எம்.எஸ்.எம்.அனஸ்
‘கோட்டா கோ கம’விலிருந்துதான் இப்போதைய சர்ச்சைக்குரிய அரசியல் பேசப்பட வேண்டும். ஏனெனில், நாடுதழுவிய மக்களின் அடிப்படை கோரிக்கைகள் மாற்றத்திற்கான சிந்தனைகள் இங்கிருந்துதான் வெளிப்படுகின்றன. பல தடங்கல்கள் அச்சுறுத்தல்களுக்கு மத்தியிலும் அந்தப்போராட்டங்கள் தொடர்வதற்கு முக்கிய காரணம் அதற்கு இருக்கின்ற மக்கள் ஆதரவு என்பதை நாம் மறுக்க முடியாது.
10 ஆவது நாளன்று அங்கு விஜயம் செய்த அரசறிவியல்துறை பேராசிரியர் நவரத்ன பண்டார, ‘இலங்கை அரசியல் எதிர்காலத்தையும் அரசியல் சாசன (System Change) மாற்றத்தையும் செய்ய இருப்பவர்கள் கவனத்தில் எடுக்க வேண்டிய ஆழமான கோரிக்கைகள் இங்கு முன்வைக்கப்பட்டு வருகின்றன. இலங்கைக்கான புதிய அரசியல் கலாசாரத்திற்காக அந்த இளைஞர் கூட்டம் இரவுபகலாக போராடி வருகின்றது. அந்த கூட்டத்தின் மீது யாராவது தாக்குதல்கள் நடத்தலாம். ஆனால், ஒருபோதும் இல்லாமலாகாது, அவர்கள் மீண்டும் வருவார்கள். அந்த போராட்ட வீரர்களின் கோரிக்கைகளை நாடு நன்கு அறிந்திருக்கிறது. மேலும் கோட்டா கோ கம காலிமுகத்திடல் சுற்றாடல் ஒரு தனி அரசாக ஆதர்ஷ நாடாக திகழ்கின்றது’ என்று கூறியது இந்த நிமிடம் வரையும் யதார்த்தமாகவே இருந்து வருகிறது.
இப்போது 50 நாட்களை எட்டியிருக்கும் இந்த போராட்டம் இலங்கை அரசியல் கலாசாரத்தை மாற்ற விரும்பும் மக்களின் போராட்டமாகும்.
‘கோட்டா கோ கம’ என்பது கம (ஊர்) அல்ல, அது ரட்ட (நாடு). அது நாட்டின் பொது சட்டங்களை விதிகளை பொருட்படுத்தாத இடம். தமிழில் தேசியகீதம் ஒலிக்கிறது. பாங்கோசை ஒலிக்கிறது. முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல் ஒளியேற்றப்படுகிறது. கிறிஸ்தவச் சடங்குகளில் பாதிரிமார் பங்கேற்கின்றனர். வெசாக் பண்டிகையும் பிரித் பாராயணங்களும் அந்தப் பூமியில்தான் நடக்கிறது.
அது ஒரு தனித்துவமான, புதிய இயக்கம், அமைப்பு, மக்களின் அரசியல் எதிர்பார்ப்பு. இங்கு எழுப்பப்படும் கோஷங்கள், பதாகைகள், கோரிக்கைகள் என்ன நடக்க வேண்டும், நாடு எந்தத் திசையில் செல்ல வேண்டும் என்பன பற்றிய சிந்தனைகள் இங்கு பேசப்படுகின்றன, கலந்துரையாடப்படுகின்றன. அங்கு பெரும்பான்மையானவர்களாக நிற்போர் சிங்களவர்கள் தான். தமிழர்கள், முஸ்லிம்கள், கிறிஸ்தவர்கள் அதில் சுயமாகக் கலந்து எதிர்ப்புச் செயற்பாட்டில் இணைந்திருப்பது முக்கிய அம்சம். ஆனால், காலிமுகத்திடல் கோட்டா கோ கம இந்த நாட்டு அரசியல் தவறவிட்டுள்ள அலட்சியப்படுத்தியுள்ள விடயங்கள் பற்றிச் சிந்திக்கத் திறனுள்ள இளைஞர்கள் அங்கு கூடி உள்ளனர்.
