vidivelli

‘தற்­போது இலங்­கைக்குப் புதிய ஆட்­சி­யா­ளர்­களும் புதிய அர­சியல் கலா­சா­ர­முமே தேவை­யா­ன­தாகும்’ என மக்கள் விடு­தலை முன்­ன­ணியின் தலைவர் அநுர குமார திஸா­நா­யக்க தெரி­வித்தார்.

பரீட்சை வினாத்­தாள்­களை அச்­சி­டு­வ­தற்குக் கட­தாசி தட்­டுப்­பா­டென்­பதால் பரீட்­சைகள் கால­வ­ரை­யின்றிப் பிற்­போ­டப்­பட்­டுள்­ளன என்ற ஒரு செய்­தியைப் படித்­த­போது சிந்­தனைக் கவிஞர் அப்துல் காதர் லெப்­பையின் மேற்­கூ­றிய வரி­கள்தான் என் ஞாப­கத்­துக்கு வந்­தன. இரண்­டா­வது உல­க­மகா யுத்த காலத்தில் நில­விய பொரு­ளா­தார நெருக்­க­டி­யைப்­பற்றி அவர் விப­ரித்த விதமே அது.

வறுமை, பாரம்­ப­ரியம் மற்றும் பாலின சமத்­து­வ­மின்மை போன்ற பல்­வேறு கார­ணங்­களால் இலங்கை முழு­வதும் உள்ள ஆயி­ரக்­க­ணக்­கான இளம் பெண்­க­ளுக்கு, உரிய வயதை அடை­வ­தற்கு முன்­ன­ரா­கவே அவர்­க­ளது பெற்றோர் திரு­மணம் செய்து வைக்­கின்­றனர். இது இளம் பெண்­களின் வாழ்க்­கையை படு­கு­ழியில் தள்­ளி­வி­டு­கி­றது. இலங்­கையில் சிறுவர் திரு­ம­ணங்கள் பற்­றிய வாதப் பிர­தி­வா­தங்கள் முஸ்­லிம்கள் மீதே அதிக கவனம் செலுத்­தி­யுள்­ளன.

“தில்­ஷா­னுக்கு பல இடங்­களில் பெண் பார்த்தோம். நீண்­ட­ கா­ல­மாக திரு­மணம் சரி வர­வில்லை. அண்­மையில் கொழும்பை அண்­டிய புற நக­ரொன்றில் பெண் பார்­த்தி­ருந்தோம். அது அவ­ருக்குப் பிடித்துப் போயி­ருந்­தது. ஞாயிற்­றுக்­கி­ழமை அவரது திரு­ம­ணத்­திற்­காக மணப்பெண்ணைப் பார்க்க செல்­ல­வி­ருந்தோம். அதற்குள் அவரின் உயிர் அநி­யா­ய­மாக பறிக்­கப்­பட்­டு­விட்­டது” என்று ததும்­பிய குர­லுடன் பேசினார் துவான் ஹாஜி சல்டீன் தாஜுதீன்.