ஆங்கிலத்தில்: சஜிலா சசீந்திரன்
தமிழில்: ஏ.ஆர்.ஏ.பரீல்
ஐக்கிய அரபு இராச்சியத்தின் வைத்திய நிபுணர்கள் எவ்வாறு 480 கிராம் நிறையுடைய குழந்தை உயிர்பிழைத்தது என்பதன் விபரங்களைப் பகிர்ந்து கொள்கிறார்கள்.
குழந்தையின் தாய் டுபாய் நாட்டின் லத்தீபா வைத்தியசாலைக்கு தனது நன்றிகளைத் தெரிவித்துள்ளார். தானும் வீரமிகு தனது குழந்தையும் பிறந்த வைத்திசாலை அது.
ஐக்கிய அரபு இராச்சியத்தின் தம்பதியினர் அவர்கள். கடந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை பெற்றோர் தினமன்று தங்களது இதயம் நிறைந்த மகிழ்ச்சியினைப் பகிர்ந்து கொண்டார்கள்.
இதுதான் அவர்களது அதிசயமான குழந்தையின் கதை
ருஷானா ரபீக் (26) மற்றும் மொஹமட் முதாசிர் (33)இவர்கள் ஐக்கிய அரபு இராச்சியத்தில் நீண்டகாலமாக வாழும் இலங்கை தம்பதியினர். இவர்களுக்கு பிறந்ததுதான் அந்த அதிசயக்குழந்தை.
குழந்தை குறை மாதத்தில் பிறந்தபோது அதன் நிறை 480 கிராம் கிராம் மாத்திரமே. இது அவர்களது முதல் குழந்தையும் கூட. தங்களது இந்தச் சிறிய குழந்தையைக் காப்பாற்றிய டுபாய் லத்தீபா வைத்தியசாலையின் வைத்திய நிபுணர்களுக்கு தங்களது நன்றிகளைத் தெரிவித்துள்ளார்கள்.
குழந்தை பிறந்தபோது அது ‘ஒரு பெரிய மாங்காயை விடவும் நிறையில் குறைந்தது’ என தங்களது வார்த்தைகளால் அவர்கள் விபரித்துள்ளார்கள்.
ருஷானாவின் சின்னஞ் சிறிய குழந்தையின் பெயர் காஸியா. ருஷானா தனது சின்னஞ்சிறிய வீரமிக்க குறைமாத குழந்தையைப்பற்றி ஊடகங்களுக்கு கருத்து தெரிவிக்கையில்; ‘வித்தியாசமான எனது குழந்தையை பல சவால்களிலிருந்தும் காப்பாற்றிய டாக்டர் ஜாவித் ஹபீபுல்லாஹ் தலைமையிலான வைத்திய குழுவுக்கு நாம் கடமைப்பட்டுள்ளோம். சிறந்த வைத்திய சேவை, பாதுகாப்பு மூலமே இது சாத்தியமானது’ என்றார்.
ருஷானா பிரசவத்திற்காக கடந்த பெப்ரவரி மாதம் 23 ஆம் திகதி வைத்தியசாலையில் அனுமதிக்கப்பட்டார்.
‘எனது தாய்மை சவாலுக்குரியது’ என்று தெரிவிக்கப்பட்டது. ருஷானாவின் குழந்தை பிறந்தாலும் உயிர் பிழைக்காது என டாக்டர்கள் எச்சரித்தார்கள். அப்போது அவளது இதயம் சோகத்தில் மூழ்கியது.
‘நான் பிரசவ அறையில் வைக்கப்பட்டு ஒவ்வொரு மணித்தியாலமும் கண்காணிக்கப்பட்டேன். டாக்டர்கள் கர்ப்பத்தில் இருந்த குழந்தையின் இதயத்துடிப்பினை தொடர்ந்து பரிசோதித்தார்கள். இதயத்துடிப்பின் வேகம் சாதாரணமாகவே இருந்தது. அதாவது எனது குழந்தை நலமாக இருந்தது’என்றாள் ருஷானா.
என்றாலும் குழந்தை குறைமாதத்தில் இருந்ததால் பிரசவம் ஏற்பட்டால் நிலைமை மோசமாகும் என டாக்டர்கள் விளக்கினார்கள். சில வேளை கருச்சிதைவு ஏற்படலாம் என்றும் கூறினார்கள். இந்த நிலைமைக்கே நான் ஆளாகியிருந்தேன்.
