vidivelli

வடக்கில் இருந்து 1990 ஒக்­டோ­பரின் இறுதி வாரத்தில் புலி­க­ளினால் இனச்­சுத்­தி­க­ரிப்பு செய்து வெளி­யேற்­றப்­பட்ட முஸ்லிம் மக்கள் தங்­க­ளது நிலை­களை எண்ணித் தவித்து வரு­கின்­றனர்.

ஏன் இஸ்­ரவேல் இவ்­வ­ளவு துணிச்­ச­லுடன், சர்­வ­தேசப் போர் நிய­தி­க­ளையும் மீறிக்­கொண்டு மிரு­கத்­த­ன­மாகப் பலஸ்­தீ­னர்­களை கொன்று குவிக்­கி­றது? போருக்­குக்­கூட சர்­வ­தேச ரீதியில் சில விதிகள் இருக்­கின்­றன.

ஒக்­டோபர் 07ஆம் திகதி ஹமாஸின் தாக்­கு­தலைத் தொடர்ந்து வர­லாற்று ரீதி­யாக இஸ்­ரேலில் இன­வெ­றிக்கு முகங்­கொ­டுத்து வந்த பலஸ்­தீன மக்கள் இப்­போது புதிய ஒரு சர்­வ­தேச சவாலை சந்­தித்து வரு­கின்­றனர்.

பிர­பல மனித உரி­மைகள் சட்­டத்­த­ரணி  ஹிஜாஸ் ஹிஸ்­புல்லாஹ் உள்­ளிட்ட இரு­வ­ருக்கு எதி­ரான வழக்கில், அரச தரப்பின் பிர­தான சாட்­சி­யா­ளர்­களில் ஒரு­வ­ரான  2 ஆவது சாட்­சி­யாளர், புத்­தளம், அல் சுஹை­ரியா மத­ரஸா பாட­சா­லையின் முன்னாள் மாணவன் எனக் கூறப்­படும் மொஹம்மட் பெளஸான், தான் நீதி­மன்றில் வழங்­கிய சாட்­சி­யத்தில் குறிப்­பிட்ட விட­யங்கள், பொய்­யா­னது எனவும் அது எதுவும்  நேர­டி­யாக  தன் கண்­களால் காணா­த­வற்றை அடிப்­ப­டை­யாக கொண்­டது எனவும் ஒப்­புக்­கொண்டார்.