தமது சேதனப் பசளைத் திட்டம் சமூக ரீதி­யாக மோச­மான விளை­வு­களைத் தோற்­று­வித்து இடை நடுவில் ஸ்தம்­பித்­து­விட்ட நிலையில் அதே போன்ற மற்­று­மொரு திட்­டத்தை ஜனா­தி­பதி ஆரம்­பித்­துள்ளார். அது தான் ஒரே நாடு ஓரே சட்டம் என்ற நிலையைத் தோற்­று­விப்­ப­தற்­கான பிரே­ணை­களை முன்­வைக்கும் ஒரு செய­ல­ணியை அமைத்­தி­ருப்­ப­தாகும்.

பெண் மனித உரிமை செயற்­பாட்­டா­ளர்கள் அடங்­கிய குழு ஒன்று கடந்த வாரம் மட்­டக்­க­ளப்பு மாவட்­டத்­திற்கு விஜயம் செய்து அங்கு வாழும் கிறிஸ்­தவ மற்றும் முஸ்லிம் சமூ­கங்கள் எதிர்­நோக்கும் சம­காலப் பிரச்­சி­னைகள் குறித்து கலந்­து­ரை­யா­டி­யது.

ஒன்­பது வயதில் ஆரம்­பித்த எனது விளை­யாட்டு அறு­பத்­தைந்து வய­திலும் ஓயாமல் தொடர்­கி­றது என்­கிறார் ஓட்ட வீரர் அலியார் முகம்மட் லாபீர். மட்­டக்­க­ளப்பு, ஏறாவூரில் 1956 ஆம் ஆண்டு பிறந்த இவர், தற்­போது நான்கு பிள்­ளைகள், எட்டுப் பேரப்­பிள்­ளை­க­ளுடன் வாழ்ந்து வரு­கிறார்.

முஸ்லிம் காங்­கிரஸ் போன்ற பெயர் கொண்ட கட்­சி­க­ளுக்கு வாக்­க­ளிப்­பதை இனிமேல் நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டும் என சகல தரப்­புக்­க­ளையும் சேர்ந்த முஸ்­லிம்கள் தற்­போது உணரத் தொடங்கி உள்­ளனர்.

பொது­பல சேனா இயக்­கத்தின் செய­லாளர் என்ற முறையில் அல்­லாமல், ஜனா­தி­ப­தி­யினால் நிய­மனம் செய்­யப்­பட்­டி­ருக்கும் செய­லணி ஒன்றின் தலைவர் என்ற முறையில் ஞான­சார தேரர் அண்­மையில் முஸ்­லிம்கள் செறிந்து வாழும் கல்­முனை, காத்­தான்­குடி போன்ற பிர­தே­சங்­க­ளுக்கு ஓர் உத்­தி­யோ­க­பூர்வ விஜ­யத்தை மேற்­கொண்­டி­ருந்தார்.

வாழைச்­சேனை துறை­மு­கத்­தி­லி­ருந்து கடந்த செப்­டம்பர் மாதம் 26 ஆம் திகதி ஆழ்­க­ட­லுக்கு மீன்­பி­டிக்க சென்ற நான்கு மீன­வர்கள் தொடர்பில் கடந்த இரு மாதங்­க­ளாக எந்­த­வித தக­வல்­களும் கிடைத்­தி­ராத நிலையில், தற்­போது அவர்கள் இந்­தி­யா­வி­லுள்ள துறை­முகம் ஒன்றில் நவம்பர் 28 ஆம் திகதி பாது­காப்­பாக கரை­சேர்ந்­துள்­ள­தாக அந்­நாட்டு ஊட­கங்கள் செய்தி…

கிண்­ணியா குறிஞ்­சாக்­கேணி பிர­தே­சத்தில் படகுப் பாதை விபத்­துக்­குள்­ளான சம்­பவம் தேசிய ரீதி­யாக பாரிய அதிர்­வ­லை­களை எழுப்­பி­யுள்ள நிலையில், இச் சம்­ப­வத்தைத் தொடர்ந்து குறித்த பிரச்­சி­னைக்குத் தீர்வு காணும் முயற்­சிகள் முன்­னெ­டுக்­கப்­பட்டு வரு­கின்­றன.

வாழ்க்­கையில் தான் அனு­ப­வித்த வலி­க­ளுக்கு மட்­டு­மல்ல, பிற­ரது வலி­க­ளுக்கும் மருந்து போடப் போகிறார் இந்த இளம்பெண் பாத்­திமா அஸ்லா.

நாங்க எல்­லாரும் பாதை­யில போயிட்­டி­ருந்தம். அப்­பதான் அது கெழிஞ்சி விழுந்­தது. எனக்கு சரி­யான பயம் வந்­துட்டு. அல்லாஹ் அல்லாஹ் என்டு சத்­தமா கத்­தினன். நான் போட்­டி­ருந்த ஸ்கூல் பேக் என்ன தண்­ணிக்­குள்ள போக விடாம என்ன உசத்தி விட்­டது. அதா­லதான் நான் மிதந்தன்.