ஒரு நாளின் பின்பு குழந்தையின் நிறை மிகவும் குறைந்ததாக இருக்கலாம் என்றார்கள். குழந்தை 500 கிராம் நிறைக்கும் குறைவாகப் பிறந்தால் தொடர்ந்து வாழக்கூடியதாக இருக்கமாட்டாது என எனக்குத் தெரிவிக்கப்பட்டது. அநேகமாக குழந்தையை உயிர்ப்பிக்க முடியாது போகும் என்றும் தெரிவிக்கப்பட்டது .
இந்நிலையில் நான் மிகவும் உணர்ச்சி வசப்பட்டேன். இது எனது முதலாவது குழந்தை. என்னால் எனது இந்தக் குழந்தையை இழக்க முடியாது என்று டாக்டர்களிடம் மன்றாடினேன். எனது குழந்தையை காப்பாற்றித்தாருங்கள். எனக்கு ஆபத்து ஏற்பட்டாலும் பரவாயில்லை என்றேன். என்கிறார் ருஷானா.
சர்வதேச புள்ளி விபரங்களின்படி 22–23 வாரங்களுக்கு உட்பட்டு பிறக்கும் குழந்தைகளில் அரைவாசிக்கும் மேற்பட்ட குழந்தைகள் உயிர் பிழைப்பதில்லை.
வைத்திய குழுவினரின் இத்தகைய கருத்துகள் மற்றும் ஆலோசனைகளுக்கு மத்தியில் ருஷானா டாக்டர்கள் மீது நம்பிக்கையும் எதிர்பார்ப்பும் வைத்திருந்தாள். டாக்டர்கள் தனது குழந்தையை காப்பாற்றுவார்கள் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது.
ருஷானாவுக்கு 23 வார கர்ப்ப காலத்தின் பின்பு காஸியா பிறந்தாள். கடந்த பெப்ரவரி 25 ஆம் திகதி அவள் பிறக்கும்போது அவளது நிறை 480 கிராம். இது ஒரு இயற்கை பிரசவம். உடனடியாக அவள் பிரசவ அதிதீவிர சிகிச்சை பிரிவில் (NICU) அனுமதிக்கப்பட்டாள். குழந்தை Incubator இல் வைக்கப்பட்டது.
டாக்டர்கள் குழந்தை காஸியாவைக் காப்பாற்றுவதற்கு தம்மாலான முயற்சிகளை மேற்கொண்டார்கள். அதி தீவிர சிகிச்சை பிரிவிலிருந்து ருஷானா மூன்று தினங்களின் பின்பு வெளியேறினார். தொடர்ந்தும் ருஷானாவின் நிலைமையை டாக்டர்கள் கண்காணித்தார்கள்.
‘எந்த நேரத்தில் எதுவும் நடக்கலாம் என டாக்டர்கள் என்னிடம் கூறினார்கள். நான் ஒவ்வொரு நாளையும் ஒவ்வொரு இரவையும் கண்ணீருடனே கழித்தேன். எனது குழந்தையைக் காப்பாற்றும்படி அல்லாஹ்விடம் தினமும் கையேந்தினேன். இந்தச் சந்தர்ப்பத்தில் அல்லாஹ்வின் கருணையே எனது ஒரே எதிர்பார்ப்பாக இருந்தது. அல்லாஹ்வையே நம்பியிருந்தேன்.
அதி தீவிர சிகிச்சைப் பிரிவில் வைக்கப்பட்டிருந்த காஸியாவின் சிறிய உடல் வாழ்வதற்காகப் போராடிக்கொண்டிருந்தது. டாக்டர்களும், தாதியர்களும் இரவு பகலாக சிகிச்சையளித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். ருஷானாவும் அவளது கணவர் முதாசிரும் ஒவ்வொரு நாளும் தங்கள் சிறிய குழந்தையை பார்க்க வைத்தியசாலைக்குச் சென்று வந்தார்கள். தொடர்ந்து தங்கள் குழந்தைக்காக பிரார்த்தித்தும் வந்தார்கள்.
தனது குழந்தையின் நிலைமையை எண்ணி ருஷானா மனதளவில் பாதிக்கப்பட்டபோதெல்லாம் கணக்காளராக தொழில் புரியும் அவளது கணவர் முதாசிர் மற்றும் அவளது தாய், உடன் பிறப்புகள் அவளுக்கு ஆறுதல் கூறினார்கள். அவள் பாதிப்புக்கு உள்ளாகாது ஒத்துழைத்தார்கள்.
