தற்போதைய பொருளாதார நெருக்கடி, அனைத்து மக்களின் வாழ்விலும் மிகுந்த அழுத்தத்தை ஏற்படுத்தி உள்ளது. ரூபாய் மதிப்பு வீழ்ச்சியால், பொருட்களின் விலைகள் நாளுக்கு நாள் உயர்ந்து, மக்கள் சேமித்து வைத்துள்ள பணத்தின் பெறுமதி வேகமாக குறைந்து வருகிறது. மருந்துகள் உள்ளிட்ட அத்தியாவசிய பொருட்களுக்கு தட்டுப்பாடு ஏற்படும் என்ற அச்சம் அதிகரித்துள்ளது.
இரசாயன உரங்கள் இன்மையால் பயிர் விளைச்சல் குறைவடைவது தவிர்க்க முடியாததாகும். அத்தோடு வெளிநாட்டு சந்தைகளின் தேவையை பூர்த்தி செய்ய முடியாமல் இலங்கையின் தேயிலை சந்தை நஷ்டமடைந்து வருகிறது. வெளிநாடுகளில் இருந்து மூலப்பொருட்களைக் கொள்வனவு செய்வதற்குத் தேவையான டொலர்கள் பற்றாக்குறையினால் இலங்கையின் கைத்தொழில்களும் சிறு வணிகங்களும் வீழ்ச்சியடைந்து வருகின்றன, மேலும் இணையத்தைப் பயன்படுத்தி நடத்தப்பட்ட வர்த்தக வாய்ப்புகளை இலங்கை இழக்கிறது. இவை அனைத்தின் மூலமும், இலங்கை மக்கள் முன்னெப்போதும் இல்லாத இருண்ட காலகட்டத்தை எதிர்நோக்கி உள்ளார்கள்.
இப்போது நாம் எதிர்நோக்கியுள்ள நிலைமைகளின் இருண்ட பக்கமே இது. ஆனாலும் இந்த இருண்ட சூழலுக்கு ஊடாக மிகவும் பிரகாசமான வெள்ளிக் கோடொன்று வெளிப்படத் துவங்கியுள்ளது. அதுவும் இலங்கை வரலாற்றில் நாம் என்றுமே காணாத எமக்கு புதிய எதிர்பார்ப்புகளை துளிர்க்கச் செய்கிற ஓர் மாற்றம் அது.
கடந்த 100 ஆண்டுகளில், இத் தீவின் அனைத்து மக்களையும் ஒன்று போல் பாதிக்கும் பிரச்சினையொன்று இருந்ததில்லை. வறட்சி, தொற்றுநோய்கள் மற்றும் சுனாமி போன்ற பேரழிவுகள் இருந்தன, ஆனால் அவை நாட்டில் உள்ள அனைவரையும் பாதிக்கவில்லை. எனவே அவற்றின் பாதிப்பை எல்லோரும் ஒன்று போல் உணரவில்லை.
எமது நாட்டில் நிகழ்ந்த மக்கள் போராட்டங்களை அவதானித்தால் அவை அனைத்து மக்களையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்திய போராட்டங்களாகவோ அல்லது நாட்டில் பெரும்பாலான மக்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்திய போராட்டங்களாகவோ இருக்க வில்லை என்பது புலனாகும்.
1948 காலனித்துவ ஆட்சியில் இருந்து நாம் விடுதலை பெற்றமை அனைத்து மக்களினதும் கூட்டுப் போராட்டத்தின் விளைவால் அடைந்து கொள்ளப்பட்டதொன்றல்ல. அது ஆங்கிலம் பேசும் சமூகத்தின் உயரடுக்கு மக்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்திய ஓர் நிகழ்வே அது. அவர்களின் சொந்த இலாபங்களை அடைந்து கொள்ள பேரம் பேசுவதுதான் அங்கு நடந்தது, மாறாக, அவை பொதுமக்களின் எதிர்பார்ப்புகளை பிரதிபலிக்கவில்லை. அதன்பின் நடந்த ஒவ்வொரு போர்களும் சிங்கள பௌத்த மக்களின் போர்களாகவே இருந்தன. அல்லது அவை தமிழ் பேசும் மக்களின் போராட்டமாக, அல்லது தோட்டத் தொழிலாளர்களின் போராட்டங்களாக அல்லது தொழிற்சங்கப் போராட்டங்களாகவே இருந்தன. எனவே, இந்த போராட்டங்கள் எதுவும் இந்நாட்டு மக்கள் அனைவரதும் அபிலாஷைகளை நிறைவேற்றவில்லை.
சிங்களவர், தமிழர், முஸ்லிம்கள், பர்கர் சமூகத்தவர்கள், பௌத்த, இந்து, கிறித்தவ, இஸ்லாமிய மதங்களை பின்பற்றுபவர்கள் பணக்காரர், ஏழை போன்ற பாகுபாடுகளின்றி அனைத்து மக்களையும் ஒருசேர பாதிக்கும் மிகவும் கடுமையான பிரச்சினையொன்று இந்நாட்டில் எழுந்திருப்பது இதுவே முதல் முறை.
அனைவரையும் பாதித்துள்ள இப்போது எதிர் கொள்ளும் பிரச்சினைகளுக்கு முன்பாக மக்கள் தமக்கிடையே அதுவரை இருந்து வந்த எல்லா பிளவுகளையும் களைந்து அவ்வனைத்து வேறுபாடுகளுக்கும் அப்பால் நின்று இன்று அனைவரும் ஒன்று கூடுகிறார்கள். அவர்கள் இதுவரை மக்களை பிரித்து ஆட்சி செய்து வந்த அநீதியான ஆட்சிக் கட்டமைப்பை கேள்விக்குள்ளாக்குகின்றனர். பல அதிகார வெறி கொண்ட குடும்பங்களின் குழந்தைகளும் பேரக்குழந்தைகளும் நாட்டிலுள்ள ஏழைகளின் சொத்துக்களை சூறையாடுவது குறித்து கேள்வி எழுப்புகின்றனர்.
டிஜிட்டல் யுகத்தின் இளைய தலைமுறையினர், காலி முகத்திடல் போராட்டக் களத்தில், தங்களின் எண்ணம் போல் இன வேறுபாடுகள் அற்ற, பன்முகத்தன்மையை மதிக்கும் ஒரு கனவு தேசத்தின் மாதிரியை உருவாக்க முயற்சிக்கின்றனர். அனைவரும் ஒன்றாக வாழக்கூடிய புதிய இலங்கையை அவர்கள் கனவு காண்கிறார்கள்.
எனவே, இத்தீவின் அனைத்து மக்களையும் ஒன்றிணைக்கும் முதலாவது தேசிய விடுதலைப் போராட்டத்திற்கு அவசியமான பின்புலமே இன்று உருவாகியுள்ளது என்று நான் நிச்சயமாக கூறுவேன். முன்பு விவரிக்கப்பட்ட அனைத்து துரதிர்ஷ்டவசமான நிலைமைகளும் கொண்ட இருண்ட காலத்திற்கு உள்ளிருந்து அதை ஊடறுத்து வெளிப்படும் பிரகாசமான வெள்ளிக் கீற்றே இது. எனவே இவ் வாய்ப்பை அர்த்தமுள்ளதாகப் பயன்படுத்திக் கொள்வது எம் அனைவருக்கும் முன்னால் உள்ள தவிர்க்க முடியாத பொறுப்பாகும்.– Vidivelli