தொழிற்சங்கவாதிகள், வைத்தியர், சட்டத்தரணிகள் போன்ற தொழில்வாண்மையாளர்கள் மூத்த ஊடகவியலாளர்கள், மூத்த எழுத்தாளர்கள், கலைஞர்கள், இளம் நடிகர்கள், ஓவியர்கள், அதிபர்கள், ஆசிரியர்கள், ஆண்கள், பெண்கள் என்ற இந்த நாட்டின் கல்வி அறிவுள்ள அனுபவமுள்ள நாட்டின் குறைபாடுகளை எடுத்துக்கூறவும் பிரச்சினைகளுக்கு வழி தேடவும் ஆற்றல் உள்ளவர்களைக் கொண்ட கிராமம் அது.
இவை எல்லாவற்றையும் விட ஒடுக்கப்பட்ட, பாதிக்கப்பட்ட, புறக்கணிக்கப்பட்ட மக்களுக்காகவும், சிறுபான்மையோருக்காகவும் மக்களிடம் புதையுண்டு கிடக்கும் அரசியல் பொருளாதாரக் குமுறல்களைப் பிரதிபலிப்பவர்களாக அல்லது பிரதிநிதிகளாக கோட்டா கோ கம மக்கள் குரல் எழுப்பி வருகின்றனர்.
அவர்கள் இளைஞர்கள். ஆனால் புதிய தலைமுறையைப் பிரதிபலிப்பவர்கள். நாட்டில் அரசியல், சமய, இன மோதல்களுக்குப் பலியான, பலியாகிவரும் இளைஞர்களுக்கு மாற்றமானவர்கள். அளுத்கம, திகன, மினுவாங்கொட கலவரங்களில் இனவாத அல்லது இனவாத அரசியலுக்குப் பலியாகி ராவணபலய, சிங்ஹலே போன்ற இனவாத இயக்கங்களின் கைக்கூலிகளாக பெற்றோல் குண்டுகளுடனும், கத்தி, பொல்லுகளுடனும் அலைந்து அப்பாவி மக்களையும் சொத்துக்களையும் அடித்தும் எரித்தும் அழிவை ஏற்படுத்தியவர்களின் செயல்களை நிராகரிக்கும் ஒரு புதிய தலைமுறையினர்.
‘கோட்டா கோ கம’ வானத்தில் இருந்து விழுந்ததல்ல. நல்ல மக்கள், நல்ல இளைஞர்கள் , கலைஞர்கள் இந்த நாட்டில் இருப்பதாக நாங்கள் சிறுபான்மை மக்கள் நம்பி வந்துள்ளோம். ஆனால் அவர்கள் வெளியே வரவில்லை. வெளிவராதவாறு அவர்களின் குரல்வளைகள் நசுக்கப்பட்ட வரலாற்றையும் நாம் அறிவோம். கண்முன்னே நடக்கும் அநியாயங்களை மானிட விரோதச் செயல்களைப் பார்த்தும் செயல்படாதவாறு அவர்கள் கைகள் கட்டப்பட்டிருந்தன.
முதலில் பிறந்து 20 நாட்களேயான குழந்தையின் ஜனாஸா கொவிட் 19 ஐ காரணம் காட்டி அநியாயமாக எரியூட்டப்பட்டதிலிருந்து அரச வெறுப்பு நாடுமுழுக்க பரவியது, சிங்களவர்களும் அதிர்ச்சியடைந்தனர். அதை தொடர்ந்து இந்த அரசை நேரடியாக எதிர்த்தவர்கள் விவசாயிகள்தான். ‘காபனிக்கப் பொஹற’ (அசேதனப் பசளை) ஏற்படுத்திய அழுத்தத்திலிருந்து விடுதலை கோரி விவசாயிகள் வீதிக்கு வந்தனர். தேவையான உரம் கிடைக்காததால் விவசாயச் செய்கைகளில் இருந்து விவசாயிகள் வெளியேறினர். விவசாய அமைச்சர் மஹிந்தானந்தவின் உருவ பொம்மைகளை நாடுமுழுக்க எரித்தனர். ஒரு மாதம் செல்வதற்கு முன்னரே எதிர்ப்புக்கள் மஹிந்தானந்தவிலிருந்து ராஜபக்ஷாக்களை நோக்கி திரும்பியது. மக்கள் ராஜபக்ஷ அரசை கண்டித்தனர். ஆளமுடியாவிட்டால் வீட்டுக்குப் போ என்று விவசாய நிலங்களில் நின்றும் வீதிகளில் நின்றும் கதறினர். கோ கோட்டா (Go Gotta) எண்ணக்கரு விவசாய பூமியிலிருந்துதான் முளைத்தது. விவசாயிகள் அடிமட்ட மக்கள். இழப்பதற்கு எதுவுமில்லாத சாதாரண மக்கள். ஆண்டது போதும் வெளியேறுங்கள் என்று ராஜபக்ஷாக்களைப் பார்த்து அவர்கள் நாடு முழுக்க எழுப்பிய கோஷம்தான் பெருந்தீயாய் நாடு முழுக்கப் பரவியது.
