கலாநிதி அலவி ஷரீப்தீன்
அவுஸ்திரேலியா
மீண்டும் ஒரு விபத்து எம் கிராமத்துக் கரைகளை உலுப்பி விட்டிருக்கின்றது. இதில் உயிரிழந்த அப்பாவிகளின் உயிர்களுக்கு பதில் சொல்ல வேண்டியது யார்? மன்னம்பிட்டி விபத்து சொல்லும் செய்தி என்ன?
சில வருடங்களுக்கு முன்னர், ஒருநாள் என் நண்பர் ஒருவரின் வற்புறுத்தலில் கொழும்பில் இருந்து கிழக்கு நோக்கி பயணிக்கும் இரவு பஸ் ஒன்றில் பயணித்த போது, மணிக்கு 110 கிலோ மீட்டர் வேகத்தில் பஸ் பயணித்ததைக் கண்டு நடுங்கிப் போனேன்.
மணிக்கு 60 கிலோ மீட்டருக்கு அதிகமாக பயணிக்க முடியாத வீதிகளில் போட்டி போட்டு தான்தோன்றித்தனமாக “இந்த வேகத்தில் ஓடும் சாரதிகள் பஸ் வண்டியைப் புரட்டி அப்பாவிப் பயணிகளை அப்படியே கொட்டிக் கொல்லுவார்கள்” என்று சொன்னேன்.
பின்னர், இந்தப் பிசாசு வேக பஸ் வண்டிகளைக் காணும் போதெல்லாம், இதனைத் தடுத்து நிறுத்தும் சட்டத்தின் காவலர்கள் எங்கே என்று நான் கேட்பதுண்டு. அந்த விபத்துக்கள் ஏதும் நடந்து விடக்கூடாதெனப் பிரார்த்திப்பதுண்டு.
இலஞ்சம் சர்வ சாதாரணமாக பரிமாறப்படுவதால் இவர்களை சட்டத்தின் காவலர்கள் தடுத்து நிறுத்த மாட்டார்கள் என்று எவரோ சொன்னார்கள்.
இந்த விபத்தில் ஏற்கனவே தந்தையை இழந்த ஏறாவூரைச் சேர்ந்த இரு அனாதைக் குழந்தைகளின் தாயும் பரிதாபமாய் பலியான செய்தி நெஞ்சில் வேலாகக் குத்தி நிற்கின்றது. இந்த அப்பாவி விதவை கொல்லப்பட்டிருக்கின்றாள். இது தவிர பல குழந்தைகளின் தகப்பன்மார், பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் என அப்பாவிகள் இவ்விபத்தில் கொல்லப்பட்டிருக்கின்றார்கள்.
இந்தக் குறித்த விபத்து எவ்வாறு ஏற்பட்டது என்பதற்கும் விசாரணைகளுக்கும் அப்பால், எவ்வாறு எமது வீதிகளில் வீதி சட்ட விதிகளை மீறி அதி வேகமாக வாகனத்தைச் செலுத்த முடிகின்றது, பின் எவ்வாறு சட்டத்தில் இருந்து தப்பித்துக் கொள்ள முடிகின்றது?
வீதி ஒழுங்குகளைப் பேணாதவர்கள், அரசனாக, ஆண்டியாக அல்லது எவராக இருந்தாலும் சட்டத்தின் முன்னே அனைவரும் சமமே என்ற நிலைப்பாடு அத்தியவசியமானதாகும். இது இங்கு நடைமுறைப் படுத்தப்படுகின்றதா?
உத்தியோகபூர்வ வேகத்தை விட வெறுமனே மணிக்கு 5 கிலோ மீட்டர் அதிகமாக வாகனத்தைச் செலுத்தியமைக்காக அவுஸ்திரேலியாவின் போக்குவரத்து அமைச்சர் உட்பட பல அமைச்சர்கள், தண்டப்பணம் செலுத்திய கதைகள், பலர் தம் பதவியையே இராஜினாமாச் செய்த வரலாறுகளும் உண்டு. இவ்வாறான சம்பவங்கள் வேறு பல நாடுகளிலும் நடைபெறுகின்றன.
