநிதி முதலமைச்சராக வந்தார். அப்போது ஜெயலலிதா சொத்துக்குவிப்பு வழக்கில் கைதுசெய்யப்பட்டார். அடுத்த தடவை அவர் மீண்டும் முதலமைச்சரானார். கருணாநிதியைக் கைதுசெய்ய பொலிசார் அவரது வீடு சென்றனர்.
அது மத்தியில் தி.மு.க. துணையுடன் காங்கிரஸ் ஆட்சி செய்த காலம். பொலிசார் சென்றபோது காங்கிரஸ் கட்சியைச் சேர்ந்த மிகவும் செல்வாக்குமிக்க மத்திய அரசின் கபினட் அமைச்சரான சிதம்பரம் மற்றும் தி.மு.கவைச் சேர்ந்த மத்திய பிரதியமைச்சர் ஒருவரும் (முரசொலி மாறன் என நினைக்கிறேன்) அங்கு இருந்தார்.
அவர்கள் பொலிசாரிடம் கருணாநிதி கைது செய்யப்படுவதற்கெதிராக எதையோ பேசியிருக்கிறார்கள். உடனடியாக கருணாநிதியுடன் சேர்த்து மத்திய அரசின் அமைச்சர்கள் இருவரும் கைதுசெய்யப்பட்டனர்.
சிந்தித்துப் பாருங்கள். முழுமையான சமஷ்டியில்லாதபோதே மாநில பொலிஸ் அதிகாரம் இவ்வளவு தூரம் பாவிக்கப்பட முடியுமானால் முழுமையான சமஷ்டியும் பொலிஸ் அதிகாரமும் நமது மாகாணங்களுக்கு வழங்கப்படுகின்றபோது நமது நிலையை, குறிப்பாக கிழக்கிற்கு வெளியே வாழ்கின்ற முஸ்லிம்களின் நிலையை யோசித்துப் பாருங்கள். நமது அமைச்சர்களும் கலவர சமயங்களில் ஏதாவது பேசப்போனால் உள்ளே தூக்கிப்போடப்பட மாட்டார்கள் என்பதற்கு என்ன உத்தரவாதம்? அவ்வாறான ஒரு சூழ்நிலை இருந்தால் நம் அமைச்சர்கள் அந்தப் பக்கம் தலையும் காட்டமாட்டார்கள். சட்டிக்குள் போட்ட கறி மாதிரி மக்கள் அனுபவிக்க வேண்டியதுதான்.
இப்பொழுதே எங்கு, எப்பொழுது எந்தக்கடை தீப்பிடிக்கும் என்று தெரியாது! எந்த நிமிடம் எங்கு கலவரம் வெடிக்கும் என்று தெரியாது!! ஒரு ஜனாதிபதி இனவாதியானல் ஐந்து வருடங்கள் காத்திருந்து அவரை மாற்ற முயல்கிறோம். கிழக்கை விடுத்தாலும் எட்டு முதலமைச்சர்கள் இனவாதிகளானால் நம் நிலை என்ன?
முதலமைச்சர்களை நீக்கும் சக்தியும் நமக்கில்லை. ஏனெனில் நாம் சிதறி வாழ்வதால் மாகாணங்களில் நமது அரசியல் பலம் மிகவும் குறைவு. மியன்மார் முஸ்லிம்களுக்காவது அருகே பங்களாதேஷ் இருந்தது. நமக்கு வங்காள விரிகுடா தான் இருக்கிறது. நமது நிலை என்ன?
மாற்றுத் தீர்வு
இதற்கு மாற்றுத்தீர்வாக வட அயர்லாந்தில் இருப்பதுபோன்ற Community Policing முறையைக் கொண்டுவரலாம். அதாவது, ஒவ்வொரு பிரதேசத்திலும் இன விகிதாசாரத்திற்கேற்ப பொலிசார் நியமிக்கப்படுதல். அவ்வாறாயின் வட மாகாணத்தில் 95% தமிழ் பொலிசார் மற்றும் DIG வரையான தமிழ் உயரதிகாரிகள் நியமிக்கப்படுவார்கள். அது போதாதா?
அவர்களுக்கு உத்தரவு விடுக்கின்ற அரசியல் அதிகாரமும் அவர்களுக்கு வேண்டும் என்பதற்காக இன்னுமொரு சமூகம் தன் எதிர்காலத்தையே தொலைக்க முடியுமா?
அவ்வாறு உத்தரவு விடுக்கின்ற அதிகாரம் வேண்டுமாயின் கனடாவின் டொரண்டோ மாநிலத்தில் இருப்பதுபோன்று Municipal Policing ஐ வட மாகாணத்திற்கு மட்டும் அல்லது வட கிழக்கிற்கு பொருத்தமான திருத்தங்களுடன் அறிமுகப்படுத்தலாம். அதாவது, ஒவ்வொரு உள்ளூராட்சி பிரிவுகளுக்கும் உள்ளூராட்சி சபைத் தலைவரின் தலைமையில் ஒரு குழு இருக்கும். அவர்கள் பொலிசாரின் கடமைகளை மேற்பார்வை செய்கின்ற, சில உத்தரவுகளை வழங்குகின்ற அதிகாரம் அவர்களுக்கு இருக்கின்றது.
இவ்வாறு எத்தனையோ மாற்றுத்தீர்வுகள் இருக்கின்றன. இவை எதைப்பற்றியும் சிந்திக்காமல் ஒரு சமூகம் தன்னைத்தானே ஆளுவதற்காக இன்னுமொரு சமூகம் பலிகொடுக்கப்பட பிரேரிக்கப்பட்டிருக்கின்றதே! இதனை ஏற்றுக்கொள்ள முடியுமா? சிந்தியுங்கள்
-Vidivelli