நாட்கள் வாரங்களாகி, வாரங்கள் மாதங்களாகி கடந்து சென்றன. அனைத்து சவால்களையும் தாண்டி ஒவ்வொரு நாளும் அவள் தேறி வந்தாள். வளர்ச்சியடைந்தாள்.
“டாக்டர்கள் தாய்ப்பால் சிறிதளவில் வழங்குவதற்கு எனக்கு அனுமதியளித்தார்கள். நான் தொடர்ச்சியாக தாய்ப்பாலை அதி தீவிர சிகிச்சை பிரிவுக்கு வழங்கிவந்தேன்” என்றாள் ருஷானா. அவள் ஆசிரிய உதவியாளராவார். தனது குழந்தை அதிதீவிர சிகிச்சை பிரிவில் வைத்தியசாலையில் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த நிலையில் தனது ஆசிரிய தொழிலில் ஈடுபட்டார்.
காஸியா 121 நாட்கள்
வைத்தியசாலையில்
குழந்தை 121 நாட்கள் வைத்தியசாலையில் தங்கியிருந்து சிகிச்சையளிக்கப்பட்டதன் பின்பு அங்கிருந்தும் வீட்டிற்கு அனுப்பி வைக்கப்பட்டது. அவள் உயிர் பிழைத்தது ஒரு அதிசய நிகழ்வாகும். அத்தோடு அவள் ஓர் ‘அதிசயம்’ மற்றும் ஓர் ‘போராளி’யாவார்.
அவள் ஒரு பெரிய மாம்பழத்தைவிட நிறை குறைவானவள். நாங்கள் அவளுக்கு ‘காஸியா’ என்று பெயரிட்டோம். அல்லாஹ்வின் ஆசிர்வாதத்துடன் மற்றும் டாக்டர்கள், தாதியர்களின் ஒத்துழைப்புடன் அவள் உயிருக்காகப் போராடியதால் ‘போர்வீரர்’ அல்லது ‘போராளி’ என்று பெயரிட்டோம் என்றாள் ருஷானா.
காஸியா தற்போது சுகதேகியாக இருக்கிறாள். அவள் ஆரோக்கியமான சாதாரண குழந்தை. இப்போது அவளது நிறை 2.3 கிலோ. தற்போது அவள் எந்த மருந்தையும் உட்கொள்வதில்லை. நாங்கள் அவளை வழக்கமான மருத்துவ பரிசோதனைகள் மற்றும் தடுப்பூசிகளுக்காக வைத்தியசாலைக்கு கொண்டு செல்கிறோம் என்கிறாள் ருஷானா.
தாயும் மகளும் பிறந்தது
ஒரே வைத்தியசாலையில்
லத்தீபா வைத்தியசாலை குறித்து ருஷானா மற்றுமொரு விசேட தகவலைப் பகிர்ந்து கொண்டார். ‘நானும் எனது சகோதரர்களும் லத்தீபா வைத்தியசாலையிலேயே பிறந்தோம். எனது வைத்தியசாலை அட்டை இன்றும் என்னிடமுள்ளது. அந்த அடிப்படையில் நான் அனுமதிக்கப்பட்டிருந்த வைத்தியசாலை விடுதி இலக்கம் மற்றும் அைற இலக்கம் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. எனது தாயார் இதனைப் பத்திரப்படுத்தி வைத்திருந்தார்.
எனது பெற்றோர் ஐக்கிய அரபு இராச்சியத்துக்கு 45 வருடங்களுக்கு முன்பு குடியேறினார்கள். எனக்கும் எனது சகோதரர்களுக்கும் இதுவே எமது முதல் வீடு. நாங்கள் எங்கள் தாய் நாட்டுக்கு அரிதாகவே விஜயம் செய்கிறோம். இந்த நாடு ஐக்கிய அரபு இராச்சியம். எமது வாழ்க்கைக்கு தேவையான அனைத்தையும் வழங்குகிறது. தற்போது இந்நாடு எனது குழந்தைக்கும் வாழ்க்கையை தந்துள்ளது என்றார் ருஷானா.
நன்றி : கல்ப் நிவ்ஸ்
- Vidivelli