வீதி சட்ட ஒழுங்குகளை மீறுதல், மதுபானம் மற்றும் போதைவஸ்துக்களுடன் வண்டியோட்டுவோர், உரிய அனுமதி இல்லாமல் வாகனத்தில் பொதுமக்களை ஏற்றுதல், தான்தோன்றித் தனமான வேகம் போன்ற பாரிய குற்றங்கள் பேரம் பேசிப் பெறப்படும் இலஞ்சங்களால் நியாயப்படும் நிலையினையும் அவர்கள் தண்டனைகளில் இருந்து தப்பித்துக் கொள்வதனையும் காண்கின்றோம்.
இப்பாரிய கொடிய குற்றங்களைப் புரிவோர் யாராக இருந்தாலும் சட்டத்தின் தண்டனைகளில் இருந்து தப்பிக்கக் கூடாது.
அமைச்சர், உயர் பதவி அதிகாரிகள், அல்லது வேறு எவராக இருந்தாலும் சட்டம் அதன் பணியைச் செய்ய வேண்டுமே தவிர அவர்களது பதவிகள் அல்லது இலஞ்சம் அவர்களைக் குற்றத் தண்டனையில் இருந்து காப்பாற்றக் கூடாது.
அரசாங்கம் மற்றும் அதிகாரிகள் இது விடயத்தில் கடுமையாக இருக்க வேண்டும். இல்லாது போனால் இவ்வாறான விபத்துக்கள் தொடர்கதையாக தொடர்ந்து கொண்டேயிருக்கும். பல அப்பாவிகள் தான் தோன்றித்தனமான பிசாசு வேக சாரதிகளால் தொடர்ந்தும் கொல்லப்பட்டுக் கொண்டேயிருப்பர்.
நாட்டின் அபிவிருத்தியில் வீதிச் சட்ட அமுலாக்கம், சட்டத்தின் முன் எவரும் சமன், இலஞ்சம் மற்றும் ஊழல் இல்லாத காவல்துறைகள் என்பன அடிப்படையானவைகளாகும். அவையே இன்றைய காலத்தின் தேவைகள்.
இவ்வகையான பரிதாப விபத்துக்கள் எதிர்காலத்தில் தவிர்க்கப்பட வேண்டுமானால், இதனோடு சம்பந்தப்பட்ட சகலரதும் கூட்டிணைந்த ஒத்துழைப்புக்கள் அத்தியவசியமாகும். சாரதி, சக பயணிகள், வீதி பாதுகாப்பு காவல்துறை, பொது மக்கள், அரச சட்டம், அதனை அமுல்படுத்தும் அதிகாரிகள் அனைவரும் தம் பங்களிப்பினை சரியாக செய்வதன் மூலமே இது சாத்தியமாகும்.
சாரதிகள் வாகனம் செலுத்தும் போது மது அல்லது போதைப் பொருட்கள் பாவிக்கின்றார்களா எனும் திடீர் பரிசோதனை முறைமையும் தன்னியக்க வேக மேற்பார்வை கமராக்களும் இந்த நாட்டில் உடன் அமுலுக்கு வரவேண்டும். இவைகள் இலஞ்சம் எனும் காச நோய்க்குட்பட்டவர்களுக்கு அப்பால் நிர்வகிக்கப்பட வேண்டும்.
வீதியில் காவல்துறையினர் வாகனத்தை நிறுத்தினால் லைசன்ஸ்சுடன் 500 ரூபாவினைச் சுருட்டிக் கொடுக்கும் நிலை மாற வேண்டும்.
வீதியொழுங்கை மீறி எவராக இருந்தாலும் எப்போதுமே வாகனம் செலுத்த முடியாது என்ற நிலை வரவேண்டும். அதுவரை விபத்துக்கள் தொடர்கதையாக அதிகரித்துக் கொண்டே செல்லும் என்பதே நிதர்சனம்.- Vidivelli