டிசம்பர், ஜனவரிகளில் இது செய்திகளும் தொலைக்காட்சிகளும் மட்டும்தான். எரிபொருள் தட்டுப்பாடு, சமையல் எரிவாயு தட்டுப்பாடு, அத்தியாவசியப் பொருள்களின் விலை ஏற்றம், உள்நாட்டுப் பணத்தின் பெறுமதி இழப்பு, பொருட் கொள்வனவுக்கான டொலர் கையிருப்பு இன்மை, வெளிநாட்டுக் கடன்களைக் கட்டுவதற்கும் டொலர் இல்லை என்ற மத்தியவங்கியின் அறிவிப்பு, மைல் கணக்கில், நாட்கணக்கில் மக்கள் வரிசையில் நின்ற வேதனைகளும் இவற்றுடன் இணைந்து புரட்சிக்கான பூர்வீகச் சூழல்கள் இடப்பட்டு விட்டன.
சமையல் எரிவாயு வெடித்ததும் மக்கள் இறந்ததும் அநேகர் காயம் அடைந்ததும் பெற்றோல் வரிசை, சமையல் எரிவாயு வரிசைகளில் நின்று எட்டுப் பேர் மரணித்ததும், வரிசைகளில் மக்கள் சாகாமல் செத்ததும் வேடிக்கையான செய்திகள் அல்ல. அரசாங்கம் எதற்கு? என்று மக்கள் கேள்வி எழுப்பினார்கள்.
அப்போதுதான் கொழும்பிலும் சில நகர்ப்புறங்களிலும் அமைதியான (கட்சி சார்பற்ற) மக்களின் அமைதிப் போராட்டங்கள் ஆரம்பமாகின. அவர்கள் பெரும்பாலும் நடுத்தரக் குடும்பங்களைச் சேர்ந்த படித்தவர்கள், நகர்ப்புறத்தவர்கள். பொதுவாக அடுத்தவர் பிரச்சினைகளின் போது அதிகம் பதற்றப்படாதவர்கள். வீதிக்கு வந்தவர்கள் கைகளில் மெழுகுவர்த்திகளோடும் சுலோக அட்டைகளை ஏந்தியவாறும் அமைதியாக பாதையோரங்களில் நீண்ட வரிசைகளில் நின்றனர். தொடர்ச்சியாக நின்றனர். மத்திய வகுப்பினரின் மெளனம் உடைந்த கட்டங்கள் இவை.
கோட்டா கமவின் பூர்வீகத்தின் ஒரு பகுதி இது. மத்தியதர வகுப்பின், கட்சி சார்பற்றவர்களின் நாட்டின் அரசியல் பொருளியல் வீழ்ச்சியைப் பற்றிய தீவிரமான சிந்தனைகளுடன் அமைதிப் போராட்டத்துக்கு ஒரு குழு தயாரானது.
நாங்கள் கொழும்புக்கு வருவோம். பாராளுமன்றத்தையும் ஆட்சியாளர்களின் வீடுகளையும் முற்றுகையிடுவோம் என்று கோஷம் எழுப்பிய விவசாயிகள் கொழும்பு வரவில்லை. ஆனால் கொழும்பை முற்றுகையிட கோட்டா கோ கம வாசிகளால் முடிந்தது. நாடு முழுக்க ஒலித்த ‘போதும் வெளியேறுங்கள்’ என்ற கோஷம் ஜனாதிபதியின் செயலகத்தையே அதிர வைத்தது. இந்தப் போராட்டம் இலங்கை அரசியலின் புதிய அத்தியாயமாகியது. அதன் தாக்கங்களையே இப்போது நாம் தேசிய அரசியலில் கண்டுகொண்டிருக்கிறோம்.-Vidivelli